The 1952 and 2008 US Presidential Election Campaigns in terms of Traditional and Digital Mass Communication

Yıl 2020, , 29 - 45, 04.07.2020

Mustafa C. Sadakaoğlu , Özgür Emek Korkmaz

https://doi.org/10.29224/insanveinsan.736181

Cited By: 1

Öz

The modern individual was defined as voter after the emergence of consent-based regimes and was exposed to persuasive political communication messages from the mass media. Mass media is very important for the voter to take an attitude towards the messages he/she is exposed to. Although media habits have changed over the years, from traditional mass media to digital mass media, the strong interaction between media and democracy. Nowadays, political actors use various digital communication tools extensively as well as traditional mass media such as newspaper, radio and television. Television was used for the first time in the US presidential elections of 1952 and the US presidential elections of 2008 which used the digital communication tool for the first time. In this reason, this study based on the interaction between the concepts of media and democracy, the data obtained from the election campaigns determined as the sample of the study are examined.

Anahtar Kelimeler

Political communication, Democracy, Political advertising, Television, Social Media

Geleneksel ve Dijital Kitle İletişim Araçları Bakımından 1952 ve 2008 ABD Başkanlık Seçim Kampanyaları

Öz

Modern birey, rızaya dayalı rejimlerin ortaya çıkışının ardından “seçmen” olarak tanımlanmış ve kullanıcısı olduğu kitle iletişim araçlarından yoğun olarak ikna edici siyasal iletişim mesajlarına maruz kalmıştır. Seçmenin maruz bırakıldığı mesajlar doğrultusunda tutum alması bakımından kitle iletişim araçları büyük önem taşımaktadır. Geleneksel kitle iletişim araçlarından dijital kitle iletişim araçlarına medya takip alışkanlıkları yıllar içinde değişse de medya ile demokrasi arasında var olan güçlü etkileşim aynı kalmaktadır. Günümüzde seçmenle kurulan ilişki bakımından siyasal aktörlerin gazete, radyo, televizyon gibi geleneksel kitle iletişim araçlarının yanı sıra çeşitli dijital iletişim araçlarını da yoğun olarak kullandığı gözlenmektedir. Bir seçim kampanyasında ilk kez televizyonun kullanılmış olması nedeniyle 1952 yılı ABD başkanlık seçimleri ile ilk kez bir dijital iletişim aracının kullanıldığı 2008 yılı ABD başkanlık seçimleri karşılıklı olarak incelenmeye olanak tanımaktadır. Bu maksatla medya ve demokrasi kavramları arasındaki etkileşim esas alınacak şekilde çalışmanın örneklemi olarak belirlenen seçim kampanyalarından elde edilen veriler incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Siyasal iletişim, Demokrasi, Siyasal reklam, Televizyon, Sosyal medya

