SPORCULARIN SAĞLIKLI YAŞAM BİÇİMLERİ DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 1, 13 - 20, 30.04.2018

Mehmet Çebi

Öz

Amaç: Çalışmanın amacı sporcuların bireysel ya da takım sporcu
olması ve milli sporcu olmalarının sağlıklı yaşam biçimleri davranışlarına
etkilerinin karşılaştırılmasıdır.

Yöntem: Araştırmanın
örneklemini 99 bireysel, 101 takım sporu ve 75 milli sporcu oluşturmuştur.
Veriler, isimsiz olarak bir anket formu ve Sağlıklı Yaşam
Biçimi Davranışları (SYBD)-II ölçeği
ile toplandı. İstatistiksel işlemlerde Tek yönlü varyans
analizi ve LSD testleri kullanıldı.

Bulgular: Sağlıklı Yaşam
Biçimi Davranışları-II ölçeği
puan ortalamasının bireysel sporlarda
135,11 ve takım sporcularında 140,35 ve milli takım sporcularında 130,37 olduğu
bulunmuştur. Bu puanların ortalama 135,74±21,46 puan ile orta düzeyde olduğu
görülmüştür. Takım sporcularının toplam puanının milli takım sporcuları toplam
puanından yüksek olması anlamlı bulunmuştur (p<0,05).  Tinsellik alt ölçeğinde milli sporcuların
bireysel ve takım sporcularından daha düşük puan laması, beslenme alt ölçeğinde
Takım sporcularının bireysel ve milli takım sporcularından daha yüksek puan
alması anlamlıdır (p<0,01 ve p<0,05). Fiziksel aktivite boyutunda ve
kişiler arası ilişkiler alt boyutunda takım sporcularının milli takım sporcularından
daha yüksek puan alması anlamlıdır(p<0,05). Stres yönetiminde ise Milli
takım sporcularının bireysel ve takım sporlarından daha düşük puanlaması
anlamlı bulunmuştur (p<0,05)

Sonuç: Bireysel ve takım
sporcuları ile milli takım sporcularının sağlığı geliştirme
davranışları düzeyinde farklılıklar
bulunmuştur. Her grupta sağlıklı yaşam biçimleri davranışları gelişimi teşvik
edilmelidir. Özellikle milli takım sporcularında stres yönetimi üzerinde
durulmalıdır.

Anahtar Kelimeler: Sağlığın
geliştirilmesi, Bireysel ve takım sporu, milli,
SYBD-II

 

Anahtar Kelimeler

Sağlığın geliştirilmesi, Bireysel ve takım sporu, milli

Kaynakça

• 1. Aberg, MAI., Pedersen, NL., Toren, K., Svartengren, M., Backstrand, B., Johnsson, T., & Kuhn, HG. (2009). Cardiovascular fitness is associated with cognition in young adulthood. Proceedings of the National Academy of Sciences, USA, 106, 20906-20911. Doi?10. 1073/ pnas. 0905307106
• 2. Asiabi, RS. (2012). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinde fiziksel aktivite alışkanlıkları ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının akademik başarı ile ilişkisi Ankara Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim dalı, Yüksek lisans tezi, Ankara.
• 3. Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N., Ersin, F., & Kıssal, A. (2008). Sağlıklı yaşam biçimi davranışları geliştirme ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Cumhuriyet Üniversitesi. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1).
• 4. Cihangiroğlu, Z., & Deveci, SE. (2011). Fırat Üniversitesi Elazığ Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve etkileyen faktörler. Fırat Tıp Dergisi, 16(2): 78-83.
• 5. Çebi, M., Eliöz, M., Canikli, A., Kaldırımcı, M., Biçer, YS., & Gürkan AC. (2004). Genç futbol ve basketbol takımlarının seçilmiş fizyolojik ve antropometrik özelliklerinin karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 1(3): 6-13.
• 6. Ehlinger, E. (2008). Health and health-related behaviors: Minnesota postsecondary students. Boynton: University of Minnesota.
• 7. Ertop, NG., Yılmaz, A., & Erdem, Y. (2012) Üniversite öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimleri. KÜ Tıp Fakültesi Dergisi,14(2): 1-7.
• 8. Ferguson, KJ. (1998). Health behaviour. Wallace RB. Public Health & Preventive Medicine. 14. Basım Stamford: Appleton&Lange, 811-816.
• 9. Fleming, P., & Marshall, G. (2008). Lifestyle interventions in primary care. Systematic review of randomized controlled trials. Can Fam Physician, 54: 1706-1713.
• 10. Hawks, RS., Madanat, HN., Merill, RM., Goudy, MB., & Miyagwa TA. (2002). Cross-Cultural comparison of health promoting behaviours among college students. The Journal of Health Education, 5: 84-92.
• 11. Hillman, C. Erickson, KI., & Kramer, AF. (2008). Be smart, exercise your heart: Exercise effects on brain and cognition. Nature Reviews Neuroscience, 9: 58-65. Doi: 10. 1038/nrn2298.
• 12. Hillman, CH., Castelli, DM., & Buck, SM. (2005). Aerobic fitness and neurocognitive function in healthy preadolescent children. Med Sci Sports Exerc. 37(11): 1967-1974.
• 13. İmamoğlu, O. (1992). Spor sağlık ilişkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(7): 63-66.
• 14. Lee, RL., & Loke, AJ. (2005). Health-promoting behaviours and psychosocial well-being of university students in Hong Kong. Public Health Nursing, 22(3): 209-220.
• 15. Ocakçı, A. (2003). Sağlığın korunma ve geliştirilmesinde hemşirelik hizmetlerinin rolü. Sağlık ve Toplum Dergisi, 10(2): 20-27.
• 16. Owens, L. (2006). The Relationship of Health Locus of Control, Self Efficacy, Health Literacy and Health Promoting ehaviors in Older Adults. A dissertation presented fort he doctor of philosophy decree The University of Memphis.
• 17. Özkan, S., & Yılmaz, E. (2008). Hastanede çalışan hemşirelerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 3(7): 92-104.
• 18. Özvarış, ŞB. (2006). Sağlık eğitimi ve sağlığı geliştirme. Güler Ç, Akın L. Halk Sağlığı Temel Bilgiler. Ankara, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 1132-1136.
• 19. Pender, NJ., Barkauskas, VH., Hayman, L, Rice VH, & Anderson, ET. (1992) Health promotion and disease prevention: Toward excellence in nursing practice and education. Nursing Outlook, 40(3): 106-112.
• 20. Walker, SN., & Hill-Polerecky DM. (1996) Psychometric evaluation of the health promoting lifestyle profile. II. Unpublished manuscript, University of Nebraska Medical Center.
• 21. Zaybak, A., & Fadıloğlu, Ç. (2004). Üniversite öğrencilerinin sağlığı geliştirme davranışı ve bu davranışı etkileyen etmenlerin belirlenmesi. Ege Üniv. Hemşire Yüksek Okulu Dergisi, 20(1): 77-95.
• 22. Ziyagil, MA. Türkmen M., Sivrikaya H., Eliöz M., & Çebi, M. (2012). Samsun ilindeki 14-17 yaş erkek ve kız öğrencilerin fiziksel ve fonksiyonel özellikleri arasındaki ilişki. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi,1(1).