Developing an Attitude Scale for Science Course; Validity and Reliability Study

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 12, 20 - 35, 30.10.2019

Gökhan Taşkın , Gökhan Aksoy

https://doi.org/10.29129/inujgse.542568

Cited By: 5

Öz

Purpose: The aim of this study is to develop a valid and reliable instrument to
measure students’ attitudes towards science course in line with the revised
science curriculum and the developments in science. Literature review and
interviews with students were carried out in order to generate an item pool for
the scale.

 

Method: The study employs a descriptive survey
model. “Attitudes Scale for Science Course”, developed by the researcher, was
used as the data collection tool in the study. The population of the research
consists of students attending to lower secondary schools in Erzurum in
2016/2017 academic year. The participants were selected through cluster
sampling method. 196 eight grade students took the scale. Exploratory and
confirmatory factor analyses were carried out to test the construct validity.

 

Findings:
Sampling adequacy of the study was found above the threshold values. The factor
analysis resulted in a scale form with three factors. Following the factor
analysis, reliability of each factor was calculated. After the data analysis,
Cronbach’s alpha coefficients were calculated for reliability, which proved
that the factors had high reliability.

 

Implications & Suggestions: In the study, a valid and reliable attitude scale was developed in order
to measure students’ attitudes towards sciences course. Through this scale, the
effect of the new curriculum on the students can be understood. 

Anahtar Kelimeler

Science, Science Attitude Scale, Student

Fen Bilimleri Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme; Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı güncellenen fen bilgisi
öğretim programını ve fen bilimlerinde yaşanan gelişmeleri dikkate alarak
öğrencilerin fen bilimleri dersine yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla
geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Konu ile ilgili ölçek maddesi oluşturmak için literatür
taraması ve öğrencilerle görüşmeler yapılmıştır.

 

Yöntem: Araştırma, var olan durumu olduğu gibi betimlediği için betimsel tarama
özelliği göstermektedir.
Çalışmada veri toplama
aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen ''Fen Bilimleri Tutum Ölçeği''
kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Erzurum iline bağlı ortaokullarda
öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmada olasılığa dayalı
örnekleme türlerinden grup (cluster) örneklem türü seçilmiştir. Ölçek maddeleri 196 sekizinci sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Ölçeğin yapı geçerliliğini belirlemek amacıyla açımlayıcı ve
doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır.

 

Bulgular: Çalışmanının örneklem uyum testi kritik
değer için yeterli bulunmuştur. Faktör analizi
sonucunda, Ölçeğin toplamda üç faktöre sahip olduğu görülmüştür. Faktör
analizinden sonra her bir faktörün güvenirlikleri hesaplanmıştır. Veri
analizleri tamamlandıktan sonra faktörlerin güvenirlik katsayıları (Cronbach
Alpha) hesaplanmıştır. Güvenirlik katsayılarına göre faktörlerin oldukça
güvenilir olduğu görülmüştür.

 

Sonuçlar ve Öneriler: Çalışmada
öğrencilerin fen bilimleri dersine yönelik tutumlarını ölçmek için geçerli ve
güvenilir tutum ölçeği geliştirilmiştir. Geliştirilen bu
ölçek ile yeni fen bilimleri öğretim programının öğrenciler üzerinde
oluşturduğu etkinin kolaylıkla anlamlandırılabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Fen Bilimleri, Fen Tutum Ölçeği, Öğrenci

