Öz
Çevre, tüm dünyada son dönemlerde en fazla ele alınan ve üzerinde tartışmaların yapıldığı konuların başında gelmektedir. Özellikle son yirmi yıldır çevreci kuruluşlardaki artış ve bu kuruluşların toplumdaki artan rolü çevre faktörünün önemini ortaya koyan en belirleyici göstergelerden biridir. Yine toplumda önemi ve etkinliği giderek artan işletmelerin çevreyle olan ilişkisi ve bu bağlamda geliştirdiği politika ve stratejiler de bir başka önemli konu olarak karşımıza çıkmaktadır. İşletmelerin temel paydaş gruplarından biri olan çevreci kuruluşların işletmeyle ilişkisi ve gerçekleştirilen işbirliğine dayalı çalışmalar toplum adına önemli kazanımlar sağlamaktadır. Bu amaçla yapılan çalışmada işletmelerin çevreyle ve çevrenin en önde gelen paydaşları olan çevreci kuruluşlarla ilişkisini ele alarak, istihdam politikalarındaki rolünü incelemeye çalışacağız.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ALTAN Ö. Zühtü (2007), Sosyal Politika, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- ARGÜDEN, Yılmaz, “Özel Sektör Gönüllüleri”, http://www.arge.com/Yayinlarimiz/Makaleler/ SivilToplum/OzelSektorGonulluleri.aspx) (Erişim Tarihi, 20. 04. 2008).
- ARGÜDEN, Yılmaz, “Yaratıcı Zekat”, http://www.arge.com/Yayinlarimiz/Makaleler/SivilToplum/ YaraticiZekat.aspx (Alınış Tarihi, 20. 04. 2008).
- ARSLAN N., Talat (2004), “Kâr Amaçsız Örgütler ve Stratejik Yönetim”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, C.28, S.2, s.155-172.
- BAYRAK, Sabahat (2001), İş Ahlakı ve Sosyal Sorumluluk, İstanbul: Beta Basım.
- CİĞERDELEN, Tümay (2005), “Sivil Toplum Kuruluşlarında İnsan Kaynaklarının Yapısı ve Yönetimi”, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İ.İ.B.F. II. Ulusal Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi Bildiriler Kitabı, Çanakkale: s.539-541.
- DAĞDEMİR, Özcan (2003), Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika Arayışları, Ankara: ISBN:975-8640-89-5.
- DİNÇER, Meral (1996), Çevre Gönüllü Kuruluşları, Ankara: Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayınları.
- DİNÇER, Ömer (2003), Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, B.6, İstanbul: Beta Basım.
- DRUCKER, F. Peter (1995), Değişim Çağının Yönetimi, İstanbul: Türk Henkel Dergisi Yayınları.
- DRUCKER, F. Peter (1994), Kapitalist Ötesi Toplum, İstanbul: İnkilap Kitabevi.
- DRUCKER, F. Peter (1992), Yeni Gerçekler, Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- GÖKBUNAR, Ali Rıza (1995), “İşletmelerin Çevrenin Korunmasında Sosyal Sorumluluğu”, Ekoloji, S.14, s.4-8.
- GÖKDAYI, İsmail (1997), Çevrenin Geleceği (Yaklaşımlar ve Politikalar), Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları, ISBN:975-7250-29-5.
- GÖRMEZ, Kemal (1997), Çevre Sorunları ve Türkiye, Ankara: Gazi Kitabevi..
- HOFF, M. D.ve Mcnutt J. G. (2000), “Social Policy and the the Pycical Enviroment”, The Hanbook of Social Policy, USA: Sage Publications Inc.
- KAPAR, Recep (1997), Çevre Sorunları ile Çevre Koruma Politikalarının İşçiler Üzerindeki Etkileri ve İşçi Sendikalarının Çevre Politikaları, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- KAPLAN, Ayşegül (1997), Küresel Çevre Sorunları ve Politikaları, Ankara: Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları.
- KARACAN, Ali Rıza, “İşletmelerde Çevre Koruma Bilinci ve Yükümlülükleri, Türkiye ve Avrupa Birliğinde İşletmeler Yönünden Çevre Koruma Politikaları”, http://www.egeekonomisi.com/yazar_kose.php?hid=7249, (Alınış Tarihi, 20.04.2008).
- KELEŞ, Ruşen ve HAMAMCI, Can (1998), Çevrebilim, Ankara: İmge Kitabevi.
- KILIÇ, Selim (2001), “Uluslar arası Çevre Hukukunun Gelişimi Üzerine Bir İnceleme”, C.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, C.2, S.2, s.131-149,
- KIRALİ, Özkol Hivren, (2005), “İşletmelerin Sosyal Sorumluluğu”, İşveren, C.43, S.10, Temmuz, s.41-44.
- KIRLIOĞLU, Hilmi ve CAN V. Ahmet (1998), Çevre Muhasebesi, Adapazarı: Değişim Yayınları.
