Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 56 - 72, 30.03.2018

Öz

Kaynakça

  • Allender S, Cowburn G, Foster C (2006). Understanding participation in sport and physical activity among children and adults: A review of qualitative research. Health Education Research, 21(6): 826-935.
  • Andre R (2010). Assessing the accountability of government-sponsored enterprises and quangos. Journal of Business Ethics, 97(2): 271-289.
  • Ataç LO, Köse S (2017). Örgütsel demokrasi ve örgütsel muhalefet ilişkisi: Beyaz yakalılar üzerine bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(1): 117-132.
  • Bakan İ, Büyükbeşe T (2008). Katılımcı karar verme: Kararlara katılım konusunda çalışanların düşüncelerine yönelik bir alan çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 13(1): 29-56.
  • Balcı A (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Barley SR, Kunda G (1992). Design and devotion surges of rational and normative ideologies of control in discourse. Administrative Science Quarterly, 37(3): 363-399.
  • Beugr CD (2002). Understanding organizational justice and its impact on managing employees: An African perspective. The International Journal of Human Resource Management, 13(7): 321-337.
  • Bilge H (2003). İnsan kaynaklarının sürekli artan gücü. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1): 7-17.
  • Bozkurt S (2012). Örgütsel demokrasiyi ve akademik özgürlüğü benimseme ve Türkiye’de uygulanabilir bulma düzeyine ilişkin öğretim elemanlarının görüşleri. (Doktora Tezi).
  • Breen K (2015). Freedom, republicanism and workplace democracy. Critical Review of International Social and Political Philosophy, 18(4): 470-485.
  • Butcher D, Clarke M (2002). Organizational Politics: The cornerstone for organizational democracy. Organizational Dynamics, 31(1): 35-46.
  • Büyüköztürk Ş, Çakmak EK, Akgün EÖ, Karadeniz Ş, Demiral F (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Çakıcı AB (2012). Örgütsel adalet algısının bağlılık üzerine etkisi: Doğu Karadeniz bölgesinde çalışan hemşirelere yönelik bir araştırma. (Doktora Tezi).
  • Çakır Ö (2006). Ücret adaletinin iş davranışları üzerindeki etkileri. Ankara: Kamu-İş Yayınları.
  • Catherine WNG, Evelyn NG (2009). Balancing the democracy dilemmas: Experience of woman workers’ cooperatives in Hong Kong. Economic and Industrial Democracy, 30(2): 182-206.
  • Cavill S, Sohail M (2007). Increasing strategic accountability: A framework for international NGOs. Development in Practice, 17(2): 231-248.
  • Çetinkaya M, Çimenci S (2014). Örgütsel adalet algısının örgütsel vatandaşlık üzerindeki etkisi ve örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü: Yem çalışması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(23): 237-278.
  • Cihangiroğlu N (2009). Örgütsel bağlılığın belirleyicileri olarak örgütsel adalet ve kararlara katılım. (Doktora Tezi).
  • Çınar F (2016). Hesap verebilirlik ilkeleri ile kurumsal paydaş ilişkisinde katılımın rolü: Hastane işletmelerinde bir uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 6(13): 12-30.
  • Collom E (2001). Social inequality and the politics of production: Identifying potential supporter of economic democracy. Sociological Forum, 16(13): 48-64. Coşan PE, Gülova AA (2014). Örgütsel demokrasi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 21(2): 231-248.
  • Diest HV (2008). Possibilities of democratization in organizations. Social Epistemology, 22(1): 97-117).
  • Edwards MB (2013). The role of sport in community capacity building: An examination of sport for development research and practice. Sport Management Review, 235: 1-14.
  • Ekiz D (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erkal PC (2012). Örgütsel demokrasi: Kamu ve özel sektör çalışanlarına yönelik bir araştırma. (Doktora Tezi).
  • Fenton TL (2011). Organizational democracy as a force social change. In: Positive psychology as a social change. (Edts: Diener, R.B.). New York: Springer Publication. Fişek K (1998). Dünyada ve Türkiye’de spor yönetimi. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
  • Forcadell FJ (2005). Democracy cooperation and business success: The case of Mondragon corporation cooperative. Journal of Business Ethics, 56(3): 255-274.
  • Fraenkel JR, Wallen NE, Hyun HH (2012). How to design 8 evaluate research in education. London: McGraw Hill.
  • Geçkil T, Tikici M (2015). Örgütsel demokrasi ölçeği geliştirme çalışması. Amme İdaresi Dergisi, 48(4): 41-78.
  • Geçkil T (2013). Örgütsel demokrasi ile örgütsel vatandaşlık arasındaki ilişki: TRB1 bölgesindeki üniversite hastanelerinde bir uygulama. (Doktora Tezi).
  • Gourevitch A (2016). The limits of basic income: Means and ends of workplace democracy. Basic Income Studies, 11(1): 17-28.
  • Greenberg J, Colquitt J (2005). Handbook of Organizational Justice. London: Lawrence Erlbaum Associate Publisher.
  • Güner F, Bozkurt ÖÇ (2017). Banka çalışanlarının iş yerindeki mutluluk ve mutsuzluk nedenleri üzerine keşif amaçlı bir araştırma. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi, 2(2): 85-105.
  • Gürbüz S (2006). Örgütsel vatandaşlık davranışı ile duygusal bağlılık arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1): 48-75.
