Level of Involvement of Fitness Participants towards Recrational Activities: the Status with Refence to Various Demographics of them

Yıl 2016, Cilt 4 (Özel Sayı 3), 704 - 711, 22.12.2016

İsmail Aydın , Fatih Yaşartürk

Öz

The aim of this study was to determine the statu with reference of their various demographics
of the levels towards recreational activities of involvement of the individuals who are a
member of several fitness centers. In total, 558 voluntary participants who are members of six
separate fitness centers in Ankara (384 male and 174 female) participated to the study.
Participants’ average of age is 26.87 ± 8.734. In the study In the study, A Modified
Involvement Scale: MIS developed by Kyle and et.al. (2007) was used for data collection.
Turkish version of the scales was conducted by Gürbüz and et.al. In the analysis of data; to
determine the differences in leisure involvement and happiness level according to the
demographic characteristics of the participants. MANOVA and Person Correlation were
applied. The reliability co-efficient of study was assessed by Cronbach Alpha Co-efficient. As
to differences between groups, Tukey test was used to determine those. In the findings of the
research, a significant difference was found in results of MANOVA in the SZİÖ total score
according to “education level”, “weekly frequency of use in fitness”, “daily time spent in
fitness” (p <0.05). With respect to the results of pearson correlation made in oder to evaluate
the relationship between total scores of SZİÖ and Education Level as well as Daily frequency
of use, a low and positive relation was found between Daily Frequency and SZİÖ while a low
and negative relation was found between Education Level and SZİÖ. A result, it was
determined that the leisure involvement leve of the participants changes according to the
various demographic characteristics of them and is impressed by them

Anahtar Kelimeler

Consumer behaviour, involvement, recreational activity, recreation, leisure

Rekreasyonal Etkinliklere Yönelik Fitnes Katılımcılarının İlgilenim Düzeyleri: Demografik Özelliklere Göre Durumu

Öz

Bu araştırmanın amacı, çeşitli fitnes merkezlerinde üye olan bireylerin rekreasyonel
etkinliklere yönelik ilgilenim düzeylerinin çeşitli demografik bilgilerine göre belirlenmesidir.
Araştırmaya, Ankara ilinde 5 farklı fitnes merkezine üye 384 erkek 174 kadın toplam 585 kişi
katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalamaları 26.87 ± 8.734 dir. Araştırmada, Kyle ve diğeleri
(2007) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Gürbüz ve diğerleri (2015) tarafından
yapılan “Serbest Zaman ilgilenim ölçeği: SZİÖ (A Modified Involvement Scale: MIS)
kullanılmıştır. Verilerin analizinde; katılımcıların demografik özelliklerine göre, serbest
zaman ilgilenimlerini belirlemek için MANOVA ve Person Korelasyon testleri uygulanmıştır.
Çalışmanın güvenirlik düzeyi Cronbach Alpha iç tutarlık katsayısı ile hesaplanmıştır. Gruplar
arasındaki farklılıkları belirlemek için ise TUKEY testi kullanılmıştır. Araştırma
bulgularında; MANOVA test sonuçlarında “eğitim”, “haftalık kullanım sıklığı”, “günlük
harcanan zaman” değişkenlerine göre SZİÖ toplam puanlarında anlamlı bir fark bulunmuştur
(p<0,05). SZİÖ ile Eğitim ve Günlük Kullanım Sıklığı değişkenleri arasındaki ilişkiyi
değerlendirmek için yapılan Pearson Korelasyon testine göre SZİÖ ve Eğitim değişkeni
arasında düşük ve negatif yönde; SZİÖ ve Günlük Kullanım Sıklığı değişkeni arasında düşük
ve pozitif bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak; katılımcıların serbest zaman ilgilenim
düzeylerinin çeşitli demografik özelliklerine göre etkilendiği ve değiştiği tespit edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Tüketici davranışı, ilgilenim, rekreasyonel etkinlik, rekreasyonel, serbest zaman

