Ortaöğretim Kurumlarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Spor Yapma Değişkenlerine Göre Sosyal Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 175 - 187, 31.12.2019

Mehmet Akbaş Ender Eyuboğlu

Öz

Bu araştırmanın evrenini ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören 500 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak kullanılan ölçek iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde katılımcıların kişisel bilgilerinin belirlenmesi için kişisel bilgi formu yer almaktadır. Veri toplama aracının ikinci bölümünde öğrencilerin sosyal beceri düzeyini ölçmek amacıyla Matson, Ratatory ve Helsel (1983) tarafından geliştirilen ve Bacanlı ve Erdoğan (2003) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan Matson Çocuklarda Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (MESSY) yer almaktadır. Verilerin analizinde SPSS 21.0 programı kullanılmıştır. Puanların normallik sınamasında Çarpıklık (Skewness) katsayısı kullanılmıştır. Sürekli bir değişkenden elde edilen puanların normal dağılım özelliğinde kullanılan çarpıklık katsayısının (Skewness) ±1 sınırları içinde kalması puanların normal dağılımdan önemli bir sapma göstermediği şeklinde yorumlanabilir. Normal dağılım göstermeyen puanların karekök, logaritmik veya ters döndürme yöntemleriyle normal dağılımları sağlanarak parametrik testler kullanılabileceği gibi non-parametrik testler de kullanılabilir (Öztürk, 1998). Ölçek ve alt boyut puanlarının cinsiyet ve lisanslı spor yapma değişkenlerine göre karşılaştırılmasında bağımsız iki örneklem t testinden; yaş gruplarına göre karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizinden (ANOVA) yararlanılmıştır. ANOVA testinde gruplar arasında anlamlı farklılık görüldüğünden farkın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek amacıyla ikili karşılaştırmalar için LSD post hoc testinden yararlanılmıştır. Analizlerde anlamlılık düzeyi 0,05 (p<0,05) olarak belirlenmiştir. Çalışmaya katılan 500 öğrencinin %50’si lisanslı spor yapan, %50’ si spor yapmayan öğrencilerden oluşmaktadır. Öğrencilerin %48,2’ si erkek, %51,2’ si kızdır. Lisanslı spor yapan öğrencilerin %45,2’ si erkek, %54,8’ i kızdır. Spor yapmayan öğrencilerin %51,2’ si erkek, %48,2’ si erkektir. Öğrencilerin %14,8’ i 14 yaşında, %32,4’ ü 15 yaşında, %26,4’ ü 16 yaşında, %15,8’ i 17 yaşında, %10,6’ sı 18 yaşındadır. Lisanslı spor yapan öğrencilerin %11,6’ sı 14 yaşında, %52,8’ i 15 yaşında, %15,2’ si 16 yaşında, %11,2’ si 17 yaşında, %9,2’ si 18 yaşındadır. Spor yapmayan öğrencilerin %18’ i 14 yaşında, %12’ si 15 yaşında, %37,6’ si 16 yaşında, %20,4’ ü 17 yaşında, %12’ si 18 yaşındadır. Lisanslı spor yapan öğrencilerin %30’ u basketbol, %16,8’ i futbol, %12,4’ ü yüzme, %24’ ü voleybol branşında, %16,8’ i diğer branşlarda spor yapmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Spor yapma durumu

