TÜRK BORÇLAR KANUNU’NDA DÜZENLENMİŞ OLAN “EVDE HİZMET SÖZLEŞMESİ (TBK m. 461-469)” VE TEKNOLOJİK GELİŞMELER IŞIĞINDA EVDE HİZMET SÖZLEŞMESİNİN FAYDALARI İLE UZAKTAN ÇALIŞMA MODELİ VE ESNEK ÇALIŞMA ÜZERİNE DEĞERLENDİRMELER

Yıl 2021, Cilt: 12 Sayı: 2, 636 - 653, 31.12.2021

Yasemin Güllüoğlu Altun

https://doi.org/10.21492/inuhfd.927393

Öz

Türk Borçlar Kanunu ile getirilmiş yeni sözleşme türlerinden bir tanesidir. İşçi ve işveren arasında kurulmuş bir sözleşme türüdür. Bu sözleşme gereğince işçi işi kendisinin belirlediği yerde tamamlayarak teslim etmektedir. Evde Hizmet Sözleşmesi belirli veya belirli olmayan bir süre için düzenlenebilir. Bununla beraber aralıklı veya aralıksız çalışma olarak da mevzuatta düzenlenmiştir. Bu sözleşme gereğince tarafların belirlediği ücret üzerinden bir ücret ödemesi de yapılmaktadır. Kendine özgü hükümleri olan bir sözleşme türü olması sebebiyle İş Kanunu’nda düzenlenmiş olan iş sözleşmesi hükümlerinden bazı yönleri ile farklıdır. Evde Hizmet Sözleşmesi özel bir düzenleme olarak kabul edilmektedir. Bu sebeple bu sözleşmenin hükümleri arasında cevap bulunamayan haller söz konusu olduğu zaman başvurulması gereken yasal düzenleme “genel hizmet sözleşmesi” olmaktadır. Evde Hizmet Sözleşmesi atipik bir sözleşmedir. Uygulamada bu sözleşmenin işçi tarafının en fazla kadınlar olduğunu görmekteyiz. Zira bu sözleşme uzaktan çalışmayı içinde barındırdığı için kadınlar tarafından tercih edilmektedir. O halde gelişen teknolojilere ayak uydurulması açısından mevcut yasal düzenlemelerin geliştirilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Evde Hizmet Sözleşmesi, Hizmet Sözleşmesi, Esnek Çalışma, Uzaktan Çalışma, İş Sözleşmesi

THE HOMEWORKER EMPLOYMENT CONTRACT IN ARTICLE 461 TO 496 OF TURKISH CODE OF OBLIGATIONS NO. 6098 AND ADVANTAGES OF THE HOMEWORKER EMPLOYMENT CONTRACT UNDER TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS AND EVALUATIONS OF TELECOMMUTING AND FLEXIBLE WORKING

Öz

The homeworker employment contract as a special type of the employment contract is a new type of contract which is regulated in Turkish Code of Obligations No. 6098. It is a type of contract concluded between the employee and the employer. Under this contract, the homeworker undertakes to work for the employer in the place determined by him. The homeworker employment contract may be concluded for a limited or indefinite duration. Besides, working of the homeworker is regulated on a continuous or broken basis. Under this contract, the homeworker undertakes to work in return for a salary. The homeworker employment contract differs from the employment contract in Labor Law No. 4857 because of its own specific provisions. Provisions of the homeworker employment contract have special nature. For this reason, the general provisions of general employment contracts are applicable by way of supplement to homeworker employment contract. . The Home Service Agreement is an atypical contract. In practice, we see that the working side of this contract is mostly women. Because this contract is preferred by women as it includes working remotely. Therefore, existing legal regulations should be developed in order to keep up with developing technologies.

Anahtar Kelimeler

The Homeworker Employment Contract, Employment Contract, Flexible Work, Telecommuting Work, Labor Law

