The Level of Perception and Adoption of New Primary Education Program 1st?5th Classes

Yıl 2010, Cilt: 11 Sayı: 2, 207 - 228, 01.04.2010

Hüseyin Şimşek Abdullah Adıgüzel

Öz

The aim of this study is to determine the level of perception and adoption of the new curriculum by the primary school principals and class teachers The data gathered using a questionnaire conducted on 58 primary school principals and 395 class teachers in the city centre of Şanlıurfa was analyzed and interpreted Findings of this study showed that school principals and class teachers have adopted this curriculum at satisfying level The highest dimensions adopted by the participants was the ?gains? and ?teaching and learning process? of the new program The lowest dimension perceived and adopted by school directors and class teachers was ?evaluation? Principals have shown more positive agreement with all four dimensions of curriculum than class teachers Briefed of class teachers about the new curriculum has promoted their level of perception and adoption According to opinions of participants the school principals are the first who perceived and adopted the curriculum

Anahtar Kelimeler

Primary education program, school principal, class teacher

Yeni İlköğretim 1 ?5 Sınıflar Programının Algılanması ve Benimsenmesi Düzeyi

Öz

Bu çalışmanın amacı yeni ilköğretim programının okul müdürleri ve sınıf öğretmenleri tarafından algılanma ve benimsenme düzeyini belirlemektir Şanlıurfa il merkezindeki 58 ilköğretim okulu müdürü ve 395 sınıf öğretmenine uygulanan anket yoluyla elde edilen veriler analiz edilerek yorumlanmıştır Araştırma bulguları okul müdürleri ve sınıf öğretmenlerinin yeni ilköğretim programının tüm boyutlarını yeterli düzeyinde benimsediklerini göstermiştir Katılımcıların en yüksek düzeyde benimsedikleri boyut programın kazanımlar ve öğretmeöğrenme süreci boyutlarıdır Okul müdürleri ve sınıf öğretmenleri tarafından algılanma ve benimsenme düzeyi en düşük olan program öğesi ise değerlendirme boyutu olmuştur Okul müdürleri programın dört boyutuna ilişkin görüşlerinde de öğretmenlere oranla daha yüksek düzeyde katılım göstermişlerdir Öğretmenlerin yeni ilköğretim programı hakkında bilgilendirilmeleri programı algılama ve benimseme düzeylerini yükseltmiştir Katılımcıların görüşlerine göre yeni ilköğretim programının benimsenme düzeyi bakımından okul müdürleri ilk sırada yer almaktadır

Anahtar Kelimeler

İlköğretim programı, okul müdürü, sınıf öğretmeni

Kaynakça

• Abbott, S. & Ryan T. (1999). Constructing Knowledge, Reconstructing Schooling. Educational Leadership, November, 66–69.
• Akaya, N. ve Kırmızı. F.S. (2007). Yeni Program Doğrultusunda Hazırlanan İlköğretim 4. ve 5. Türkçe Ders Kitaplarının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 175, 232–248
• Arslan, A. ve Demirel Ö. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Yeni Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 175, 198–209.
• Demirel, Ö. (2005). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayınevi.
• Gömleksiz, M. N. ve Bulut İ. (2007). Yeni İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 175, 161–184.
• Holloway, J. H. (1999). Caution: Constructivism Ahead Educational Leadership, November, 85-86.
• Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. PegemA Yayıncılık, Ankara.
• Perkins, D. N. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership, November, 6–11.
• Sabancı Üniversitesi. Yeni Öğretim Programlarını İnceleme ve Değerlendirme Raporu. http://www.erg.sabanciuniv.edu. Erişim tarihi, 20.10.2007.
• Sağlam, M. Vural, L. ve Adıgüzel, A. (2007). Yeni İlköğretim Programının Uygulanması Sürecinde Önceki Programa Göre İstenmeyen Öğrenci Davranışlarının Görülme Sıklığı. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu’nda (27–29 Nisan 2007) Sunulan Bildiri. Eskişehir.
• Shunk, D. H. (1996). Learning Theories: An Educational Perspective. New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
• Solmaz, A. (2009). İlköğretim 4. ve 5. Sınıflarda Okutulan Ders Kitaplarının Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri Açısından İncelenmesi. 17. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (01–03 Eylül 2008) Bildiriler.
• Şaşan, H. (2002). Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim. 74–75, 49–52.
• Tazebay, Atilla, S, Çelenk, N, Tertemiz, N, Kalaycı. (2000). İlköğretim Programları ve Gelişmeler. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Titiz, O. (2005). Yeni Öğretim Sistemi. İstanbul: Zambak Yayınları.
• Toytok ve diğerleri (2009). Eğitimde Meydana Gelen Son Program Değişikliklerinin Sonucunda Öne Çıkan Alternatif Ölçme ve Değerlendirme Yöntemlerini İlköğretim Okullarındaki Öğretmenlerin Tanıma ve Kullanma Düzeyleri (Düzce İli Örneği). Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 908–104.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-öğretme Süreci. Vll. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Konya: Selçuk Üniversitesi, 9–11 Eylül 1998: 695–701.
• Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri. İlköğretim Online, 6(2), 204–212.
• Yetkin, D. ve Daşcan, Ö. (2006). Son Değişikliklerle İlköğretim Programı (1–5 Sınıflar). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yıldırım, M.C. ve B. Dönmez. (2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı Uygulamalarının Sınıf Yönetimine Etkileri Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim Online, 7(3), 664–679.