  • Harrison JS, Freeman E (2004). Special topic: Democracy in and around organizations: Is organizational democracy worth the effect? Academy of Management Executive, 18: 49-53.
  • Hofman MF (2002). Do all things with counsel: Benedictine woman and organizational democracy. Communication Studies, 53(3): 202-217.
  • Karasar N (2017). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kerr JL, Caimano VF (2004). The limits of organizational democracy. The Academy of Management Review, 18(3): 81-97.
  • Kesen M (2015). Örgütsel demokrasinin çalışan performansı üzerine etkisi: Örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2): 535-562.
  • Kirby SL, Richard OC (2000). Impact of marketing work-place diversity on employee job involvement and organizational commitment. The Journal of Social Psychology, 140(3): 367-377.
  • Koç M, Murathan F, Yetiş Ü, Murathan T (2015). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin spor kavramına ilişkin algıları. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(9): 294-303.
  • Koçak F, Sunay H (2016). Türk spor yönetimi taşra yapılanmasının yönetsel etkinliğinin personel görüşlerine göre incelenmesi. Journal of Human Science, 13(2): 3571-3589.
  • Lin KJ, Chang SH (2009). A service accountability framework for QoS service management and engineering. Journal of Business Ethics, 7(4): 429-446.
  • Merter F (2009). Cumhuriyet, Dicle, İnönü üniversiteleri eğitim fakültesi ilköğretim bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri ve öğrenme stillerini farklılaştıran sosyo-ekonomik faktörler. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 13: 78-96.
  • Mulki JP, Jaramillo JF, Locander WB (2008). Effects of ethical climate on turnover intention linking attitudinal and stress theory. Journal of Business Ethics, 78(4): 559-574.
  • Narbay Ş, Sönmez M (2016). Kurumsal yönetimde şeffaflık ve Türk ticaret hukukundaki uygulamaları. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 18: 369-417.
  • O’Connell L (2005). Program accountability as an emergent property: The role of stakeholders in a programs‘ field. Public Administration Review, 65(1): 84-92
  • Pausch M (2013). Workplace democracy. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal, 19(1): 1-19.
  • Polat S (2012). Okul müdürlerinin çok kültürlülüğe ilişkin tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42: 334-343.
  • Resmi Gazete (1980). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. Madde: 58-59.
  • Resmi Gazete (2011). Avrupa Birliği Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair kanun Hükmünde Kararname. Erişim Adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2011/08/20110817-1.htm
  • Sadykova G, Tutar H (2014). Örgütsel demokrasi ve örgütsel muhalefet arasındaki ilişki üzerine bir inceleme. İşletme Bilimi Dergisi, 2(1): 1-16.
  • Sağnak M (2005). The value congruence levels of principals and teachers at primary schools. Educational Science: Theory and Practice, 5(1): 221-228.
  • Şeker G (2010). Yönetici ve öğretmen algılarına göre ilköğretim okullarında örgütsel demokrasinin benimsenme ve uygulanabilme düzeyi. (Doktora Tezi).
  • Sherlock E, O’Donnel JS, White B, Block J (2010). Physical activity levels and participation in sport: Irish people with haemophilia. Haemophilia, 16(1): 202-209.
  • Sunay H (2017). Spor yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Takmaz ŞU (2009). İlköğretim okullarında örgütsel iletişim düzeyi ile öğretmenlerin karara katılma davranışları arasındaki ilişki. (Doktora Tezi).
  • Tel M (2014). İlköğretim hayat bilgisi ders kitaplarındaki spor ve boş zaman temalarının değerlendirilmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(2): 1-11.
  • Tozoğlu E, Bayraktar G, Cingöz B, Yurttaş H (2015). Akran desteği düzeyine sporun ve farklı değişkenlerin etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi 3(9): 57-67.
  • Türk Dil Kurumu (2017). Büyük Türkçe Sözlük. Erişim Adresi: http://www.tdk.gov.tr/
  • Türkmen M (2013). Erken cumhuriyette beden eğitimi ve sporun ideolojik temelleri. Turkish Studies, 8(6): 729-740.
  • Ural A, Kılıç İ (2013). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Usta S, Akıncı A (2016). Kamu yönetiminde hesap verebilirlik mekanizması olarak ombudsmanlık kurumu: Almanya örneği. Journal of Human Science, 13(2): 2735-2749.
  • Vardi Y (2001). The effects of organizational and ethical climates on misconduct at work. Journal of Business Ethics, 29(4): 325-337.
  • Vermeulen J, Verweel P (2006). Participation in sport: Bonding and bridging’s as identity work. Sport in Society: Culture Commerce Media Politics, 12(9): 1206-1219.
  • Weber WG, Unterrainer C, Schmid BE (2009). The influence of organizational democracy om employees‘ socio-moral climate and prosocial behavioral orientations. Journal of Organizational Behavior, 30(8): 1127-1149.
  • Yazdani N (2010). Organizational democracy and organization structure link: Role of strategic leadership and environmental uncertainty. Business Review, 5(2): 51-73.
  • Yetim A (2005). Sosyoloji ve spor. İstanbul Morpa Yayınları.

