Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Rethinking Construction and Planning Processes in the Ottoman Provinces

Yıl 2013, Cilt 1 - Sayı 4, 70 - 83, 12.12.2013
https://doi.org/10.14486/IJSCS34

Öz

Kaynakça

  • Akyıldız A (1993). Tanzimat Dönemi Osmanlı Merkez Teşkilatında Reform (1836-56). İstanbul: Eren.
  • Can S (2010). Bilinmeyen Aktörleri ve Olayları ile Son Dönem Osmanlı Mimarlığı. İstanbul: Erzurum İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü.
  • Cerasi M (1988). "Late-Ottoman Architects and Master Builders." Muqarnas, 87-102.
  • Dündar A (2000). Arşivlerdeki Plan ve Çizimler Işığı Altında Osmanlı İmar Sistemi (XVIII. ve XIX. Yüzyıl). Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Milli Kütüphane.
  • Dündar A (2002). "Osmanlı Mimarisinde Vakıf Mimarları." In Prof. Dr. Haluk Karamağaralı Armağanı, by Hakkı Acun, Halit Çal, Gül Tunçel and Mehmet İbrahimgil, 113-122. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
  • Dündar A (2004). "Son Dönem Osmanlı Mimarisinde Uygulanmayan Bir İnşa Projesi: Edirne Kadri Paşa Türbesi." AÜİFD, no. 1, 133-65.
  • Ersoy A (2010). "Aykırı Binanın Saklı Kalfası: Hamidiye Camisi ve Nikolaos Tzelepis." In Batılılaşan İstanbul'un Rum Mimarları, by Savvas Çilenis, Ari Çokona, Marika Bekar Pandelara and Marina Drimalitu, 104-17. İstanbul.
  • Hatemi H (1985). Tanzimattan Cumhuriyete Vakıf. Vol. 6, in Tanzimattan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, 1668-78. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Kafescioglu Ç (1999). "'In the Image of Rum': Ottoman Architevural Patronage in Sixteenth Century Aleppo and Damascus." Muqarnas 16. 70-96.
  • Kahraman SA (2006). Evkaf-ı Hümayun Nezareti. İstanbul: Kitabevi.
  • Kuban D (2007). Osmanlı Mimarisi. İstanbul: Yem.
  • Kuran A (1988). "Ottoman Classical Mosques in Istanbul and in the Provinces." In Theories and Principles of Design in the Architecture of Islamic Societies, by Margaret Bentley Sevcenko, 13-22. Cambridge, Massachusetts: Aga Khan Program for Islamic Architecture.
  • Lewis B (1968). The Emergence of Modern Turkey. New York: Oxford University Press.
  • Madran E (2002). Tanzimat'tan Cumhuriyet'e Kültür Varlıklarının Korunmasına İlişkin Tutmlar ve Düzenlemeler 1800-1950. Ankara: Odtü Mimarlık Fakültesi.
  • Meier A (2002). "Waqf Only in Name, Not in Essence; Early Tanzimat Waqf Reorms in the Provinces of Damascus." In The Empire in the City; Arab Provincial Empire in the Late Ottoman Empire, by Jens Hanssen, Thomas Philipp and Stefan Weber, 201-18. Beirut: Ergon Verlag Würzburg in Kommission.
  • Necipoğlu-Kafadar G (1986). "Plans and Models in 15th and 16th century Ottoman Architectural Practice." Journal of the Society of the Architectural Historians 45: 224-43.
  • Orhonlu C (1981). "Şehir Mimarları." Journal of Ottoman Studies, 1-30.
  • Öz T (1936). "Eski Cami Planları ve Tarihi Vasikalar." Yedi Gün VII, no. 172.
  • Öztürk N (1995). Türk Yenileşme Tarihi Çerçevesinde Vakıf Müessesesi. Ankara: Türk Diyanet Vakfı Yayınları, Safi M (2008). "Rize-Güneysuyu (Potomya) Büyük Hamidiye Camisi ve Medresesi.". http://muhammetsafi.blogcu.com/2656010 (accessed 09 2010).
  • Şenyurt O (2009). "Osmanlı İmparatorluğu'nun Son Dönemlerinde "Hâssa Başmimarlığı"." TÜBAV Bilim Dergisi 2, no. 4: 489-503.
  • —. (2011). Osmanlı Mimarlık Örgütlenmesinde Değişim ve Dönüşüm. İstanbul: Doğu Kitabevi.
  • Turan Ş (1964). "Osmanlı Teşkilatında Hassa Mimarları." Tarih Araştırmaları Dergisi I: 15720
  • Yazıcı N (2003). Ocak 1898 Balıkesir Depremi ve Sonrası. Ankara: Ankara Ünv. İlahiyat Fak.

Rethinking Construction and Planning Processes in the Ottoman Provinces

Yıl 2013, Cilt 1 - Sayı 4, 70 - 83, 12.12.2013
https://doi.org/10.14486/IJSCS34

Öz

Ottoman construction system is one of the significant issues in the Ottoman History. Specifically, after the Tanzimat reforms in 1839, the system encountered with a significant change not only in the capital, Istanbul, but also in the provinces. The aim of this paper is to highlight these changes on the planning and design processes in the provinces in order to understand the multifaceted relationships among the central authority, provincial authority, the architects both in the capital and in the cities, and also contractors. The archival documents and the newly published data such as the translation of cost estimates books or the drawings of the buildings are going to be used as the primary sources for this article. The sources are going to be discussed within a chronological and conceptual framework. In the first part of the article, the process of the construction and repair activities in the provinces, from the 16th to the 19th centuries, is going to be discussed briefly. In the second part, the changes and developments in the Ottoman architectural organization after the Tanzimat era are going to be discussed within the light of the changing roles and responsibilities of the architects, kalfas or contractors. It is seen that with the proclamation of the Tanzimat edicts, the system significantly changed. The institutionalization, specifically the new institution Ebniye Müdürlüğü was the focal point for these changes. The main argument of this paper is reconsidering the changes on the construction and planning activities in the provinces as a signifier for the social change in the Ottoman Empire during the 19th century.

