Kitleselleşme Sonrası Uluslararası İlişkiler Programları: Öğrenci Profili ve Beklentileri

Yıl 2023, , 1 - 28, 20.06.2023

Bekir S. Gür , Mehmet Köse Mesut Özcan

https://doi.org/10.12658/M0687

Öz

Uluslararası ilişkiler öğrencileri, 1990’lı yıllara kadar nispeten daha avantajlı bir sosyoekonomik profile sahip olmuşlardır. Yükseköğretim sisteminde son yıllarda yaşanan genişlemeden sonra uluslararası ilişkiler programları öğrencilerinin profilini ortaya koyan kapsamlı bir çalışma yoktur. Bu nicel çalışmanın amacı, kitleselleşme sonrası uluslararası ilişkiler programları öğrencilerinin profilini ve beklentilerini ortaya koymaktır. Bu kapsamda öğrencileri alana yönlendiren faktörler ve öğrencilerin eğitimleri sürecinde edindikleri bilgi ve beceriler ile mezuniyet sonrası beklentilerini anlamak üzere bir tarama çalışması yapılmıştır. 76 farklı ilden 94 farklı üniversiteden toplam 1.086 öğrencinin verileri analize katılmıştır. Araştırma bulguları, uluslararası ilişkiler programlarında daha heterojen bir öğrenci profiliyle karşı karşıya olduğumuzu göstermektedir. Bulgulara göre öğrencilerin uluslararası ilişkiler bölümlerini tercih etmelerinde öncelikli olarak dil öğrenme ve yurt dışında yaşama ve çalışma isteği gibi faktörlerin etkili olduğu görülmektedir. Yabancı dil öğrenme isteği bölüm tercihinde etkili bir sebep olsa da öğrenciler arasında yabancı dil bilgi düzeyi düşük kalmaktadır. Katılımcıların gelirleri, okudukları lise türleri, tercihlerinde belirttikleri en önemli etken ve kariyer hedefleri arasında Çoklu Mütekabiliyet Analizi yapılmıştır. Öğrencilerin ulusal ve uluslararası alanda rekabet edebilecek bilgi ve tecrübeye sahip olmalarını sağlayacak müfredatın geliştirilmesi ve müfredat harici edinim imkânlarının artırılması önemli görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Uluslararası ilişkiler eğitimi, akademik tercihler, yükseköğretim, uluslararası ilişkiler programı, uluslararası ilişkiler kariyeri, diplomasi

Post-massification of International Relations Programs: Profiles and Expectations of Students

Öz

International relations students had a more privileged socio-economic profile until the 1990s in Turkey. There is no comprehensive study that reveals the profile of the students of international relations programs after the expansion in the higher education system in recent years. The aim of this quantitative study is to reveal the profile and expectations of students at post-massified international relations programs. We conducted a survey in order to understand the factors that direct the students to the field, the knowledge and skills acquired by the students during their education, and their post-graduation expectations. The data consists of a total of 1,086 students from 94 different universities from 76 cities. Research findings show that we are indeed faced with a more heterogeneous student profile in international relations programs. The findings show that factors such as foreign language learning and the desire to live and work abroad are effective in students’ preference for international relations departments. Although the desire to learn a foreign language is an effective reason for choosing a department, the level of foreign language proficiency among students remains low. Multiple Correspondence Analysis was conducted to reveal the relationships between the participants’ income, the types of high schools they have graduated from, the most important factor they stated in their preferences for choosing international relations, and their career goals. We recommend developing curricula and extracurricular opportunities that will enable students to have the knowledge and experience to compete in the national and international arena.

Anahtar Kelimeler

International relations education, academic preferences, higher education, international relations programs, international relations career, diplomacy

