E-ÖĞRENME BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMEN ADAYLARI İÇİN NE İFADE EDİYOR: KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 3, 1374 - 1386, 31.12.2020

Hasan Ceyhun Can Hamdi Özdemir Ayşe Türksoy Işım

https://doi.org/10.17679/inuefd.811165

Cited By: 5

Öz

Bu araştırma beden eğitimi öğretmen adaylarının e-öğrenme durumlarının incelenmesini amaçlamıştır. Bu amaçla nicel ve nitel verilerin toplanıldığı karma bir araştırma modeli tercih edilmiştir. Araştırma deseni olarak “yakınsayan paralel desen” kullanılmıştır. Araştırmaya 65 erkek 46 kadın olmak üzere toplam 111 öğretmen adayı katılım sağlamıştır. Örneklem grubu belirlenirken amaçlı örnekleme yaklaşımı olan kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, nicel bölümde araştırmacılar tarafından oluşturulan “kişisel bilgi formu” yanısıra Haznedar ve Baran (2012) tarafından geliştirilen, “e-öğrenmeye yönelik tutum ölçeği” kullanılmıştır. Nitel bölümde görüşme formları kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 22 paket programında çözümlenmiştir. Verilerin analizinde normal dağılımı belirleyebilmek için Kolmogorov-Smirnov testi uygulanmış ve test sonucuna göre parametrik istatistiki yöntemlerden yararlanılmıştır. Kullanılan yöntemler, betimsel istatistikler, iki farklı bağımsız değişkenler için t-testi ve ikiden fazla bağımsız değişkenler için tek yönlü (One way) Anova testidir. Nitel verilerin analizinde ise içerik analizi yönteminden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen nicel bulgulara göre katılımcıların e- öğrenme tutum ölçeğinden aldıkları puan ortalamaları ile cinsiyet, internet kullanım amacı ve günlük internet kullanımları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Katılımcıların yaş ve okul dışında çalışma anlamlı farklılık saptanmıştır. Nicel bulguları desteklemesi adına elde edilen nitel bulgular incelendiğinde, e-öğrenme ana teması altında; ‘’bilgi durumu’’, ‘’olumlu yönleri’’, ‘’olumsuz yönleri’’ ve ‘’gereklilik durumu’’ olmak üzere dört alt temaya ulaşılmıştır. Bu temalar altında katılımcıların çoğunluğunun e-öğrenme hakkında bilgi sahibi oldukları görülmüştür. Katılımcılar sıklıkla, e-öğrenmenin zaman ve mekan özgürlüğü ile pratiklik konusunda olumlu yönleri olduğunu, fiziki sınıf atmosferi ve anlık dönüt alamama durumlarında ise olumsuz yönleri barındırdığını ifade etmiştir. Ayrıca katılımcılar sıkılıkla, e-öğrenmenin ders içeriğini zenginleştirme, teorik derslerin işlenmesi ve eğitim-öğretim çağına ayak uydurabilmek adına gerekli olduğunu, diğer taraftan sosyal ilişki yetersizliği yaratması, uygulama dersleri eksikliği ve iş imkanlarının alanda azalması e-öğrenmenin eğitim-öğretim esnasında gerekli olmadığını ifade etmiştir.

