Beden Eğitimi ve Spor Dersinin Ortaokul Öğrencileri Üzerinde Sportmenlik Davranışı Oluşturma Etkisinin Belirlenmesi: (Bartın İl Örneği)

Yıl 2015, Cilt: 1, 42 - 64, 31.12.2015

Mutlu Türkmen , Serkan Varol

Öz

Ortaokullarda Beden Eğitimi ve Spor derslerinin öğrenciler üzerinde sportmenlik davranışı geliştirme etkisinin araştırıldığı çalışmanın evrenini, Bartın ilindeki ortaokulların 6. 7. ve 8. sınıflarında öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırma örnekleminin oluşturulmasında tesadüfî örnekleme yöntemi kullanılmıştır. İl merkezindeki ortaokullarından 3 tanesi tesadüfî örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Bu şekilde 2014-2015 öğretim yılında ortaokulların 6. 7. ve 8. sınıflarında öğrenim gören 603 öğrenci örnekleme alınmıştır. Örneklem grubuna Beden Eğitimi Dersi Sportmenlik Davranış Ölçeği (BEDSDÖ), uygulanarak Sportmenlik davranışları ile sportmen olmayan davranışlardan kaçınma düzeyleri belirlenmiştir. Araştırma verilerinin analizinde (frekans (f), yüzde (%), ortalama), Kruskal Wallis ve Mann Whitney U Testi analiz teknikleri kullanılmıştır. Elde edilen bulguların istatistiksel olarak 0.05 düzeyinde anlamlılıkları sınanmıştır. Araştırmanın sonucunda; kız öğrencilerin erkek öğrencilere kıyasla daha yüksek sportmenlik davranış düzeyine sahip oldukları ve yine kız öğrencilerin sportmen olmayan davranışlardan kaçındıkları görülmüştür. Öğrencilerin sınıf düzeylerine bakıldığında, sınıf düzeyi ilerledikçe sportmenlik davranışında düşme görüldüğü ancak belirleyici bir anlamlı farklılık olmadığı, gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sportmenlik davranışı, Beden Eğitimi Dersi, Öğrenci, Sınıf Düzeyi

Analysis of the Effects of Physical Education and Sport Courses on the Development of Sportsmanship Attitude of Secondary School Students: (Bartın City Sample)

Öz

Regular physical activity during childhood and adolescence period is associated with the development of many physiological and psychological variables. The aim of this study was to compare the consciousness level of health-exercise and physical activity between athletes and sedentary students. 35 male athlete students and 33 male sedentary students took part in the study voluntarily. “Health-Exercise/Physical Activity Consciousness Level Questionnaire" was applied to the participants. The evaluation of the data obtained from the survey was performed by using descriptive statistics in SPSS (Ver. 22) package program. The alpha value as the level of statistical significance was accepted as 0,05. As a result; there was a significant difference between the physical activity level of consciousness between the groups at the point of overall average. According to these result, it can be claimed that the athletes have higher level of “physical activity consciousness” than sedentary students'.

Anahtar Kelimeler

Behavior, Sportsmanship, Physical Education Classes, Student, Grade level

Kaynakça

• Akandere M, Baştuğ G, Güler D (2009). Orta Öğretim Kurumlarında Spora Katılımın Çocuğun Ahlaki Gelişimine Etkisi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(1).
• Balcı A (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlık ve ilgileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Balyan M (2009). İlköğretim 2. kademe ve ortaöğretim kurumlarındaki öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutumları, sosyal beceri ve öz-yeterlik düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmış doktora tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Büyüköztürk Ş (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (dördüncü baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Büyüköztürk Ş (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Duran N (2003). Kültür Uygarlık ve Spor. 1. Baskı. Antalya: Hatay’a Hizmet Vakfı Yayını.
• Geray H (2004). Toplumsal araştırmalarda nicel ve nitel yöntemlere giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Gürpıpar B (2009). Basketbol Ve Futbol Hakemlerinin Karşılaştıkları Sportmenlik Dışı Davranışlar Ve Bu Davranışların Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• İrez G (2005). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarındaki öğretim elemanlarının olması gereken niteliklere uygunluklarının değerlendirilmesi, Yayımlanmış Yüksek lisans tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Koca C (2006). Beden eğitimi ve spor alanında toplumsal ve kültürel yeniden üretim. Yayımlanmış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Koç Y (2013). Beden Eğitimi Dersi Sportmenlik Davranışı Ölçeği (BEDSDÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 15-1
• MEB (2008). Öğretmen yeterlikleri, öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitaplar Müdürlüğü, 1.Baskı.
• Orhun A (1992). “Fair Play Okul Sporunda Bir Eğitim İlkesidir”, Spor Bilimleri II. Ulusal Kongresi Bildirileri (20-22 Kasım 1992, Hacettepe Üniv., Ankara), Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yay. No. 3, Ankara: Onlar Ajans, s. 186-188. Tavşancıl E (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yıldıran İ (2002). “Fair Play: Kapsamı, Türkiye’deki Görünümü ve Geliştirme Perspektifleri”, 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi’ne (27-29 Ekim 2002, Antalya) sunulan bildiri, (Teksir).
• Yıldıran İ (2004). Fair play: kapsamı, Türkiye’deki görünümü ve geliştirme perspektifleri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(4), 3-16. Yıldıran İ (2005). Fair play eğitiminde beden eğitiminin rolü. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5,(1), s.3–16.
• Yıldıran İ, Sezen G (2006). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının sportmenlik ve profesyonellik arasında ikilem barındıran somut örnek olaylara yaklaşımlarının değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11,(3), 3–14.