" />
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 14 - 24, 30.03.2019

Öz

Kaynakça

  • Arayıcı A (2008). Avrupa’nın Vatansızları. İstanbul,İstanbul: Kalkedon Yayınları,
  • Altınöz İ (2007). “XVI. Yüzyılda Osmanlı Devlet Yönetimi İçerisinde Çingeneler”. (Ed. Suat Kolukırık). İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Altınöz İ (1995):Osmanlı Toplumunda Çingeneler, Ankara, Türk Tarih Kurumu.
  • Başkan AH (2012). Farklı Kültürlerde Boş Zaman Tavranışları: Ermeniler Örneği, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Dines G, Humez JM (2011) Gender, Race, and Class in Media: A Critical Reader, Edition 3, Sage Publications, Inc., ThousandOaks, CA, USA.
  • Donald E (2003). AgingandEthnicity : Knowledgeand Services. Edition 2. Springer.
  • Gökbilgin MT (1977). “Çingene”. İslam Ansiklopedisi. İstanbul: MEB Yayınları.
  • Göker G, Karaçar E (2015). Boş Zaman Faaliyetlerde Kültürel Kimlik Olgusu, Çingene Kökenli Olan “Cinganlar /Poşalar” Üzerinde Bir Araştırma, Çankırı Örneği, JRTR 2015, 2 (3), 9 -15
  • Isajiw WW (1993).“Definition andDimensions of Ethnicity: A Theoretical Framework, Challenges of Measuring An Ethnic World, Science, PoliticsandReality: Proceedings of TheJointCanada-United States Conference On TheMeasurement of Ethnicity”, StatisticsCanadaand U.S Bureau of TheCensus, Washington D.C: U.S Goverment Printing Office
  • Kalın İ (2009). Amerika Birleşik Devletleri’nde Bir Arada Yaşama Tecrübesi, Beşinci Oturum Günümüzde Birlikte Yaşama, İslam Medeniyetlerinde Bir Arada Yaşama Tecrübesi 2008 Yılı Kutlu Doğum Sempozyumu Tebliğ ve Müzakereleri,Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
  • Kenrick D (2006). Çingeneler Ganj’danThames’e. (Çev. Bahar Tırnakçı). İstanbul: Homer Yayınevi. Marushiakova E, Popov V (2006). Osmanlı İmparatorluğunda Çingeneler. (Çev. BaharTırnakçı). İstanbul: Homer Yayınevi.
  • Oran B (2000). Küreselleşme ve Azınlıklar, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • Sarı E (2003). Çokkültürlülüğü Yeniden Düşünmek, İletişim Araştırmaları, 1(1).
  • Seeman ST (2006), “Presenting “Gypsy“, Re-Presenting Roman: Towards an Archaeology of Aesthetic Production and Social Identity”, Music and Anthropology; the Journal of Musical Anthropology of the Mediterranean, no. 11, http://www.umbc.edu/MA/index/number11/seeman/see_0.htm
  • Song S (2017) "Multiculturalism", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Spring 2017 Edition), Edward N. Zalta (ed.), URL = <https://plato.stanford.edu/archives/spr2017/entries/multiculturalism/>
  • Şener C (2006). Türkiye’de Yaşayan Etnik ve Dinsel Gruplar. Etik Yayınları. 5. Baskı. İstanbul.
  • Ültanır G (2003). Eğitim ve Kültür İlişkisi-Eğitimde Kültürün Hangi Boyutlarının Genç Kuşaklara Aktarılacağı Kaygısı, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 23, Sayı 3.
  • Yanık C (2013). Dünyada ve Türkiye’de Çokkültürlülük, Tarcan Matbaacılık Yayıncılık, Ankara.

The Behaviour of Spare Time in Different Cultures - Romanies Sample

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 14 - 24, 30.03.2019

Öz

Romani people in Tekirdag well in Aydoğdu district which is the oldest settlement of the city. In this area, they usually live in shantyhouses. Males engage in trade and some of them sell fruits, vegetables, fish in bazaars, some are musicians. Women are usually housewives. They do house Works and some of them do clean someone else’s house for a living. This is a qualitative study which includes the Romani in Tekirdağ Süleymanpaşa County Aydoğdu District and the cultural identity term of Romani’s spare time activities. There are total 15 participants as 10 males and 5 females in the study. Their demographic information was taken and then asked 10 questions with the Interviewing Method. In accordance with their answers, they cannot actually participate much to the spare time activities because of the financial impossibility and the plenitude of working hours. It appears that their only activity which is special for their cultures is weddings. If the Romani have regular jobs and higher education level, their contributions to the society will be big undoubtedly. In every branch of music, game and art, they make important progresses for humanity in national and global extent both through their recreative aspects and professional contributions

