2863 SAYILI KÜLTÜR VE TABİAT VARLIKLARINI KORUMA KANUNU M.65 SUÇLARININ KANUNİLİK İLKESİ BAKIMINDAN DEĞERLENDİRMESİ

Yıl 2022, , 94 - 109, 30.06.2022

Gülsün Ayhan Aygörmez

https://doi.org/10.21492/inuhfd.1016044

Öz

Özel Kanunlar içerisinde 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu m.65 içerisinde yer alan suçlar kanunîlik ilkesi bakımından özellikle mercek altına alınması gereken suçlardandır. Zira ilgili normlarda geçen maddî unsurların tanımlarına 2863 sayılı Kanun içerisinde yer verilmediği gibi, maddî unsurlara esas teşkil edecek hususlar sıklıkla idarî düzenlemeler yoluyla öngörülmüş, değiştirilmiş ve genişletilmiştir. Söz konusu genişlemeye ise bizzat Kanun’un kendisi dahi uyum sağlayamamıştır. Yapılan değişikliklerin başında, sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanlarına ilişkin hükümler gelmektedir. Sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanı kavramına 2863 sayılı Kanun kapsamında değinilmemiş, bunların Kanun’da tanımlanmış doğal sit kavramının bir türü olduğu Yönetmelik ile öngörülmüş; buna ek olarak bu alanlarda yapılmasına izin verilen faaliyetlerle, izne tabi olmayan faaliyetlerin nelerden ibaret olduğu Bakanlık ilke kararlarına bırakılmıştır. Suçların maddî ve manevî unsurunun oluşumuna esas teşkil edecek tüm bu kurucu hususların idarî düzenlemelere bırakılması, ceza hukukunda kıyas yasağı başta olmak üzere, kanunsuz suç ve ceza olmaz ilkesini bünyesinde barındıran kanunîlik ilkesi bakımından ciddi soru işaretleri yaratmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Doğal Sit, Sürdürülebilir Koruma ve Kontrollü Kullanım Alanı, Kanunilik İlkesi

EVALUATION OF THE CRIMES STIPULATED UNDER ARTICLE 65 OF THE LAW NUMBERED 2863 ON CONSERVATION OF CULTURAL AND NATURAL ASSETS IN RELATION TO THE PRINCIPLE OF LEGALITY

Öz

The crimes included in Art. 65 of the Law on Conservation of Cultural and Natural Assets No. 2863, which is one of the Special Laws, are among the crimes that should be particularly examined in terms of the principle of legality. Because the definitions of the material elements of crimes are not included in the Law No. 2863, the matters that will form the basis of the material elements are often stipulated, changed and expanded through administrative regulations. Even the Law itself could not adapt to this enlargement. Provisions on sustainable conservation and controlled areas of usage are at the forefront of the changes made. The concept of sustainable protection and controlled areas of usage was not mentioned within the scope of Law No. 2863; it was stipulated in the Regulation that these are a type of natural site concept defined in the Law. In addition, the activities that are allowed to be carried out in these areas and the activities that are not subject to permission are left to the Ministry's policy decisions. Subjecting all these founding issues, which will constitute the basis for the formation of the material and moral elements of the crimes, to administrative regulations raises serious questions in terms of the principle of legality, which includes the principle of no crime and punishment without law, especially the prohibition of analogy in criminal law.

Anahtar Kelimeler

Natural Site, Sustainable Conservation and Controlled Areas of Usage, The Principle of Legality

Kaynakça

• ARTUK, Mehmet Emin/GÖKCEN, Ahmet/ALŞAHİN, Mehmet Emin/ÇAKIR, Kerim: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 14. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2020.
• AYGÖRMEZ, Gülsün Ayhan: Çevre Ceza Hukuku, Çevre Ceza Genel Hükümler, Cilt 1, 1. Baskı, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul, 2021.
• AYGÜN EŞİTLİ, Ezgi: Suçların ve Cezaların Kanunîliği İlkesi, TBBD, (104), 2013, s.225-246.
• BAYTAZ, Abdullah Batuhan: Kanunîlik İlkesi Bağlamında Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Yorum, Onikilevha Yayıncılık, İstanbul, 2018.
• BOSTANCI Gülşah: Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Bağlamında Türk Ceza Hukukunda Suçta ve Cezada Kanunîlik İlkesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2007.
• CAN, Osman: Belirlilik İlkesine Anayasal Bakış, AÜEHFD, IX(1-2), 2005, s.89-125.
• CENTEL, Nur/ZAFER, Hamide/YENERER ÇAKMUT, Özlem: Türk Ceza Hukukuna Giriş, 11. Baskı, Beta, İstanbul, 2020.
• DEMİRBAŞ, Timur: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 16. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• GÖKCAN, Hasan Tahsin/ARTUÇ, Mustafa: Yorumlu - Uygulamalı Türk Ceza Kanunu Şerhi, 1. Cilt, m.1-44, Adalet Yayınevi, Ankara 2021.
• GÜNAY, Erhan: Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yasasındaki Suçlar, Seçkin Yayıncılık, 2. Baskı, Ankara, 2021.
• HAKERİ, Hakan: Ceza Hukuku, Genel Hükümler, 18. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2015.
• KANGAL, Zeynel: “Anayasal Güvence Olarak Suçta ve Cezada Kanunîlik İlkesi”, Ceza Hukuku Dergisi, (17), 2011, s.61-106.
• KOCA, Mahmut/ÜZÜLMEZ, İlhan: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 12. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2019.
• KORKMAZ, Mehmet: Kanunîlik İlkesinin Bir Sonucu Olarak Ceza Kanunlarının Belirlilik İlkesi, Prof. Dr. Mehmet Emin Artuk’a Armağan, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2020.
• MAHMUTOĞLU, Fatih Selami/KARADENİZ, Serra: Türk Ceza Kanunu Genel Hükümler Şerhi, 2. baskı, Beta yayınevi, İstanbul, 2021.
• ÖZGENÇ, İzzet: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 17. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• ÖZTÜRK, Bahri/ERDEM, Mustafa Ruhan: Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 21. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• SANCAKTAR, Oğuz/YAĞCI, Pınar/TAŞYILDIZ, Şükür/ÇIRAK, Ezgi: Kültür ve Tabiat Varlıkları Hukuku, 1. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2021.
• SOYASLAN, Doğan: Ceza Hukuku, Genel Hükümler, Yetkin Yayınları, Ankara, 1998.
• YAĞCI, Ali/TAŞ, Rabia/KILIÇ, Tuğçe: Açıklamalı İçtihatlı, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu, 1. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2016.
• YARSUVAT, Duygun: Yürütme Organının Koyduğu Kaidelerle Suç İhdası ve 1961 Anayasası, Journal of Istanbul University Law Faculty 29(3), 2011, s.540-559.
• ZAFER, Hamide: Ceza Hukuku Genel Hükümler Ders Kitabı, 7. Baskı, Beta Yayınları, Ankara, 2021.