Anahtar Kelimeler

E-Öğrenme, beden eğitimi, karma yöntem

Kaynakça

• Aras, E. (2020). Spor eğitimi kurumlarında görev yapan akademik personel ve spor eğitimi gören öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik görüşlerinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Bağcı, H. (2018).Investigation of the Satisfaction Levels of Teacher Candidates towards E-Courses.The Turkish Online Journal of Educational Technology
• Bayne, S. (2015). “What’s the Matter with ‘Technology-Enhanced Learning’?” Learning, Media and Technology 40 (1): 5–20.
• Bayraktar, O. (2014). E-Öğrenme Öğretim Tasarımını Etkileyen Faktörler ve Tasarım Algısıyla İlgisi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (31), 47-67. DOI: 10.31795/baunsobed.663900
• Behera, S. K. (2012). An investigation into the attitude of college teachers towards e-learning in purulia district of west Bengal, India. Turkish Online Journal of Distance Education 13 (3), 152-160
• Büyüköztürk, S., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, S., & Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem.
• Can, H.C., Tozoğlu, E. (2019). Üniversite Öğrencilerinin İnternet Bağımlılık Düzeylerinin Spor ve Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Spor Eğitim Dergisi, 3 (3), 102-118.
• Chan, C.S., Chan, Y. T. and Fong A. H (2019): Gamebased e-learning for urban tourism education through an online scenario game, International Research in Geographical and Environmental Education, DOI: 10.1080/10382046.2019.1698834
• Creswell, J. W. & Clark, V. L. P. (2014). Designing and conducting mixed methods research. California: SAGE Publications,Inc.
• Dabbagh, N., Bannan-Ritland, B. (2005). Online Learning: Concepts, Strategies, And Application. Prentice Hall.
• Danielson, M. M. (2004). A Theory of Continuous Socialization for Organizational Renewal. Human Resource Development Review, 3(4), 354–384.
• Davies, S. (2010). Effective assessment in a digital age a guide to technology-enhanced assessment and feedback (JISC e-Learning Programme). United Kingdom: Higher Education Funding Council for England (HEFCE), Joint Information Systems Committee (JISC) e-Learning Programme.
• Erarslan, A., & Topkaya, E. Z. (2017). EFL Students' Attitudes towards e-Learning and Effect of an Online Course on Students' Success in English. Literacy, 3(2).
• Fırat, M. ve Güney, Y. (2020). Açıköğretim’in toplumda dijital dönüşüm işlevi. AUAd, 6(1), 53-62.
• Gredler, M. (2017). Öğrenme ve Öğretme Kuramdan Uygulamaya (Çev. Ed. Polat, Ö.). Ankara: Nobel.
• Griff E.R., Matter S.F. (2013) “Evaluation of an adaptive online learning system,” British Journal of Educational Technology, vol. 44, no. 1, pp. 170-176. http://dx.doi.org/10.1111/j.1467-8535.2012.01300.x
• Haznedar, Ö., & Baran, B. (2012). Eğitim Fakültesi Öğrencileri İçin E-Öğrenmeye Yönelik Genel Bir Tutum Ölçeği geliştirme çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 2(2), 42-59.
• Hewitt T.W. (2018). Eğitimde Program Geliştirme: Neyi Neden Öğretiyoruz (S. Arslan Çev.Edt.). Ankara: Nobel.
• International Institute for Management Development [IMD], (2019). World Competitiveness ranking 2019 One Year Change. https://www.imd.org/contentassets/6b85960f0d1b42a0a07ba59c49e828fb/one-year-changevertical.pdf adresinden 5 Eylül 2020 tarihinde erişilmiştir.
• Işıksal M. Aşkar P. (2003). İlköğretim Öğrencileri için Matematik ve Bilgisayar Öz-Yeterlik Algısı Öçekleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25: 109-118.
• Kirkwood, A., and L. Price. 2014. “Technology-Enhanced Learning and Teaching in Higher Education: What is ‘Enhanced’ and How Do We Know? A Critical Literature Review.” Learning, Media and Technology 39 (1): 6–36.
• Korucu, A. T. ve Ertekin, H. (2020). Kpss kursunda eğitim gören aday öğretmenlerin e öğrenmeye yönelik tutumları, Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 100-113.
• Liaw, S. S., Huang, H. M., & Chen, G. D. (2007). Surveying instructor and learner attitudes toward e-learning. Computers & Education, 49(4), 1066-1080.
• Orhan F. Akkoyunlu B. Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Bilgisayar Kullanma Öz Yeterlik İnancı ile Demografik Özellikleri Arasındaki İlişki. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, Volume 2 (3), Article 11. Available: 2003. 145.
• Panda, S. & Mishra, S. (2007). E‐Learning in a Mega Open University: Faculty attitude, barriers and motivators, Educational Media International, 44:4, 323-338, DOI: 10.1080/09523980701680854
• Rhema, A., & Miliszewska, I. (2014). Analysis of student attitudes towards e-learning: The case of engineering students in Libya. Issues in Informing Science and Information Technology, 11, 169-190. Retrieved from http://iisit.org/Vol11/IISITv11p169-190Rhema0471.pdf
• Sun, P. C., Tsai, R. J., Finger, G., Chen, Y. Y., & Yeh, D. (2008). What drives a successful e-Learning? An empirical investigation of the critical factors influencing learner satisfaction. Computers & Education, 50, 1183-1202.
• Şentürk, C. (2016). Öğretmenlerin E-Öğrenmeye Yönelik Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Journal of International Social Research, 9(43).
• Tekinaraslan E. (2008). Eğitimciler için temel teknoloji yeterlilikleri ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 7(26): 186-205.
• Türkiye İstatistik Kurumu, (2020). http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33679 adresinden 29 Eylül 2020 tarihinde erişilmiştir.
• World Economic Forum, 2020. https://www.weforum.org/agenda/2020/04/coronavirus-education-global-covid19-online-digital-learning adresinden 4 Eylül 2020 tarihinde erişilmiştir.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin
• Yıldız, E. (2020). Çevrimiçi öğrenme ortamlarında uzaktan eğitim öğrencilerinin topluluk hissine etki eden faktörlerin incelenmesi. Egitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research in Education, 8(1), 180-205. doi:10.14689/issn.2148-2624.1.8c.1s.9m
• Zabadi, A.M., & Al-Alawi, A.H. (2016). University Students’ Attitudes towards E-Learning: University of Business & Technology (UBT)-Saudi Arabia-Jeddah: A Case Study. International Journal of Biometrics, 11, 286.