THE REPRESENTATIONS OF FATHERHOOD WITHIN THE CONTEXT OF PARTICIPATION CULTURE ON YOUTUBE PLATFORM

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 21, 49 - 80, 29.06.2022

Çağla Çavuşoğlu

Öz

This study analyzes the representations of fatherhood through new media by taking into consideration of the transformation and the change of the concept of fatherhood. This study, searching for representations of fatherhood in participation culture contents on YouTube, tries to analyze fatherhood discourses in four discourse categories; constructive (constructing ideologies), preservative (conservation and reproduction of existing ideologies), transformative (aiming at changing existing ideologies) and destructive (aiming at dismantling ideologies), based on Ruth Wodak’s discourse historical approach. This study is derived from a PhD thesis called “The Representations of Fatherhood within the context of Fan and Participation Culture on New Media”. The samples of the thesis are 241 video contents on Youtube produced by nonprofessional users and found by using some certain hashtags related to fatherhood. This study focuses only on fatherhood discourses produced by 13 Youtube channels’ contents in which “involved fatherhood” is observed. These contents, on which transformative and destructive discourses are formed according to Wodak’s approach, can represent fathers, who internalize involved fatherhood behaviors among fatherhood types in Turkey, produce discourses which can transfer gender roles assigned by patriarchal ideology. It is thought and believed that when fatherhood representation is discussed as a study subject more in communication studies, involved father profile will increase and involved fatherhood will be more visible.

Anahtar Kelimeler

Participation Culture, Fatherhood, Masculinities, YouTube

Youtube Platformunda Katılımcı Kültür Bağlamında Babalık Temsilleri

Öz

Bu çalışma babalık kavramının tarihsel dönüşümünü ve değişimini göz önünde bulundurarak son dönemde yeni medyadaki babalık temsillerini katılımcı kültür ürünleri aracılığıyla incelemeye çalışmaktadır. Çalışma, Youtube platformundaki katılımcı kültür içeriklerinde babalık temsillerini incelerken karşılaştığı temsilleri Ruth Wodak’ın (2007) söylem tarihsel eleştirel analiz yaklaşımı temelinde dört söylem kategorisi (kurucu, idame ettirici, dönüştürücü, yıkıcı) çerçevesinde tartışmaktadır. Babalık çeşitlerinden “ilgili babalık” türünün yeni medyadaki görünürlüğünü tespit etmek isteyen bu çalışma “Yeni Medyada Hayran ve Katılımcı Kültür Bağlamında Babalık Temsilleri” adlı doktora tezinden üretilmiştir. Doktora tezinin örneklemi, etiketleme yöntemi sonucunda ulaşılan babalık ile ilgili profesyonel olmayan kullanıcıların ürettiği 241 Youtube içeriğinden oluşmaktadır. Bu çalışma ise tez çalışması sırasında incelenen bu içeriklerden yalnızca “ilgili babalık” davranışı sergilediği gözlemlenen 13 kanalın içeriklerinin oluşturduğu söyleme odaklanmaktadır. Wodak’ın söylem tarihsel eleştirel yaklaşımına göre dönüştürücü ve yıkıcı söylemlerin gözlemlendiği bu içeriklerde, Türkiye’deki babalık türleri içinde ilgili babalık tutum ve davranışını benimseyenlerin ataerkil ideolojinin toplumsal cinsiyet rol dağıtımında babaya atfettiği kurucu söylemi dönüştürecek nitelikte söylemler üretildiği görülmektedir. Babalık temsilleri iletişim çalışmalarında daha çok ele alınan bir konu olduğunda karşılaşılan ilgili baba profilinin artacağı ve daha görünür kılınacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Katılımcı Kültür, Babalık, Erkeklik, Youtube.