Kaynakça

• Aktaş GG (2011). Çağdaş alışveriş merkezlerinde rekreasyonel iç mekan organizasyonu önerileri. Sanat ve Tasarım Dergisi, 1(1): 1-13.
• Altunışık R (2006). Modern pazarlama. (7. Baskı). İstanbul: Değişim Yayınevi.
• Ayas S (2013). Rekreasyon amaçlı spor tesisi olarak fitnes merkezlerinde müşteri profilini belirlemeye yönelik bir araştırma (Edirne ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Brey ET, Lehto XY (2007). The relationship between daily and vacation activities. Annals of Tourism Research, 3: 160–180.
• Cömert Y, Durmaz Y (2011). Tüketicinin tatmini ile satın alma davranışlarını etkileyen faktörlere bütünleşik yaklaşım ve adıyaman ilinde bir alan çalışması. Journal of Yaşar University, 1(4): 351-375.
• Cronbach LJ (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16: 297-334.
• Erdem A (2006). Tüketici odaklı bütünleşik pazarlama iletişimi (1. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Havitz ME, Kaczynski AT, Mannell RC (2013). Exploring relationships between physical activity, leisure ınvolvement, self-efficacy, and motivation via participant segmentation. Leisure Sciences: An Interdisciplinary Journal, 35(1): 45-62.
• Johnson BT, Eagly AH (1989). Effects of involvement on persuasion: a meta-analysis. Psychological Bulletin, 106(2): 290-314.
• Kandemir D, Atakan SS, Demirci C (2013). İlgilenim kavramı ve Türkçe ilgilenim ölçeklerinin değerlendirilmesi: tüketici ilgilenimi, sürekli ilgilenim ve satın alma kararı ilgilenimi. İşletme ve Finans, 28(330): 21-48.
• Kapferer JN, Laurent G (1985). Consumers' involvement profile: new empirical results. in NA - Advances in Consumer Research, 12(1): 290-295.
• Krugman H (1965). The impact of television advertising: learning without involvement. Public Opinion Quarterly, 29(3): 349–356.
• Liang C, Wang W (2008). Do loyal and more ınvolved customers reciprocate retailer’s relationship efforts? Journal of Services Research, 8(1): 72-73.
• Madrigal R, Havitz ME, Howard DR (1992). Married Couples’ involvement with family vacations. Leisure Sciences, 14: 285-299.
• İslamoğlu AH, Altunışık R (2010). Tüketici Davranışları. (3. Baskı) İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Odabaşı Y, Barış G (2007). Tüketici davranışı.(7.Baskı). İstanbul: MediaCat Akademi.
• Okumuş A (2013). Tüketici Davranışı, (1. Baskı). İstanbul: Türkmen Yayınevi.
• Pencepe D (2006). Tüketici davranışlarını belirleyen etmenler: Kültürün tüketici davranışları üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilimdalı. Kahramanmaraş
• Sherif M, Hadley C (1947). The psychology of ego involvement, New York: John Wiley. Akt: James A. M, Shelby D. H (1984). Consumer involvement: definitional issues and research directions, in NA - Advances in Consumer Research, 11: 193-196.
• Solomon MR (2013). Consumer behaviour buying, having and being. (10th Edition). Harlow: Pearson.
• Taniguchi H, Shupe F (2014). Gender and family status differences in leisure-time sports/fitness participation. International Review fort The Sociology of Sport, 49(1): 65-84.
• Yetim G, Argan M (2013). Boş zaman ilgilenim faktörleri: boş zaman katılım davranışı ve demografik özelliklere göre durumu. II. Rekreasyon Araştırma Kongresi Bildiri Kitabı: 285-29.
• Yetim G (2014). Boş zaman ilgileniminin boş zaman tatmini ve sadakati üzerine etkisi: eskişehir’deki fitness merkezleri üzerine araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Yüksel M (2015). Eğitim düzeyi farklılıklarının spora yansıması. The Journal of Academic Social Science, 31: 149-165.
• Zaichkowsky JL (1985). Masuring the involvement construct. Journal of Consumer Research, 12(3): 341–352.
• Wiley CGE, Shaw SM, Havitz ME (2000).men's and women's involvement in sports: an examination of the gendered aspects of leisure involvement. Leisure Sciences: an Interdisciplinary Journal, 22(1): 19-31