Kaynakça

  • Akyıldız A (1993). Tanzimat Dönemi Osmanlı Merkez Teşkilatında Reform (1836-56). İstanbul: Eren.
  • Can S (2010). Bilinmeyen Aktörleri ve Olayları ile Son Dönem Osmanlı Mimarlığı. İstanbul: Erzurum İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü.
  • Cerasi M (1988). "Late-Ottoman Architects and Master Builders." Muqarnas, 87-102.
  • Dündar A (2000). Arşivlerdeki Plan ve Çizimler Işığı Altında Osmanlı İmar Sistemi (XVIII. ve XIX. Yüzyıl). Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Milli Kütüphane.
  • Dündar A (2002). "Osmanlı Mimarisinde Vakıf Mimarları." In Prof. Dr. Haluk Karamağaralı Armağanı, by Hakkı Acun, Halit Çal, Gül Tunçel and Mehmet İbrahimgil, 113-122. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
  • Dündar A (2004). "Son Dönem Osmanlı Mimarisinde Uygulanmayan Bir İnşa Projesi: Edirne Kadri Paşa Türbesi." AÜİFD, no. 1, 133-65.
  • Ersoy A (2010). "Aykırı Binanın Saklı Kalfası: Hamidiye Camisi ve Nikolaos Tzelepis." In Batılılaşan İstanbul'un Rum Mimarları, by Savvas Çilenis, Ari Çokona, Marika Bekar Pandelara and Marina Drimalitu, 104-17. İstanbul.
  • Hatemi H (1985). Tanzimattan Cumhuriyete Vakıf. Vol. 6, in Tanzimattan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, 1668-78. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Kafescioglu Ç (1999). "'In the Image of Rum': Ottoman Architevural Patronage in Sixteenth Century Aleppo and Damascus." Muqarnas 16. 70-96.
  • Kahraman SA (2006). Evkaf-ı Hümayun Nezareti. İstanbul: Kitabevi.
  • Kuban D (2007). Osmanlı Mimarisi. İstanbul: Yem.
  • Kuran A (1988). "Ottoman Classical Mosques in Istanbul and in the Provinces." In Theories and Principles of Design in the Architecture of Islamic Societies, by Margaret Bentley Sevcenko, 13-22. Cambridge, Massachusetts: Aga Khan Program for Islamic Architecture.
  • Lewis B (1968). The Emergence of Modern Turkey. New York: Oxford University Press.
  • Madran E (2002). Tanzimat'tan Cumhuriyet'e Kültür Varlıklarının Korunmasına İlişkin Tutmlar ve Düzenlemeler 1800-1950. Ankara: Odtü Mimarlık Fakültesi.
  • Meier A (2002). "Waqf Only in Name, Not in Essence; Early Tanzimat Waqf Reorms in the Provinces of Damascus." In The Empire in the City; Arab Provincial Empire in the Late Ottoman Empire, by Jens Hanssen, Thomas Philipp and Stefan Weber, 201-18. Beirut: Ergon Verlag Würzburg in Kommission.
  • Necipoğlu-Kafadar G (1986). "Plans and Models in 15th and 16th century Ottoman Architectural Practice." Journal of the Society of the Architectural Historians 45: 224-43.
  • Orhonlu C (1981). "Şehir Mimarları." Journal of Ottoman Studies, 1-30.
  • Öz T (1936). "Eski Cami Planları ve Tarihi Vasikalar." Yedi Gün VII, no. 172.
  • Öztürk N (1995). Türk Yenileşme Tarihi Çerçevesinde Vakıf Müessesesi. Ankara: Türk Diyanet Vakfı Yayınları, Safi M (2008). "Rize-Güneysuyu (Potomya) Büyük Hamidiye Camisi ve Medresesi.". http://muhammetsafi.blogcu.com/2656010 (accessed 09 2010).
  • Şenyurt O (2009). "Osmanlı İmparatorluğu'nun Son Dönemlerinde "Hâssa Başmimarlığı"." TÜBAV Bilim Dergisi 2, no. 4: 489-503.
  • —. (2011). Osmanlı Mimarlık Örgütlenmesinde Değişim ve Dönüşüm. İstanbul: Doğu Kitabevi.
  • Turan Ş (1964). "Osmanlı Teşkilatında Hassa Mimarları." Tarih Araştırmaları Dergisi I: 15720
  • Yazıcı N (2003). Ocak 1898 Balıkesir Depremi ve Sonrası. Ankara: Ankara Ünv. İlahiyat Fak.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ceren Katipoğlu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 12 Aralık 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt 1 - Sayı 4

Kaynak Göster

APA Katipoğlu, C. (2013). Rethinking Construction and Planning Processes in the Ottoman Provinces. International Journal of Sport Culture and Science, 1(4), 70-83. https://doi.org/10.14486/IJSCS34
IntJSCS is published by International Science Culture and Sport Association (ISCSA).