Kaynakça

• Akbaş, Ö. U., & Atalay, G. E. (2020). Geleneksel kadınlık rollerinin sosyal medyada yeniden üretimi: Kendine yardım temalı YouTube kanallarına yönelik çok modlu eleştirel söylem analizi. Kültür ve İletişim, 23(45), 58-86.
• Akçınar, B. (2017). Türkiye’de ilgili babalık ve belirleyicileri. İstanbul: AÇEV Yayınları, 2017.
• Akkoç, H. B. (2020). Boşanma, erkeklik krizi ve babalık. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi.
• Altun, Ş. (2019). Sosyal medya ve şöhret kültürü: Youtube örneği (Master's thesis, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Ata, A., & Atik, A. (2016). Alternatif bir eğitim-öğretim ortamı olarak video paylaşım siteleri: Üniversitelerdeki Youtube uygulamaları. Social Sciences, 11(4), 312-325.
• Atalay, G. E. (2019). Sosyal medya ve çocuk: “Babishko family fun TV” isimli Youtube kanalının eleştirel bir analizi. Erciyes İletişim Dergisi, (1), 179-202.
• Aydoğan, F. (2010). İkinci medya çağında gözetim ile kamusal alan paradoksunda internet, (Der) Filiz Aydoğan, Ayşen Akyüz, İkinci Medya Çağında İnternet, İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
• Aydoğdu, A. G., İlhan, E. (2020). Alternatif bir iletişim aracı olarak YouTube: 2019 Yerel seçimlerinde sokak röportajları yapan siteler üzerine bir inceleme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 23(2), 433-442
• Bozok, M. (2018). Ebeveynlik, erkeklik ve çalışma hayatı arasında Türkiye’de babalık.
• Bozok, M. (2018). Türkiye’de Babalığı Anlamak Serisi-II. İstanbul: AÇEV.
• Bozok, M. (2018). Türkiye’de ataerkillik, kapitalizm ve erkeklik ilişkilerinde biçimlenen babalık. Fe Dergi, 10(2), 30-42.
• Bulut, S. (2020). Egemen söylemin kıyısındakiler: alternatif bir platform olarak Youtube’da gazetecilik ve gazeteciler üzerine bir inceleme. Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 727-748.
• Butler, J. (2004). Undoing gender. New York: Routledge.
• Butler, J. (2005). Cinsiyet belası: Feminizm ve kimliğin altüst edilmesi. (Çev. Başak Ertür). İstanbul: Metis.
• Connell, R. W. (1987). Gender and power: Society, the person and sexual politics. Cambridge: Polity
• Connell, R. W. (1990). An iron man: the body and some contradictions of hegemonic masculinity. Sport, men and the gender order (Ed. Michael A. Messner & Donald F. Sabo). Champaign, IL: Human Kinetics. s. 83-95.
• Connell, R. W. (1994). Psychoanalysis on masculinity. Theorizing Masculinities. (Ed. Harry Brod & Michael Kaufman). Thousand Oaks. CA: Sage. s. 11-38.
• Connell, R. W. (2005). Masculinities. Berkeley, CA: University of California Press.
• Dahlgren, P., Olsson, T. (2007). From public sphere to civic culture: Young citizen’s Internet use, (Ed). Richard Butsch, Media and Public Spheres, New York, Palgrave Macmillan.
• Donaldson, M (1993). What is hegemonic masculinity?. Theory and society. C. 22, S.5, s. 643-657.
• Erdoğan, İ. (2020). Yeni medya aptallığı: YouTube videolarında aptalca şeyler yapmanın ve söylemenin ekonomi politiği. TRT Akademi, 5(10), 742-765.
• Ergin, A., Özdilek R. (2014). Değişen babalık rolü ve erkek sağlığına etkileri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 11, no.1 (2014): 3-8.
• Fuchs, C. (2012). Google capitalism. tripleC: Open Access Journal for a Global Sustainable Information Society, 10(1), 42-48.
• Fuchs, C. (2014a). Digital labour and Karl Marx. New York: Routledge.
• Fuchs, C. (2014b). Social media a critical introduction. London: Sage.
• Fuchs, C. (2016). Red Scare 2.0: User-generated ideology in the age of Jeremy Corbyn and social media. Journal of Language and Politics, 15(4), 369-398.
• Gelebek, E. (2020). Gündelik kültür oluşturmada yeni medya araçlarının rolü: Youtube örneği (Master's thesis, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü).
• Gülüm, E. (2019). Geleneksel kültür, medya müzeciliği ve Youtube. Folklor/Edebiyat, 25(99), 491-500.
• Jenkins, H. (2006). Convergence Culture, NYU Press, New York.
• Karataş, Ş. Ve Binark M.B. (2016). Yeni medyada yaratıcı kültür: Troller ve ürünleri “Caps”ler. TRT Akademi, 1 (2), 426-448.
• Kocatepe, B., & Bilgi, S. (2018). Toplumsal bir inşa olarak babalık: Annelerin yaşam öykülerinde baba imgesi. Fe Dergi, 10(2), 42-59.
• Mercan, Z., ve Şahin, F. T. (2017). Babalık rolü ve babalık rolü algısı. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 2(2), 1-10.
• Metindoğan, A. (2015). Fathering in Turkey. in J. L. Roopnarine (Ed.), Fathers across cultures: The importance, roles, and diverse practices of dads (pp. 327–349). Santa Barbara, CA: Praeger.
• Sancar, S. (2009). Erkeklik: İmkânsız İktidar – Ailede, Piyasada ve Sokakta Erkekler. İstanbul: Metis Yayınları.
• Seidman, S. (2009). Critique of compulsory heterosexuality. Sexuality Research and Social Policy. C. 6, S.1, s. 18-28.
• Selek, P. (2012). Sürüne sürüne erkek olmak. İletişim Yayınları.
• Smythe, D. W. (1977). Communications: Blindspot of western Marxism. CTheory, 1(3), 1-27.
• Subaşı, S. (2021). Katılımcı kültür tartışmaları bağlamında YouTube: Eleştirel bir değerlendirme. Uluslararası Medya ve İletişim Araştırmaları Hakemli Dergisi, 4(2), 1-20.
• Tol, U. U., & Taşkan, D. (2018). Erkeklik ve babalık halleri.
• Topbaş, H. ve Doğan, A. (2016). Toplumsalın yeni agorası olarak sosyal medya: Eleştirel yaklaşım. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4 (1).
• Uyanık, Ö., Kaya, Ü. Ü., Kızıltepe, G. İ., ve Yaşar, M. C. (2016). An investigation of the relationship between fathers and their children at preschool level. Journal of Theoretical Educational Science, 9(4), 515-531.
• Terranova, T. (2004). Network Culture: Politics for the Information Age. London: Pluto.
• Yüksel, E. (2013). “Bir savaş̧ anlatısı olarak nefes: Vatan sağolsun ve hegemonik Erkeklik krizi”. Ankara Üniversitesi Fe Dergi. Sayı 5 (1). s.15-13.
• van Dijck, J. (2009). Users like you? Theorizing agency in user-generated content. Media Culture & Society, 31:1, 41-58.
• Wodak, R. (2007). Pragmatics and critical discourse analysis: A crossdisciplinary inquiry. Pragmatics & cognition, 15(1), 203-225.
• Zeybekoğlu, Ö. (2013). Günümüzde erkeklerin gözünden babalık ve aile. Mediterranean Journal of Humanities, 3(2), 297-32.