Kaynakça

• AKGEYİK, Tekin: “Ülke Örnekleri ile Türkiye’de Yarı Zamanlı Çalışmanın Görünümü”, Sosyal Güvenlik Dergisi, 7(2), 2017, s.33-62.
• AKTAY, Nizamettin/ARICI, Kadir/KAPLAN-SENYEN, E. Tuncay: İş Hukuku, Gazi Kitapevi, Ankara, 2013.
• ALP, Elif/SÖNMEZ, Özge Alev: “Ilo: Uluslararası Çalışma Örgütü’nin177 Sayılı Evde Çalışma Sözleşmesi, TUHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 23(5/6), 2011, s.16-27.
• AŞKIN, Elif Özlem/AŞKIN, Umur: “İşgücü Piyasasında Enformel Kadın İşgücü: Ev Eksenli Çalışan Kadınlara Yönelik Bir Araştırma”, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 2019, s.977-1001.
• BOLAT, Tamer/SEYMEN, Oya Aytemiz/BOLAT, Oya İnci: “Örgütlerde Esnek Çalışma Uygulamaları ve Buna İlişkin Olarak 4857 Sayılı İş Kanununda Getirilen Düzenlemelerin İncelenmesi”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), s.1-30.
• ÇELİK, Nuri/CANİKOĞLU, Nurşen/CANBOLAT, Talat: İş Hukuku Dersleri, Beta Yayınları, İstanbul, 2019.
• DEMİR, Fevzi/GERŞİL, Gülşen: “Çalışma Hayatında Esneklik ve Türk Hukukunda Esnek Çalışma”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(16) 2008, s.68-89.
• DOĞAN, Sait: “21. Yüzyılda Esnek Çalışma Biçimleri ve Toplumların İş Hayatına Uygulanması”, https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/100916.
• EKONOMİ, Münir: İş Hukuku Cilt I Ferdi İş Hukuku, İstanbul 1984.
• ELBİR, Halid Kemal: İş Hukuku, İstanbul 1987.
• EREN, Fikret: Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Yetkin Yayınları, Ankara, 2019.
• EYRENCİ, Ömer/BAKIRCI, Kadriye: “Dünya’da ve Türkiye’de Evde Çalışma ve Eve İş Verme”, İstanbul 2000.
• GÜLVER, Ender: “Türk Borçlar Kanunu'nun Evde Hizmet Sözleşmesi Hükümleri Üzerine”, İÜHFM, LXXII(2), 2014, s.103-122.
• KANDEMİR, Murat: “Evde Çalışma Ve 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun Evde Hizmet Sözleşmesine İlişkin Hükümleri”, İÜHFM, 2014, s.143-165.
• KARACA, Aybüke: “Türk Borçlar Kanununda Evde Hizmet Sözleşmesi”, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 2012, s.371-402.
• KARADENİZ, Oğuz: “Türkiye’de Atipik Çalışan Kadınlar ve Yaygın Sosyal Güvencesizlik”, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2011/2.
• KARAKOYUN, Funda: “Home Ofis -Evden Çalışma- Yöntemi ve Vergi Hukukundaki Düzenlemeler”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(29), 2016, s.141-162.
• KAYA, Mehmet/BURTAN DOĞAN, Bahar: “Esnek Çalışma Modeli: Ev Eksenli Çalışma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(58), 2016, s.1069-1099.
• KILIÇOĞLU, Ahmet: Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Ankara, Turhan Kitabevi, 2019.
• KUYUCU, Mihalis: A Descriptive Study on University Students’ Perspectives and Opinions on Teleworking Method For Human Resource Policies of Businesses”, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), Haziran 2019, s.1091-1113.
• NAKTİYOK, Atılhan: “Yer ve Zaman Kavramından Bağımsız Çalışma: Bireysel Etkileri Üzerine Bir Uygulama”, DEÜİİBFD, 16(2), 2001, s.49-60.
• NARMANLIOĞLU, Ünal: İş Hukuku, 2.B, Ankara 1994.
• ÖLÇER, Ferit: “Telework: 21. Yüzyılın Yeni Çalışma Biçimi”, Öneri Dergisi, 6(22), 2004, s.145-165.
• ÖZDEMİR, Burhan: “Ev Çalışması”, Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 4(2), Haziran 1999, s.127-150.
• SABUNCUOĞLU, Zeyyat: İnsan Kaynakları Yönetimi (Uygulamalı), 2.B., Alfa Aktuel Yayınları, Bursa, 2005.
• SARIHAN, Banu Bilge: “Evde Hizmet Sözleşmesi”, Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2019, s.201-210.
• SÜZEK, Sarper: İş Hukuku, Yenilenmiş 10.Baskı, İstanbul, 2014.
• ŞEN, Elif: Evde Hizmet Sözleşmesi, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, (10), 2017, s.475-505.
• TAŞOĞLU, Şale/LİMONCUOĞLU, S. Alp: 4857 Sayılı Kanun Kapsamında Esnek Çalışma, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 2(2), 2010, s.77-85.
• TİLEV, Figen: Esnek Çalışma ve Kadın İstihdamı, Fırat Üniversitesi İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 2(2), 2018, s.121-150.
• TOPÇUK, Yılmaz: Esnek Çalışma ve Esnek Çalışanların Sosyal Güvenliği, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, İzmir, 2006.
• TOPGÜL, Seda/AKPINAR, Fatih: “Türkiye'de Ev Eksenli Çalışan Kadınların Hukuki Durumları”, Sosyal Güvenlik Dergisi, 2017, 7(2), s.157-180.
• TOZLU, Emine: “Genel Olarak Esnek Çalışma Sistemleri ve Tele Çalışma ve Sıkıştırılmış İş Haftasının Karşılaştırılması”, Süleyman Demirel Üniversitesi Süleyman Demirel University Vizyoner Dergisi, 3(4), 2011, s.99-116.
• ULUCAN, Devrim: Yargıtay’ın Kayan İs Süreleri ve Fazla Çalışma İle İlgili Yaklaşımı, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9(Özel Sayı), 2007, s.177-188.
• YAVUZ, Cevdet/ACAR, Faruk/ÖZEN, Burak: Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler, İstanbul, Beta Yayıncılık, 2013.
• YENER, Mehmet Zahid: “Covid-19 Salgınının İş Kazası ve Meslek Hastalığı Bakımından Değerlendirilmesi”, Koronavirüs Döneminde Güncel Hukuki Meseleler Sempozyumu Bildiri Özeti Kitabı, İbni Haldun Üniversitesi Yayınları, 29-30 Mayıs 2020, s.130-142.
• ZEVKLİLER, Aydın/GÖKYAYLA K. Emre: Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, Turhan Kitapevi, Ankara, 2013