Öğrencilerin Algılarına Göre Öğretim Elemanlarının İletişim ve Konuşma Becerileri Arasındaki İlişki (Harran Üniversitesi Örneği)

Yıl 2015, Cilt: 1, 65 - 73, 31.12.2015

Recep Cengiz Ebru Olcay Karabulut

Öz

Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin algılarına göre öğretim elemanlarının iletişim ve konuşma beceri düzeylerini belirleyerek, fakülte ve diğer bazı değişkenlere göre bu özelliklerde farklılık olup olmadığını ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmaya,2014/2015 eğitim ve öğretim yılında Harran Üniversitesinde öğrenim gören 285 Kadın, 242 Erkek olmak üzere toplam 527 öğrenci katılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin istatistiksel analizleri için aritmetik ortalama, standard sapma alınmıştır. Cinsiyet ve Öğrenim düzeyi değişkenleri normal dağılım ve homojenlik koşulları yerine getirdiği için parametrik testlerden t-Testi uygulanmış, istatistiksel anlamlılık için .05 anlamlılık düzeyi seçilmiştir. Araştırma bulgularına bakıldığında, ölçeğin “Ses” alt boyutu ve toplam puanda cinsiyete göre anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Ölçeğin ses alt boyutunda erkeklerin puanları, kadınların puanlarından daha yüksek saptanmıştır. Öğretim elemanlarının etkili konuşma düzeyleri, öğrencilerin öğrenim düzeyleri değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Sonuç olarak, Üniversite eğitiminin güzel konuşma becerisini olumlu yönde etkilediğini ancak kadın öğrencilerin algılarına göre öğretim elemanlarının bu becerinin gelişmesinde yetersiz kaldığı saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Öğrenci, Öğretim Elemanı, Algı, İletişim, Konuşma Becerisi

The Relationship between Communication and Elocution of Instructors According to Students’ Perceptions (Harran University Sample)

Öz

This study aimed to present whether there are differences or not in instructors’ communication and speaking abilities by defining their levels according to faculty and some other variables. As 285 female and 242 male students from Harran University in 2014-2015 academic year, totally 527 students attended to the study. For collecting data, the “Speaking Abilities Scale” that was developed by Yildiz and Yavuz (2012) has been used. The scale has twenty-four items and five sub extents as “Presentation”, “Voice”, “Tone and Expression”, “Focusing in Speaking”. Arithmetic mean and standard deviation were chosen for the statistical analysis of the datum of the study. From the parametric tests, t-test was applied because the sex and the learning levels variables show normal distribution and perform homogeneity conditions. For the statistical meaningfulness, .05 meaningfulness level was chosen. Considering the findings, it was confirmed that there are meaningful differences in the “Voice” sub extent of the scale and total points for the sex. In the “Voice” sub extent of the scale, men’s points are higher than women’s. Instructors’ effective speaking abilities don’t show a meaningful difference in terms of students’ learning levels. As a consequence, it was determined that graduate education affects elocution positively but instructors are insufficient to improve this ability according to female students’ perceptions

