Dijital Çağda Uzaktan Eğitim: Umutlar, Hayaller ve Gerçekler

Yıl 2021, Cilt: 22 Sayı: 3, 2347 - 2378, 31.12.2021

Emine Meliha Kurtdaş

https://doi.org/10.17679/inuefd.1006089

Cited By: 1

Öz

    Bilgi ve iletişim teknolojilerinde meydana gelen dönüşüm süreciyle dijitalleşme, bireylerin ve toplumların yaşamının her alanına sızarak bütün kurumsal yapıları, ilişki ve davranış biçimlerini, ihtiyaçları, beklentileri değiştirmiş ve yeniden biçimlendirmiştir. Bu değişimden eğitim kurumu kaçınılmaz bir biçimde nasibini almış ve dijital teknoloji, eğitimin her kademesinde ve her türlü eğitim uygulamalarında kendine yer açmıştır. Üniversiteler ise bilgiyi işleme, depolama ve yeniden dönüştürme kapasitesi ile sosyo-ekonomik gelişmenin itici güçlerinden biridir. Küresel dijital çağın teknolojik alt yapısı ve imkânları, günümüzde üniversitelere zaman ve mekândan ayrıştırılmış bir konfor alanı yaratarak yaşam boyu öğrenme anlayışını sunmaktadır. Günümüzde bütün dünyada yükseköğretime ilişkin eğitim ve öğretim faaliyetlerinde uzaktan eğitime geçilmesine yönelik uygulamaların arttığı esnada pandemi, bu süreci hızlandıran bir etken olmuştur. Sağlık alanında yaşanan bu küresel kriz, uzaktan eğitimin bütün örgün eğitim kurumlarında sınanmasına, olumlu ve olumsuz yönlerinin tespit edilmesine olanak sağlamıştır. Ülkemizde de yükseköğretimi uluslararası alanda rekabete sokabilmek için birtakım yenilikçi düzenlemelerin yapılması adına belli oranlarda uzaktan eğitime geçilebileceğine yönelik kararlar alınmaktadır. Ancak uzaktan eğitimin en önemli muhatabı üniversite öğrencileridir. Bu nedenle uzaktan eğitim hakkında üniversite öğrencilerinin ne yaşadığı ve ne düşündüğü oldukça önemlidir. Bu bağlamda çalışma, üniversite öğrencilerinin uzaktan eğitimde yaşadıkları epistemolojik, psikolojik ve sosyo-kültürel deneyimlerinin ne olduğuna ilişkin görüşlerinden yola çıkarak bir analiz yapma amacını taşımaktadır. Nitel araştırma yöntemine sahip olan çalışmada görüşme tekniği kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

eğitim, uzaktan eğitim, dijitalleşme

Kaynakça

• Afşar, Muharrem (2011), Eğitimin Ekonomik Temelleri ve Ekonomik Büyüme, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• Bakırcıoğlu, Rasim (2012). Ansiklopedik Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü, Anı Yayınları, Ankara.
• Bayhan, V. (2017). “Toplumsal Değişme ve Kurumlar”, Değişim Sosyolojisi, (Edt.: Z. Kızmaz & H. Beşirli), Lisans Yayıncılık, İstanbul.
• Bilgiç, H. Gökçe & Tüzün H. (2015). Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Programlarının Yükseköğretim Kurumlarında Açılması Süreci, Eğitim Teknolojileri Okumaları, (Edt: B. Akkoyunlu, İşman A. & H. F. Odabaşı), Ayrıntı Basım ve Yayın, Ankara.
• Birkök, C. (2011). Uzaktan Eğitimin Sosyolojik Kavramlarla Analizi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1303-5134.
• Bloomberg, J. (2018). Digitization, Digitalization, and Digital Transformation: Confuse Them at Your Peril. Forbes. Retrieved on August, 28, 2019.
• Burma, Z. Alakoç (2008). AB’ye Geçiş Sürecinde Meslek Elemanlarının Uzaktan Öğretim İle Eğitimi, Bilişim Tekonolojileri Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2.
• Castells, M. (2007). Communication, Power and Counter-power in the Network Society, International Journal of Communication 1 (2007), 238-266. (https://ijoc.org/index.php/ijoc/article/viewFile/46/35.
• Celkan, Hikmet (2018). Eğitim Sosyolojisi, Asos Yayınları.
• Cevizci, Ahmet (2010). Eğitim Sözlüğü, Say Yayınları, İstanbul.
• Doğan, İsmail (2011). Eğitim Sosyolojisi, Nobel Yayıncılık, Ankara.
• Ercan, Hakan (2007), Türkiye’de Gençlerin İstihdamı, Uluslararası Çalışma Ofisi, Ankara.
• Erkan, H. (1994). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Ersoy, Ersan (2020). “Kültür ve Toplumsallaşma Süreci”, Sosyoloji, Paradigma Akademi, Çanakkale.
• Fukuyama, Muyumi (2018). Society 5.0: Aiming for a New Human-Centered Society, Japan SPOTLIGHT • July / August 201………
• Gencer, T. Emre & Aktan, M. Can (2021). Dijitalleşen Çağda ve Toplumda Değişen İhtiyaçlar ve Sorunlar: E-Sosyal Hizmet (Sosyal Hizmet 2.0) Gereksinimi, Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, Cilt 32, Sayı 3, Temmuz 2021; s. 1143-1175.
• Giddens, A. (2008). Sosyoloji, (Çev.: Hazırlayan: C. Güzel), Kırmızı Yayınları, İstanbul.
• Giddens, A. & Sutton P. (2014). Sosyolojide Temel Kavramlar, Çev.: A. Esgin, Siyasal Kitabevi, Ankara.
• Gökçe, F. (2009). Değişme Sürecinde Devlet ve Eğitim, 5. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
• Gökçe, A. Toker (2008). Küreselleşme Sürecinde Uzaktan Eğitim, D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 11, 1-12
• Gunawardena, C. N., & McIsaac, M. S. (2001). Distance education. In D.H. Jonasses (Ed.) Handbook of research for educational communications and technology (pp. 355-395). US: Lawrence Earlbaum.
• Gülbahar, Yasemin (2009). e – öğrenme, Pegem Akademi, 1. Baskı, Ankara.
• Haseski, H. İbrahim, ODABAŞI H. Ferhan & Kuzu, Abdullah (2015). Türkiye’de Yaşam Boyu Öğrenme ve Yansımaları, Eğitim Teknolojileri Okumaları, (Edt: B. Akkoyunlu, İşman A. & H. F. Odabaşı), Ayrıntı Basım ve Yayın, Ankara.
• Hayat Boyu Eğitim veya Örgün Olmayan Eğitim (2001). Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
• Hogg, Michael A. ve Vaughan, Graham M. (2007), Sosyal Psikoloji, (Çeviren: İbrahim Yıldız-A. Gelmez), Ütopya Yayınevi, Ankara.