Kaynakça

• Alter, K. J., Clipperton, J., Schraudenbach, E., & Rozier, L. (2020). Gender and status in American political science: Who determines whether a scholar is noteworthy? Perspectives on Politics, 18(4), 1048-1067. Aydın, M. (2007). Türkiye’de uluslararası i̇lişkiler akademisyenlerinin bilimsel araştırma ve uygulamaları ile disipline bakış açıları ve siyasi tutumları anketi. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 4(15), 1-31.
• Aydın, M., & Dizdaroğlu, C. (2019). Türkiye’de uluslararası ilişkiler: TRIP 2018 sonuçları üzerine bir değerlendirme. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 16(64), 3-28.
• Aydın, M., & Erdoğan, E. (2020). Türkiye’de uluslararası ilişkiler programları doluluk oranları analizi. Uluslararası İlişkiler Konseyi & Panorama.
• Aydın, M., Hisarlıoğlu, F., & Yazgan, K. (2016). Türkiye’de uluslararası i̇lişkiler akademisyenleri ve alana yönelik yaklaşımları üzerine bir i̇nceleme: TRIP 2014 sonuçları. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 12(48), 3-35.
• Aydın, M., & Yazgan, K. (2010). Türkiye’de uluslararası i̇lişkiler akademisyenleri araştırma, eğitim ve disiplin değerlendirmeleri anketi-2009. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 7(25), 3-42.
• Aydın, M., & Yazgan, K. (2013). Türkiye’de uluslararası i̇lişkiler akademisyenleri eğitim, araştırma ve uluslararası politika anketi-2011. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 9(36), 3-44.
• Aydınlı, E., & Mathews, J. (2008). Türkiye uluslararası ilişkiler disiplininde özgün kuram potansiyeli: Anadolu ekolünü oluşturmak mümkün mü? Uluslararası İlişkiler Dergisi, 5(17), 161-187.
• Bennett, A., Barth, A., & Rutherford, K. R. (2003). Do we preach what we practice? A survey of methods in political science journals and curricula. PS: Political Science & Politics, 36(3), 373-378.
• Calossi, E., & Coticchia, F. (2018). Students’ knowledge and perceptions of international relations and the ‘Model United Nations’: An empirical analysis. Acta Politica, 53(3), 409-428.
• Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approaches (4th edition). SAGE Publications.
• Duval, J. (2018). Multiple correspondence analysis. Politika. https://www.politika.io/en/notice/multiple-correspondence-analysis
• Eyrice-Tepeciklioğlu, E. (2013). Türkiye’de uluslararası ilişkiler eğitimi: Lisans ve lisansüstü ders programlarının karşılaştırmalı bir analizi. Ege akademik bakış, 13(3), 303-316.
• Ferreira, M. A. S. V. (2016). The rise of international relations programs in the Brazilian federal universities: Curriculum specificities and current challenges. Journal of Political Science Education, 12(3), 241-255.
• Giovanello, S. P., Kirk, J. A., & Kromer, M. K. (2013). Student perceptions of a role-playing simulation in an introductory international relations course. Journal of Political Science Education, 9(2), 197-208.
• Gumport, P. J., Iannozzi, M., Shaman, S., & Zemsky, R. (1997). Trends in United States higher education from massification to post massification. National Center for Postsecondary Improvement, School of Education, Stanford University.
• Gür, B. S. (2016). Democratization and massification of higher education in Turkey and challenges ahead. (CSHE.3.16; Research & Occasional Paper Series). University of California, Berkeley.
• Hanretty, C. (2021). Career trajectories in UK departments of politics and international relations: A report for the British International Studies Association and the Political Studies Association. The British International Studies Association (BISA) and the Political Studies Association (PSA).
• Husson, F., Le, S., & Pagès, J. (2017). Exploratory multivariate analysis by example using R (2nd edition). Chapman and Hall/CRC.
• Karacasulu, N. (2012). International relations studies in Turkey: Theoretical considerations. Uluslararası Hukuk ve Politika, 8(29), 143-160.
• Kassambara, A. (2017). MCA-Multiple correspondence analysis in R: Essentials. Statistical Tools for High-Throughput Data Analysis. http://www.sthda.com/english/articles/31-principal-component- methods-in-r-practical-guide/114-mca-multiple-correspondence-analysis-in-r-essentials/ adresinden 10.6.2022 tarihinde erişilmiştir.
• Keyman, E. F., & Ülkü, N. E. (2007). Türkiye üniversitelerinde uluslararası i̇lişkiler ders müfredatı. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 4(13), 99-106.
• Kut, Ş., Karaosmanoğlu, A., & Eralp, A. (2005). Workshop report “International relations studies and education in Turkey". Uluslararası İlişkiler Dergisi, 2(6), 131-147.
• Lee, D., Foster, E., & Snaith, H. (2016). Implementing the employability agenda: A critical review of curriculum developments in political science and international relations in English universities. Politics, 36(1), 95-111.
• Maliniak, D., Oakes, A., Peterson, S., & Tierney, M. J. (2008). Women in international relations. Politics & Gender, 4(1), 122-144.
• Maliniak, D., Peterson, S., Powers, R., & Tierney, M. J. (2017). Teaching, Research, and International Policy (TRIP) 2017 faculty survey. Global Research Institute.
• Maliniak, D., Powers, R., & Walter, B. F. (2013). The gender citation gap in international relations. International organization, 67(4), 889-922.
• Mescioğlu-Fedai, M., & Fedai, R. (2019). İnterdisipliner eğitim politikası üzerine bir değerlendirme: Uluslararası İlişkiler ve kamu yönetimi eğitimi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 359-392.
• Özcan, G. (2020). ‘Siyasiyat’tan ‘milletlerarası münasebetler’e: Türkiye’de uluslararası i̇lişkiler disiplininin kavramsal tarihi. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 17(66), 3-21.
• Özoğlu, M., Gür, B. S., & Gümüş, S. (2016). Rapid expansion of higher education in Turkey: The challenges of recently established public universities (2006-2013). Higher education Policy, 29(1), 21-39.
• Özyılmaz-Kiraz, B. (2020). Interdisciplinary approaches to studying international relations: Relevance of social psychological accounts. Akademik hassasiyetler, 7(13), 103-117.
• Phull, K., Ciflikli, G., & Meibauer, G. (2019). Gender and bias in the international relations curriculum: Insights from reading lists. European journal of international relations, 25(2), 383-407.
• Şahin, İ., Fırat, N. Ş., & Zoraoğlu, Y. R. (2010). Üniversite öğrencilerinin düşleri. Ege Eğitim Dergisi, 11(1), 23-41.