Understanding of Organizational Democracy: A Research on the Personnel of the Provincial Directorate of Youth Services and Sports

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 56 - 72, 30.03.2018

Öz

Aim: The purpose of this research was to examine the
perceived level of organizational democracy for the staff working in the
different statuses and positions in Provincial Directorates of Youth Services
and Sports in Turkey. Material and Method: The study was carried out using the
quantitative research method, which is frequently used in social sciences. In
this process, the scanning pattern was utilized. The survey technique was used
to collect data from the study group. The universe of the research was the
entire personnel working in the Provincial Directorates of Youth Services and
Sports, which is the provincial organization of the Turkish sports
administration in 81 provinces. The sample group consists of 920 individuals
selected using the simple random sampling method. In the analysis process,
primarily, descriptive statistics (frequency, percentage, mean, standard
deviation values) were used. Subsequently, the nonparametric test techniques
(Mann Whitney U and Kruskal Wallis) were used. Findings: The perception of
organizational democracy in the Provincial Directorates of Youth Services and
Sports may be evaluated as above the average (high). When the scores related to
the factors constituting this level of democracy perception are examined, it is
understood that the personnel of Youth Services and Sports Provincial
Directorates find participation-criticism environments in their institutions at
the most democratic level while the accountability environment is found to be
at the least democratic level. There were statistically significant differences
between the factors of participation-criticism, transparency, justice, equity, and accountability, according to the
demographic characteristics of the personnel. Results: The perception of
organizational democracy has been found to be above the average (high) in the
Provincial Directorates of Youth Services and Sports. It has been determined
that the level of organizational democracy is highest for personnel who work in
the South-eastern Anatolia Region and for the personnel who have PhD degree.