Kaynakça

• Açıkgöz, A. (1992). İşbirlikli öğrenme kuram, uygulama, araştırma. Malatya: Uğurel Matbaası.
• Altınok, H. (2004). Öğretmenlerin fen öğretimine yönelik tutumlarına ilişkin öğrenci algıları ve öğrencilerin fen bilgisi dersine yönelik tutum ve güdüleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 1-8.
• Altınok, H., & K. Ü. Açıkgöz (2006). İşbirlikli ve bireysel kavram haritalamanın fen bilgisi dersine yönelik tutum üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 21-30.
• Aydoğdu, M., & Kesercioğlu, T. (2005). İlköğretimde fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Balım, A. G., & Aydın, H. S. G. (2009). Fen ve teknolojiye yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(25), 33-41.
• Baş, G., & Beyhan, Ö. (2017). Sosyal-yapılandırmacı öğrenme ortamı tasarımının öğrenenlerin akademik başarılarına ve derse yönelik tutumlarına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 41, 137-162.
• Berberoğlu, G. (1990). Kimyaya ilişkin tutumların ölçülmesi. Eğitim ve Bilim, 14(76), 16-27.
• Bıkmaz, H. F. (2001). İlköğretim 4 ve 5. sınıf öğrencilerinin fen bilgisi dersindeki başarılarını etkileyen faktörler (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Bilgin, İ., & Geban, Ö. (2004). İşbirlikli öğrenme yöntemi ve cinsiyetin sınıf öğretmenliği öğretmen adaylarının fen bilgisi dersine karşı tutumlarına, fen bilgisi öğretimi 1 dersindeki başarılarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 9-18.
• Bindak, R. (2005). İlköğretim öğrencileri için matematik kaygı ölçeği. Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 17(2), 442-448.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (8. Baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö, E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Chiang, W.W., & Liu, C. J. (2014). Scale of academic emotion in science education: development and validation. International Journal of Science Education, 36(6), 908-928.
• Demirel, Ö. (2001). Eğitim sözlüğü. Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Dieck, R.H. (1997). Measurement uncertainty models. ISA Trans. 36(1), 29-35.
• Ekici, G. (2002). Biyoloji öğretmenlerinin labaratuvar dersine yönelik tutum ölçeği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(22), 62-66.
• Fidan, N. (1996). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Alkım Yayınevi.
• Gök, T., & Sılay, I. (2008). The effects of problem-solving strategies teaching on problem-solving attitude, in the cooperative learning groups in physics education. Journal of Theory and Practice in Education, 4(2), 253-266.
• Gücüm, B. (1998). Fen bilimlerinin oluşumu, gelişimi ve fen bilgisi, S. Yasar, (Ed.), Fen bilgisi öğretimi (1-11). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Gürkan, T., & Gökçe, E. (2000). İlköğretim öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumları. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi Bildiri Kitabı, 6-8 Eylül: 188- 192.
• Hendrickson, A. B. (1997). Predicting student success with the learning and study strategies 14. inventory (LASSI) (Yüksek Lisans Tezi), Iowa State Üniversitesi, IOWA, ABD.
• Ilgaz, G. (2006). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumları ve kullandıkları öğrenme stratejileri (Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Jewett, T. O. (1996). "And they is us": gender issues in the instruction of science. Information analyses. ERIC. ED402202.
• Kaf-Hasırcı, Ö. (2004). İlköğretim 3. sınıf hayat bilgisi dersinde görsel öğrenme stillerine göre düzenlenen öğretimin öğrencilerin akademik başarısına etkisi (Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1988). İnsan ve insanlar. İstanbul: Evrim Basım Yayım Dağıtım.
• Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
• Kan, A., & Akbaş, A. (2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 227-237.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kayri, C. Elkonca, F. Şevgin, H. & Ceyhan, G. (2014) Ortaokul öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine yönelik tutumlarının CHAID analizi ile incelenmesi. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi. 4(1), 301-316.
• Kenar, İ., & Balcı, M. (2012). Fen ve teknoloji dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme: İlköğretim 4 ve 5. sınıf örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (34), 201-210.
• MEB. (2013). Fen eğitim programı. Ankara: MEB Yayınları.
• MEB. (2017). Fen eğitim programı. Ankara: MEB Yayınları.
• Mordi, C. (1991). Factors associated with pupils’ attitudes toward science in Nigerian primary schools. Research in Science and Technological Education, 9, 39-49.
• Morgan, C. T. (1995) Tutumlar ve önyargı. S. Karakaş (Ed.), Psikolojye Giriş (ss. 362-382). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları.
• Mutlu, M. (2005). Öğrenme stillerine dayalı fen bilgisi öğretimi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 1-23.
• Nuhoğlu, H., & Yalçın, N. (2004). Fizik laboratuvarına yönelik bir tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının fizik laboratuvarına yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 5(2), 317- 327.
• Osborne, J., Simon, S., & Collins, S. (2003). Attitudes towards science: A review of the literature and its implications. International Journal of Science education. 25(9), 1049-1079.
• Sarıtaş, E., & Süral, S. (2008). Fen ve teknoloji öğretimi dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 1(2). 201-213.
• Shrigley, R.L. (1988). Defining attitude for science educator. Journal of Research in Science Teaching. 25(8), 659-678.
• Simpson, R.D., Koballa, T.R.Jr., Oliver, J.S., & F.E. Crawley. (1994). Research on the affective dimension of science learning. D. White (Ed). Handbook of Research on Science Teaching and Learning. New York: MacMillan Publishing Company. 211-235.
• Şimşek, N. (2002). Kimya eğitimine yönelik bir tutum ölçeği hazırlanması ve buna yönelik çeşitli değerlendirmelerin yapılması (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Tezbaşaran, A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Usta, A. (2006). İlköğretim fen bilgisi derslerinde öğrenme stiline dayalı öğretim etkinliklerinin öğrenci erişi ve tutumlarına etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Yaşar, Ş., & S. Anagül, Ş. (2008). İlköğretim beşinci sınıf fen ve teknoloji dersi tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 8(2), 223–236.
• Yeşilyurt, M., Kurt, T., & Temur, A. (2005). İlköğretim fen laboratuvarı için tutum anketi geliştirilmesi ve uygulanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17, 23-37.
• Yıldırım, B. (2016). 7. Sınıf fen bilimleri dersine entegre edilmiş fen teknoloji mühendislik matematik (STEM) uygulamaları ve tam öğrenmenin etkilerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Zacharias, Z., & Barton, A.C. (2004). Urban middle-school students’ attitudes toward a defined science. Science Education, 88, 197-222.