Anahtar Kelimeler

Student, Instructor, Perception, Communication, Speaking Ability

Kaynakça

• Aktaş Ş, Gündüz O (2009). Yazılı ve sözlü anlatım (12. Baskı). Akçağ Yayınları, Ankara.
• Alacalı O (2012). İlköğretim 5 Öğretmen Kılavuz Kitabı, Ada Yayıncılık, Ankara.
• Alyılmaz C (2010). “Türkçe öğretiminin sorunları”. Turkish Studies, 5(3), 728–749.
• Başaran M, Erdem İ (2009). Öğretmen Adaylarının Güzel Konuşma Becerisi ile İlgili
• Görüşleri Üzerine Bir Araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, Eylül, 17 (3), 743-754. Bayraktar HV, Doğan MC (2014). Öğrencilerin Öğretmenleri İle Olan İletişimleri İle Türkçe
• Dersi Konuşma Becerileri Arasındaki İlişki, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), Bedur S (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Öğrencilerle İletişimleri, Yüksek Lisans Tezi. Süleyman
• Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta. Bingöl G, Demir A (2011), “Amasya Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri”,
• Göztepe Tıp Dergisi, 26, (4), 152-159. Çevik DB (2011), “Müzik Öğretmeni Adaylarının İletişim Becerileri”, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1),1-13.
• Çetinkaya Z (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.
• Çıtak A (2008).Kadınların Çalışmasına Yönelik Tutum: Cinsiyet, Cinsiyet Rolü ve Sosyoekonomik Düzeye Göre Bir Karşılaştırma, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi
• Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Demirel Ö (2003). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. PegemA. Ankara.
• Durukan E, Maden S (2010). “Türkçe Öğretmenlerinin İletişim Becerileri Üzerine Bir
• Araştırma”, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, (5), 59-74. Erdem İ, Deniz K (2008). Güzel Konuşma Kurslarında Verimliliği Artırmaya Yönelik Bir
• Alan Araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 5 (10), 75- Erkuş A, Günlü E (2009). İletişim Tarzının ve Sözsüz İletişim Düzeyinin Çalışanların İş
• Performansına Etkisi: Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20 (1), 7-24. Gülbahçe Ö (2010).“Kazım Karabekir Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin
• İncelenmesi”, Atatürk Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12 (2),12-22. Gölönü S, Karcı Y (2010).“İletişim Meslek Lisesi Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerinin
• İncelenmesi (Ankara İli Örneği)”, İletişim Kuram ve Araştırmaları Dergisi, (31),123-140. Gündüz O, Şimşek T (2011). Anlatma teknikleri 2 uygulamalı yazma eğitimi. Grafiker Yayınları. Ankara.
• Kılcıgil E, Bilir P, Özdinç Ö, Eroğlu K, Eroğlu B (2009).İki farklı üniversitenin beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. Spormetre Beden
• Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 19-28. Kızıltaş E, Halmatov M, Sarıçam H (2012). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik
• Mesleğine Yönelik Tutumları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (23),173-189. Okur A, Süğümlü Ü, Göçen G (2013). İkna Edici Konuşma ve Karşılaştırmalı Bir Araştırma
• (Avustralya Ana Dili Öğretimi Ders Materyalleri ve Türkçe Örneği) Turkish Studies- International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Summer 8 (8), 951-970. Özdem Y (2010). Konuşma Sanatı-Diksiyon, Kariyer Yayıncılık, İstanbul.
• Özerbaş MA, Bulut M, Usta E (2007).Öğretmen Adaylarının Algıladıkları İletişim Becerisi
• Düzeylerinin İncelenmesi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1), Öztürk BK, Altuntaş İ (2012). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Eğitimine Yönelik
• Öğretmen Görüşleri: Nitel Bir Çalışma, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching Mayıs, Haziran, Temmuz 1(2): 342-356. Özçimen A (2008), Etkili–Anlaşılır Konuşma Eğitimi İçin Gerekli Temel Faktörler, Selçuk
• Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, (26), 155–166. Songül NF, Tümkaya S (2011). Analysis of the relationship between the communication of the class teachers and their skills to solve interpersonal problems. Elementary Education Online, 10(2), 493-511.
• Temizkan M (2009). Akran Değerlendirmenin Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi
• Üzerindeki Etkisi, Mustafa Kemal University Journal of Social Sciences Institute 6 (12), 90- Temizyürek F, Erdem İ, Temizkan M (2011). Konuşma eğitimi(2.Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Tepeköylü Ö, Soytürk M, Çamlıyer H (2009). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu (BESYO)
• Öğrencilerinin İletişim Becerisi Algılarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, (7), 115-124. Tepeli K, Arı R (2011). Okul öncesi eğitim öğretmeni ve öğretmen adaylarının iletişim ve sosyal becerilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
• Enstitüsü Dergisi, (26),385-394. Yaman E (2012).Kamu Yönetiminde İletişim ve Yönetişim, Nobel Yayınları, Ankara.
• Yaman H, Karaaslan F (2012). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesinde Beyin Fırtınası
• Tekniğinin Etkisi: Bir Eylem Araştırması, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(1), 545-563. Yıldız DÇ, Yavuz M (2012). Etkili Konuşma Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması, Turkish
• Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7 (2),319-334. Yılmaz İ, Çimen Z, Bektaş F (2010). Sporcu Algılamalarına Göre Bireysel ve Takım Sporu
• Antrenörlerinin İletişim Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(4), 52-57.