Kaynakça

  • Allender S, Cowburn G, Foster C (2006). Understanding participation in sport and physical activity among children and adults: A review of qualitative research. Health Education Research, 21(6): 826-935.
  • Andre R (2010). Assessing the accountability of government-sponsored enterprises and quangos. Journal of Business Ethics, 97(2): 271-289.
  • Ataç LO, Köse S (2017). Örgütsel demokrasi ve örgütsel muhalefet ilişkisi: Beyaz yakalılar üzerine bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(1): 117-132.
  • Bakan İ, Büyükbeşe T (2008). Katılımcı karar verme: Kararlara katılım konusunda çalışanların düşüncelerine yönelik bir alan çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 13(1): 29-56.
  • Balcı A (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Barley SR, Kunda G (1992). Design and devotion surges of rational and normative ideologies of control in discourse. Administrative Science Quarterly, 37(3): 363-399.
  • Beugr CD (2002). Understanding organizational justice and its impact on managing employees: An African perspective. The International Journal of Human Resource Management, 13(7): 321-337.
  • Bilge H (2003). İnsan kaynaklarının sürekli artan gücü. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1): 7-17.
  • Bozkurt S (2012). Örgütsel demokrasiyi ve akademik özgürlüğü benimseme ve Türkiye’de uygulanabilir bulma düzeyine ilişkin öğretim elemanlarının görüşleri. (Doktora Tezi).
  • Breen K (2015). Freedom, republicanism and workplace democracy. Critical Review of International Social and Political Philosophy, 18(4): 470-485.
  • Butcher D, Clarke M (2002). Organizational Politics: The cornerstone for organizational democracy. Organizational Dynamics, 31(1): 35-46.
  • Büyüköztürk Ş, Çakmak EK, Akgün EÖ, Karadeniz Ş, Demiral F (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Çakıcı AB (2012). Örgütsel adalet algısının bağlılık üzerine etkisi: Doğu Karadeniz bölgesinde çalışan hemşirelere yönelik bir araştırma. (Doktora Tezi).
  • Çakır Ö (2006). Ücret adaletinin iş davranışları üzerindeki etkileri. Ankara: Kamu-İş Yayınları.
  • Catherine WNG, Evelyn NG (2009). Balancing the democracy dilemmas: Experience of woman workers’ cooperatives in Hong Kong. Economic and Industrial Democracy, 30(2): 182-206.
  • Cavill S, Sohail M (2007). Increasing strategic accountability: A framework for international NGOs. Development in Practice, 17(2): 231-248.
  • Çetinkaya M, Çimenci S (2014). Örgütsel adalet algısının örgütsel vatandaşlık üzerindeki etkisi ve örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü: Yem çalışması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(23): 237-278.
  • Cihangiroğlu N (2009). Örgütsel bağlılığın belirleyicileri olarak örgütsel adalet ve kararlara katılım. (Doktora Tezi).
  • Çınar F (2016). Hesap verebilirlik ilkeleri ile kurumsal paydaş ilişkisinde katılımın rolü: Hastane işletmelerinde bir uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 6(13): 12-30.
  • Collom E (2001). Social inequality and the politics of production: Identifying potential supporter of economic democracy. Sociological Forum, 16(13): 48-64. Coşan PE, Gülova AA (2014). Örgütsel demokrasi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 21(2): 231-248.
  • Diest HV (2008). Possibilities of democratization in organizations. Social Epistemology, 22(1): 97-117).
  • Edwards MB (2013). The role of sport in community capacity building: An examination of sport for development research and practice. Sport Management Review, 235: 1-14.
  • Ekiz D (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erkal PC (2012). Örgütsel demokrasi: Kamu ve özel sektör çalışanlarına yönelik bir araştırma. (Doktora Tezi).
  • Fenton TL (2011). Organizational democracy as a force social change. In: Positive psychology as a social change. (Edts: Diener, R.B.). New York: Springer Publication. Fişek K (1998). Dünyada ve Türkiye’de spor yönetimi. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
  • Forcadell FJ (2005). Democracy cooperation and business success: The case of Mondragon corporation cooperative. Journal of Business Ethics, 56(3): 255-274.
  • Fraenkel JR, Wallen NE, Hyun HH (2012). How to design 8 evaluate research in education. London: McGraw Hill.
  • Geçkil T, Tikici M (2015). Örgütsel demokrasi ölçeği geliştirme çalışması. Amme İdaresi Dergisi, 48(4): 41-78.
  • Geçkil T (2013). Örgütsel demokrasi ile örgütsel vatandaşlık arasındaki ilişki: TRB1 bölgesindeki üniversite hastanelerinde bir uygulama. (Doktora Tezi).
  • Gourevitch A (2016). The limits of basic income: Means and ends of workplace democracy. Basic Income Studies, 11(1): 17-28.
  • Greenberg J, Colquitt J (2005). Handbook of Organizational Justice. London: Lawrence Erlbaum Associate Publisher.
  • Güner F, Bozkurt ÖÇ (2017). Banka çalışanlarının iş yerindeki mutluluk ve mutsuzluk nedenleri üzerine keşif amaçlı bir araştırma. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi, 2(2): 85-105.
  • Gürbüz S (2006). Örgütsel vatandaşlık davranışı ile duygusal bağlılık arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1): 48-75.
  • Harrison JS, Freeman E (2004). Special topic: Democracy in and around organizations: Is organizational democracy worth the effect? Academy of Management Executive, 18: 49-53.
