Öz
Kaynakça
- Adorno, W. T., Horkheimer, M. (2013). Teori ve Pratik Üzerine, İstanbul: Metis Yay.
- Alankuş S. (2016). Barış Gazeteciliği Elkitabı, İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yay. Çavdar, A., Aytar, V.(2009). Medya ve Güvenlik Sektörü Gözetimi, İstanbul: TESEV Yay.
- İrvan, S. (2015). Normatif Kuram Olarak Barış Gazeteciliği: Önermeler ve Engeller, BİANET.
- Lynch, J., McGoldrick, A. (2005). Peace Journalism, Howthorn Press.
- Saygın, A. U., Kocabaş, Ozan. (2015). Topyekûn Bir Çabanın Ürünü Olarak Barış Gazeteciliği, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC.
- Şen, A. F. (2013). “Medyanın Savaş Söylemleri: Barış Gazeteciliği Perspektifinden Anaakım ve Alternatif Haber Medyasında Suriye Sorunu”, Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (1).
- Tılıç, D. (2001). 200’ler Türkiyesi’nde Gazetecilik ve Medyayı Anlamak, İstanbul: Su Yay.
- Loyn, D. (2007). Good Journalism or Peace Journalism, conflict & communication online, Vol:6, No. 2.
- Yeşilçayır, Celal. (2016). “Platon’dan Rousseau’ya Barış Düşüncesinin Evrimi”, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
Öz
Geçmişten
günümüze kadar nasıl yapılması gerektiği üzerine tartışmaların hiç eksik
olmadığı gazetecilik mesleği için her platformda söylenebilecek bir şeyler hep
mevcuttur. Gazeteciliğin geleneksel kodları, sorunlu etik çerçevesi bugün
yaşanan olaylar karşısında haberciliği toplumdan yana tavır geliştirebilmenin
uzak bir noktasına sürüklemektedir. Oysa gazeteci, yalnızca toplumu olaylardan
haberdar etmez, çoğu zaman istediği toplumsal algıyı da yaratır. Bu nedenle dünya
üzerinde yaşanan krizler, siyasi çatışmalar bugün gazetecinin haberi hangi dil
üzerinden kurgulaması gerektiğini daha da önemli kılmaktadır. Bu çalışma da
evrensel barış ve huzur için gazeteciliğin dilinin barışa evirilmesi
gerekliliğine dikkat çekmek amacını taşımaktadır. Çalışma nitel araştırma
yöntemleri üzerinden kurgulanmıştır ve barış gazeteciliği kavramının olumlu
yönlerini vurgu yapmak amacını taşıdığı için kavramla ilgili literatürde yer
alan negatif yönlere yüzeysel bir şekilde değinilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adorno, W. T., Horkheimer, M. (2013). Teori ve Pratik Üzerine, İstanbul: Metis Yay.
- Alankuş S. (2016). Barış Gazeteciliği Elkitabı, İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yay. Çavdar, A., Aytar, V.(2009). Medya ve Güvenlik Sektörü Gözetimi, İstanbul: TESEV Yay.
- İrvan, S. (2015). Normatif Kuram Olarak Barış Gazeteciliği: Önermeler ve Engeller, BİANET.
- Lynch, J., McGoldrick, A. (2005). Peace Journalism, Howthorn Press.
- Saygın, A. U., Kocabaş, Ozan. (2015). Topyekûn Bir Çabanın Ürünü Olarak Barış Gazeteciliği, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC.
- Şen, A. F. (2013). “Medyanın Savaş Söylemleri: Barış Gazeteciliği Perspektifinden Anaakım ve Alternatif Haber Medyasında Suriye Sorunu”, Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (1).
- Tılıç, D. (2001). 200’ler Türkiyesi’nde Gazetecilik ve Medyayı Anlamak, İstanbul: Su Yay.
- Loyn, D. (2007). Good Journalism or Peace Journalism, conflict & communication online, Vol:6, No. 2.
- Yeşilçayır, Celal. (2016). “Platon’dan Rousseau’ya Barış Düşüncesinin Evrimi”, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
| Bölüm | Araştırma |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 25 Eylül 2019 |
| Kabul Tarihi | 20 Ekim 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi