Iranian Muslim Reformists and Contemporary Ethics; Revival of “Utilitarianism”

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 2, 19 - 32, 01.06.2018

Hossein Dabbagh Soroush Dabbagh

Öz

Bu yazıda, İran’daki çağdaş devrim sonrası Müslüman entelektüellerin ahlaki bir sorunu ele alınmaktadır. Geleneksel İslami öğretilere göre, ahlak, insanların bu dünyevi dünyayı aşmalarını sağlar ve erdemlerini geliştirme yollarını gösterir. Çağdaş İranlı Müslüman entelektüellerin çoğu bu amaca ulaşmanın yolunu açmaya çalıştı. Öncelikle İranlı Müslüman entelektüellerin, erdem ahlakını mümkün olan en iyi ahlaki normatif teori olarak ele aldıklarını ifade ettikten sonra, erdem ahlakının insan hakları ve demokrasi gibi politik alandaki modern sorunlarımızı çözmede başarısız olduğunu iddia ediyoruz. Ayrıca, erdem ahlakının, zayıf iradeli ortalama insanlar için iyi bir teori olmadığını savunuyoruz. Makalenin en önemli sonuçlarından biri, genel olarak faydacılığın ve özel olarak fayda prensibinin, modern sorunlara daha iyi bir çözüm olacağıdır. Biz şuna inanıyoruz ki bu mesele devrim sonrası Müslüman entelektüellerin gözünden kaçmaktadır. Bununla birlikte, bu amaca ulaşmak için faydacılığın farklı versiyonları arasında kural-faydacılığının daha uygun olduğunu ileri sürmekteyiz.

Anahtar Kelimeler

seküler etik, erdem ahlakı, faydacılık, kural-faydacılık, devrim sonrası İran, Müslüman reformcular.

Iranian Muslim Reformists and Contemporary Ethics; Revival of “Utilitarianism”

Öz

This paper raises a moral issue for contemporary post-revolutionary Muslim intellectuals in Iran. According to traditional Islamic teachings, ethics enables people to transcend from this mundane world and offers guidance on ways to improve virtues. Most contemporary Iranian Muslim intellectuals have attempted to pave the way for accomplishing this goal. After clarifying the ways in which Iranian Muslim intellectuals have faith in virtue ethics as a best possible moral normative theory, we claim that virtue ethics fails to support some of our modern problems in the realm of politics such as human rights and democracy. Also, we argue that virtue ethics is not a good theory for ordinary average people who have weakness of will. A preliminary conclusion of the paper will be that utilitarianism, generally, and principle of utility, specifically, is a better solution to the modern problems. This, we believe, has been overlooked from the eyes of post-revolutionary Muslim intellectuals. Yet, we suggest that among different versions of utilitarianism, rule-utilitarianism is more justified to do this job.

Anahtar Kelimeler

secular ethics, virtue ethics, utilitarianism, rule-utilitarianism, post-revolutionary Iran, Muslim reformists.

Kaynakça

• Al-Ghazali, A., (2003). Kimia-ye Sa’ādat. Tehran: Elmi va Farhangi Publisher.
• Attār, F. (2001). Mantiq al-Tayr. Tehran: Talaye Publisher.
• Badamchi, M. (2017). Post-Islamist Political Theory: Iranian Intellectuals and Political Liberalism in Dialogue. Springer Publisher.
• Bazargan, M. (2000). Sazegari-e Irani [Iranian Adaptability]. Tehran: Entesharat-e Payam-e Azadi.
• Bazargan, M. (1979). Inevitable Victory. Tehran: Book Distribution Center.
• Bazargan, M. (1979b). Work and Islam. Tehran: Book Distribution Center.