Kaynakça

• Ağbuğa, B. (2016). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölüm öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 4(1), 132- 138.
• Ağkurt, E. (2018). Üniversite öğrencilerinde spora katılımın sosyalleşmeye etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Akgül Barış, D. (Kış 2008). Sosyal beceri gelişiminde çocuk ve müzik. Milli Eğitim Dergisi, 36(177), 28-35.
• Aslan, C. S., Dalkıran, O. (2014). Boy uzunluğunun motorik özelliklere etkisinin incelenmesi. Spor Hekimliği Dergisi 49, 147-153.
• Aslan, C. S., Eyuboğlu, E. ve Karakulak İ. (2018). Profesyonel ve amatör futbolcuların seçilmiş vücut kompozisyonu ve motorik özelliklerin karşılaştırılması. Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi 5(SI1), 86-95.
• Bayer, M.A. (2018). Lisede öğrenim gören genç güreşçilerde akut kilo kaybının oluşturduğu fiziksel ve fizyolojik değerlerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Çelik, A. (2017). Devlet okullarında ve özel okullarda öğrenim gören spor yapan ve yapmayan orta öğretim öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Çıngı H. (1994). Örnekleme kuramı. Ankara: H.Ü. Fen Fakültesi Basımevi.
• Çiftçi, İ. ve Sucuoğlu, B. (2005). Sosyal beceri öğretimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Çiriş, V. (2018). 11. ve 12. Sınıf öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin liderlik özelliklerine etkisinin spor yapma durumu açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Demirel, Ö. (2002). Plandan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
• Eroğlu, H. T. (2016). Seçmeli spor ve fiziki etkinlikler dersini alan ve almayan 11-14 yaş arası öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması (Malatya-Yeşilyurt örneği). Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Fındık, M. (2016). Takım sporu yapanlarla bireysel spor yapanların sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Gezer, E. D., Aslan, C. S., Dalkıran, O. ve Kılcıgil, E. (2017). Farklı spor branşlarındaki elit sporcuların sosyal beceri düzeylerinin seçilmiş değişkenler açısından karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (22), 251-258.
• Gökçiçek, S. (2015). Ortaöğretim kurumlarında spor yapan ve yapmayan öğrencilerin saldırganlık tutumlarının araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütüsü, Kütahya.
• Güllü, S. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Spor, Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi, 3 (3), 86-92.
• Günay, M. (2017). Lisanslı kulüp sporcusu ortaöğretim öğrencilerinin bazı spor branşlarına göre sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• İkizler, C. (2000). Sporda sosyal bilimler. İstanbul: Alfa Basım Dağıtım.
• Karakulak, İ., Eyuboğlu, E. ve Aslan, C. S. (2019). Futbolda merkez ve kenar oyuncularının fiziksel ve motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Spormetre 17(2), 126-131.
• Kasap, M., Kaçar, M., Acar, H. ve Tutkun, E. (2018). 12 Haftalık aerobik ve anaerobik antrenmanların demir ile ilgili hematolojik parametreler üzerine etkisi. Akademik Spor Araştırmaları Derneği 2, 363-370.
• Nergiz, S. (2018). Spor yapan ve yapmayan lise öğrencilerinin olumlu sosyal ve saldırgan davranışları ile okula yönelik tutumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitüsü, Antalya.
• Öztürk, F. (1998). Toplumsal boyutlarıyla spor. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
• Özyiğit, C. (1991). Beden eğitimi ve spor öğretmeninin bugünkü eğitim sistemi içindeki yeri ve önemi. Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu, İzmir.
• Sarıkabak, M., Eyuboğlu, E., Ayrancı, M. (2018). Bocce (Petank) Sporcularının Duygusal Zekâ Düzeylerinin, Akademik Erteleme Davranışları Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 4(1), 163-177.
• Sarıkabak, M., Recep, A. A., Ayrancı, M. (2018). 6-7 Yaş İlkokul Dönemi Çocuklarının Spora İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(2), 405-417.
• Süt, M.A. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin spor yapma düzeylerine göre sosyal beceri özelliklerinin karşılaştırılması (Gaziantep ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Kosyal Bilimler Ensitüsü, Samsun.
• Yetim, A. A. (2005). Sosyoloji ve spor. İstanbul: Morpa.
• Yıldırım, S. ve Özcan, G. (2011), Lisanslı olarak takım sporu ve bireysel spor yapan ile spor yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(23), 111-135.
• Yıldız, E. ve Çetin, Z. (2018). Sporun psiko-motor gelişim ve sosyal gelişime etkisi. HÜ Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(2), 54-66.
• Yıldız, Y. (2015). Spor yapan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Yılmaz, S. (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitüsü, İstanbul.
• Yurttaş, H. (2016). Spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Zengin, S. (2017). 11-18 yaş arası uyumsuz erkek çocuklarda fiziksel aktivitelerin kişisel özellikleri üzerine etkisi. Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.