Kaynakça

• AdAge. “Reeves, Rosser (1910-1984)”. Erişim 16 Nisan, 2020. https://adage.com/article/adage-encyclopedia/reeves-rosser-1910-1984/98848.
• Aristoteles. Retorik. Çev., Mehmet H. Doğan. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 1995.
• Atiker, Erhan. Modernizm ve Kitle Toplumu. Ankara: Vadi Yayınları, 1998.
• Aydoğan, Filiz. ”Tüketim Kültürünün Gölgesinde Kentler”. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 27/2 (2009): 203-215.
• Bayrak, Halil. “2019 Türkiye İnternet Kullanım ve Sosyal Medya İstatistikleri”. Erişim 15 Mayıs, 2019. https://dijilopedi.com/2019-turkiye-internet-kullanim-ve-sosyal-medya-istatistikleri/.
• Berman, Marshall. Katı Olan Her Şey Buharlaşıyor. Çev., Ümit Altuğ ve Bülent Peker. İstanbul: İletişim Yayınları, 2017.
• Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu. “Bakan Yardımcısı Sayan: Ar-Ge ve İnovasyon Rekabetin İki Önemli Aracı”. Erişim 16 Mayıs, 2019. https://www.btk.gov.tr/haberler/bakan-yardimcisi-sayan-ar-ge-ve-inovasyon-rekabetin-iki-onemli-araci.
• Bongrand, Michel. Politikada Pazarlama. Çev., Fatoş Ersoy. İstanbul: İletişim Yayınları, 1992.
• Braiker, Brian. “Obama Girl’s Latest Viral Vid”. Erişim 21 Nisan, 2020. https://www.newsweek.com/obama-girls-latest-viral-vid-86593.
• Dillard, James Price ve Lijiang Shen. The Sage Handbook of Persuasion. California: Sage Publications, 2012.
• Erdoğan, İrfan ve Korkmaz Alemdar. Öteki Kuram. Ankara: Erk Yayıncılık, 2005.
• Giddens, Anthony. Modernliğin Sonuçları. Çev., Erol Kuşdil. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2018.
• Hall, Richard. H. Sociology Of Work. California: A Sage Publications Company, 1994.
• Hammond, Scott John, Robert North Roberts ve Valerie A. Sulfaro. Campaigning for President in America 1788-2016, California: Greenwood, 2016.
• Heyer, Paul. The Medium and the Magician. Maryland: Rowman& Littlefield Publishers, 2005.
• Hollitz, John E. ”Eisenhower and the Admen: The Television “Spot” Campaign of 1952”. The Wisconsin Magazine of History. 66/1 (1982): 25-39.
• Jones, Jean. G. ve Herbert W. Simons. Persuasion in Society. New York: Routledge, 2017.
• Kongar, Emre. Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Remzi Kitabevi, 1981.
• Lilleker, Darren. G. Siyasal İletişim. Çev., Könül Mammadlı. İstanbul: Kaknüs Yayınları, 2013.
• Marx, Karl ve Friedrich Engels. Komünist Manifesto. Çev., Levent Kavas. İstanbul: İthaki Yayınları, 2011.
• MedyaTava. “Tiraj”. Erişim 16 Mayıs, 2020. https://www.medyatava.com/tiraj.
• O’Keefe, Daniel. J. Persuasion: Theory and Research. California: Sage Publications, 2002.
• Öztürk, Gülcennet. “Bir Propaganda Aracı Olarak Radyo”. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi. 2/3 (2017): 157-174.
• Perloff, Richard. M. The Dynamics of Persuasion. New Jersey: Lawrence Erlbaum, 2010.
• Platon. Gorgias. Çev., Reyan Erben. İstanbul: M.E.B. Yayınları, 1997.
• Radyo ve Televizyon Üst Kurulu. “Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması 2018”. Erişim 19 Mayıs, 2019. https://www.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/AltSiteler/televizyonizlemeegilimleriarastirmasi2018.pdf.
• Rosentiel, Tom. “Young Voters in the 2008 Election”. Erişim 15 Mayıs, 2019. https://www.pewresearch.org/2008/11/13/young-voters-in-the-2008-election/.
• Sadakaoğlu, Mustafa C. “Yeni Türk Sinemasında Modern Melodram Geleneksel Söylem”. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi. 12/28 (2019): 1183-1200.
• Salih, Cengizhan. “2018 Türkiye İnternet Kullanım ve Sosyal Medya İstatistikleri”. Erişim 15 Mayıs, 2019. https://dijilopedi.com/2018-turkiye-internet-kullanim-ve-sosyal-medya-istatistikleri.
• Sander, Oral. Siyasi Tarih. İstanbul: İmge Yayınevi, 2001.
• Smith, Aaron. “The Internet’s Role in Campaign 2008”. Erişim 1 Nisan, 2020. https://www.pewresearch.org/internet/2009/04/15/the-internets-role-in-campaign-2008/.
• Thoreau, Henry David. Walden and Other Writings. New York: Bantham Books, 1962.
• Topuz, Hıfzı. Siyasal Reklamcılık. İstanbul: Cem Yayınevi, 1991.
• Trent, Judith. S. ve Robert V. Friedenberg. Political Campaign Communication: Principles and Practices. London: Penguin Books, 2000.
• Uztuğ, Ferruh. Siyasal Marka Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı. Ankara: Mediacat Yayınları, 1999.
• Uzun, Ruhdan. İletişim Kuramları. Haz., Erkan Yüksel. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2013.
• Ülgener, Sabri Fehmi. Zihniyet ve Din. İstanbul: Der Yayınları, 1981.
• Yaylagül, Levent. Kitle İletişim Kuramları. Ankara: Dipnot Yayınları, 2018.
• Yüksel, Ahmet Haluk. İkna Edici İletişim. Haz., Mine Oyman. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2014.
• Zeybek, Burcu. Siyasal Reklam İkna ve Retorik. İstanbul: Beta Yayıncılık, 2016.
• Weber, Max. Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu. Çev., Mehmet Ökten. Ankara: Tutku Yayınevi, 2014.