  • Hofman MF (2002). Do all things with counsel: Benedictine woman and organizational democracy. Communication Studies, 53(3): 202-217.
  • Karasar N (2017). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kerr JL, Caimano VF (2004). The limits of organizational democracy. The Academy of Management Review, 18(3): 81-97.
  • Kesen M (2015). Örgütsel demokrasinin çalışan performansı üzerine etkisi: Örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2): 535-562.
  • Kirby SL, Richard OC (2000). Impact of marketing work-place diversity on employee job involvement and organizational commitment. The Journal of Social Psychology, 140(3): 367-377.
  • Koç M, Murathan F, Yetiş Ü, Murathan T (2015). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin spor kavramına ilişkin algıları. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(9): 294-303.
  • Koçak F, Sunay H (2016). Türk spor yönetimi taşra yapılanmasının yönetsel etkinliğinin personel görüşlerine göre incelenmesi. Journal of Human Science, 13(2): 3571-3589.
  • Lin KJ, Chang SH (2009). A service accountability framework for QoS service management and engineering. Journal of Business Ethics, 7(4): 429-446.
  • Merter F (2009). Cumhuriyet, Dicle, İnönü üniversiteleri eğitim fakültesi ilköğretim bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri ve öğrenme stillerini farklılaştıran sosyo-ekonomik faktörler. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 13: 78-96.
  • Mulki JP, Jaramillo JF, Locander WB (2008). Effects of ethical climate on turnover intention linking attitudinal and stress theory. Journal of Business Ethics, 78(4): 559-574.
  • Narbay Ş, Sönmez M (2016). Kurumsal yönetimde şeffaflık ve Türk ticaret hukukundaki uygulamaları. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 18: 369-417.
  • O’Connell L (2005). Program accountability as an emergent property: The role of stakeholders in a programs‘ field. Public Administration Review, 65(1): 84-92
  • Pausch M (2013). Workplace democracy. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal, 19(1): 1-19.
  • Polat S (2012). Okul müdürlerinin çok kültürlülüğe ilişkin tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42: 334-343.
  • Resmi Gazete (1980). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. Madde: 58-59.
  • Resmi Gazete (2011). Avrupa Birliği Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair kanun Hükmünde Kararname. Erişim Adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2011/08/20110817-1.htm
  • Sadykova G, Tutar H (2014). Örgütsel demokrasi ve örgütsel muhalefet arasındaki ilişki üzerine bir inceleme. İşletme Bilimi Dergisi, 2(1): 1-16.
  • Sağnak M (2005). The value congruence levels of principals and teachers at primary schools. Educational Science: Theory and Practice, 5(1): 221-228.
  • Şeker G (2010). Yönetici ve öğretmen algılarına göre ilköğretim okullarında örgütsel demokrasinin benimsenme ve uygulanabilme düzeyi. (Doktora Tezi).
  • Sherlock E, O’Donnel JS, White B, Block J (2010). Physical activity levels and participation in sport: Irish people with haemophilia. Haemophilia, 16(1): 202-209.
  • Sunay H (2017). Spor yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Takmaz ŞU (2009). İlköğretim okullarında örgütsel iletişim düzeyi ile öğretmenlerin karara katılma davranışları arasındaki ilişki. (Doktora Tezi).
  • Tel M (2014). İlköğretim hayat bilgisi ders kitaplarındaki spor ve boş zaman temalarının değerlendirilmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(2): 1-11.
  • Tozoğlu E, Bayraktar G, Cingöz B, Yurttaş H (2015). Akran desteği düzeyine sporun ve farklı değişkenlerin etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi 3(9): 57-67.
  • Türk Dil Kurumu (2017). Büyük Türkçe Sözlük. Erişim Adresi: http://www.tdk.gov.tr/
  • Türkmen M (2013). Erken cumhuriyette beden eğitimi ve sporun ideolojik temelleri. Turkish Studies, 8(6): 729-740.
  • Ural A, Kılıç İ (2013). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Usta S, Akıncı A (2016). Kamu yönetiminde hesap verebilirlik mekanizması olarak ombudsmanlık kurumu: Almanya örneği. Journal of Human Science, 13(2): 2735-2749.
  • Vardi Y (2001). The effects of organizational and ethical climates on misconduct at work. Journal of Business Ethics, 29(4): 325-337.
  • Vermeulen J, Verweel P (2006). Participation in sport: Bonding and bridging’s as identity work. Sport in Society: Culture Commerce Media Politics, 12(9): 1206-1219.
  • Weber WG, Unterrainer C, Schmid BE (2009). The influence of organizational democracy om employees‘ socio-moral climate and prosocial behavioral orientations. Journal of Organizational Behavior, 30(8): 1127-1149.
  • Yazdani N (2010). Organizational democracy and organization structure link: Role of strategic leadership and environmental uncertainty. Business Review, 5(2): 51-73.
  • Yetim A (2005). Sosyoloji ve spor. İstanbul Morpa Yayınları.
Toplam 67 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet Atalay

Yayımlanma Tarihi 30 Mart 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Atalay, A. (2018). Understanding of Organizational Democracy: A Research on the Personnel of the Provincial Directorate of Youth Services and Sports. International Journal of Sport Culture and Science, 6(1), 56-72.
IntJSCS is published by International Science Culture and Sport Association (ISCSA).