Kaynakça

  • Arayıcı A (2008). Avrupa’nın Vatansızları. İstanbul,İstanbul: Kalkedon Yayınları,
  • Altınöz İ (2007). “XVI. Yüzyılda Osmanlı Devlet Yönetimi İçerisinde Çingeneler”. (Ed. Suat Kolukırık). İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Altınöz İ (1995):Osmanlı Toplumunda Çingeneler, Ankara, Türk Tarih Kurumu.
  • Başkan AH (2012). Farklı Kültürlerde Boş Zaman Tavranışları: Ermeniler Örneği, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Dines G, Humez JM (2011) Gender, Race, and Class in Media: A Critical Reader, Edition 3, Sage Publications, Inc., ThousandOaks, CA, USA.
  • Donald E (2003). AgingandEthnicity : Knowledgeand Services. Edition 2. Springer.
  • Gökbilgin MT (1977). “Çingene”. İslam Ansiklopedisi. İstanbul: MEB Yayınları.
  • Göker G, Karaçar E (2015). Boş Zaman Faaliyetlerde Kültürel Kimlik Olgusu, Çingene Kökenli Olan “Cinganlar /Poşalar” Üzerinde Bir Araştırma, Çankırı Örneği, JRTR 2015, 2 (3), 9 -15
  • Isajiw WW (1993).“Definition andDimensions of Ethnicity: A Theoretical Framework, Challenges of Measuring An Ethnic World, Science, PoliticsandReality: Proceedings of TheJointCanada-United States Conference On TheMeasurement of Ethnicity”, StatisticsCanadaand U.S Bureau of TheCensus, Washington D.C: U.S Goverment Printing Office
  • Kalın İ (2009). Amerika Birleşik Devletleri’nde Bir Arada Yaşama Tecrübesi, Beşinci Oturum Günümüzde Birlikte Yaşama, İslam Medeniyetlerinde Bir Arada Yaşama Tecrübesi 2008 Yılı Kutlu Doğum Sempozyumu Tebliğ ve Müzakereleri,Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
  • Kenrick D (2006). Çingeneler Ganj’danThames’e. (Çev. Bahar Tırnakçı). İstanbul: Homer Yayınevi. Marushiakova E, Popov V (2006). Osmanlı İmparatorluğunda Çingeneler. (Çev. BaharTırnakçı). İstanbul: Homer Yayınevi.
  • Oran B (2000). Küreselleşme ve Azınlıklar, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • Sarı E (2003). Çokkültürlülüğü Yeniden Düşünmek, İletişim Araştırmaları, 1(1).
  • Seeman ST (2006), “Presenting “Gypsy“, Re-Presenting Roman: Towards an Archaeology of Aesthetic Production and Social Identity”, Music and Anthropology; the Journal of Musical Anthropology of the Mediterranean, no. 11, http://www.umbc.edu/MA/index/number11/seeman/see_0.htm
  • Song S (2017) "Multiculturalism", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Spring 2017 Edition), Edward N. Zalta (ed.), URL = <https://plato.stanford.edu/archives/spr2017/entries/multiculturalism/>
  • Şener C (2006). Türkiye’de Yaşayan Etnik ve Dinsel Gruplar. Etik Yayınları. 5. Baskı. İstanbul.
  • Ültanır G (2003). Eğitim ve Kültür İlişkisi-Eğitimde Kültürün Hangi Boyutlarının Genç Kuşaklara Aktarılacağı Kaygısı, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 23, Sayı 3.
  • Yanık C (2013). Dünyada ve Türkiye’de Çokkültürlülük, Tarcan Matbaacılık Yayıncılık, Ankara.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Harun Ayar

Suat Karaküçük

Yayımlanma Tarihi 30 Mart 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ayar, H., & Karaküçük, S. (2019). The Behaviour of Spare Time in Different Cultures - Romanies Sample. International Journal of Sport Culture and Science, 7(1), 14-24.
IntJSCS is published by International Science Culture and Sport Association (ISCSA).