- LAZOL, İbrahim ve MUĞAL, Elif ve YÜCEL, Yener (2008), “Sürdürülebilir Bir Çevre Muhasebesi ve Kobilere Yönelik Bir Araştırma”, Muhasebe ve Finans, , http://www.mufad.org/index.php?option= com_content&task=view&id=470&Itemid=41, Erişim Tarihi: 24.07.2008.
- MADSEN, Henning ve ULHOİ, P. John (2001), “Greening of Human Resources: Envvironmental Awareness and Training Interests within the Workforce”, Industrial Management & Data Systems, 101, 2, pp.57-63.
- MILLIMAN, Judith ve diğ., (1994), “Environmental Groups and Business Organizations: Conflict or Corporation?” SAM. Advanced Management Journal, 59, 2, pp.41-46.
- ÖZCAN, Banu (1995), “Sanayi Atıkları ve Arıtma Teknolojileri”, Yaşanabilir Bir Çevre ve Sanayi Politikalarının Uyumu, İstanbul, Birleşik Metal İşçileri Sendikası Yayınları.
- ŞİMŞEK, C. Melda (1993), Dünya’da ve Türkiye’de Çevre Sorunları, İstanbul: BASİSEN.
- URAL, Engin (2005), “Türkiye’de Çevre ve Gönüllü Kuruluşlar”, İşveren, C.43, S.7/8, Nisan/Mayıs, s.63-65.
- USLU, İbrahim (1995), Çevre Sorunları, İstanbul.
- UYDACI, Mert (2002), Yeşil Pazarlama: İş Ahlakı ve Çevresellik Açısından Yaklaşımlar, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Öz
Environment ranks as one of the first issues that have recently been a subject of debate and consideration throughout the world. Especially over the past two decades the increase in the number of environmental organizations and their increasing influence on the society have been one of the most striking indications showing the importance of the environment factor. Likewise, with the companies’ increasing importance and influence on the society, their relation with the environment, and the policies and strategies they develop in this regard is yet another important issue before us. The environmental organizations’ relationship with companies, as a member belonging to the group that share the same common denominator with them, and the work based on their cooperation provides important gains for the society. We will thus make an attempt to study their role in the employment policies by considering the relation of companies with environment and the environmental organizations as the primary members of the same common denominator.
Anahtar Kelimeler
Environment Environmental Problems Environmental Organizations Employment
Kaynakça
- ALTAN Ö. Zühtü (2007), Sosyal Politika, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- ARGÜDEN, Yılmaz, “Özel Sektör Gönüllüleri”, http://www.arge.com/Yayinlarimiz/Makaleler/ SivilToplum/OzelSektorGonulluleri.aspx) (Erişim Tarihi, 20. 04. 2008).
- ARGÜDEN, Yılmaz, “Yaratıcı Zekat”, http://www.arge.com/Yayinlarimiz/Makaleler/SivilToplum/ YaraticiZekat.aspx (Alınış Tarihi, 20. 04. 2008).
- ARSLAN N., Talat (2004), “Kâr Amaçsız Örgütler ve Stratejik Yönetim”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, C.28, S.2, s.155-172.
- BAYRAK, Sabahat (2001), İş Ahlakı ve Sosyal Sorumluluk, İstanbul: Beta Basım.
- CİĞERDELEN, Tümay (2005), “Sivil Toplum Kuruluşlarında İnsan Kaynaklarının Yapısı ve Yönetimi”, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İ.İ.B.F. II. Ulusal Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi Bildiriler Kitabı, Çanakkale: s.539-541.
- DAĞDEMİR, Özcan (2003), Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika Arayışları, Ankara: ISBN:975-8640-89-5.
- DİNÇER, Meral (1996), Çevre Gönüllü Kuruluşları, Ankara: Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayınları.
- DİNÇER, Ömer (2003), Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, B.6, İstanbul: Beta Basım.
- DRUCKER, F. Peter (1995), Değişim Çağının Yönetimi, İstanbul: Türk Henkel Dergisi Yayınları.
- DRUCKER, F. Peter (1994), Kapitalist Ötesi Toplum, İstanbul: İnkilap Kitabevi.
- DRUCKER, F. Peter (1992), Yeni Gerçekler, Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- GÖKBUNAR, Ali Rıza (1995), “İşletmelerin Çevrenin Korunmasında Sosyal Sorumluluğu”, Ekoloji, S.14, s.4-8.
- GÖKDAYI, İsmail (1997), Çevrenin Geleceği (Yaklaşımlar ve Politikalar), Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları, ISBN:975-7250-29-5.
- GÖRMEZ, Kemal (1997), Çevre Sorunları ve Türkiye, Ankara: Gazi Kitabevi..
- HOFF, M. D.ve Mcnutt J. G. (2000), “Social Policy and the the Pycical Enviroment”, The Hanbook of Social Policy, USA: Sage Publications Inc.
- KAPAR, Recep (1997), Çevre Sorunları ile Çevre Koruma Politikalarının İşçiler Üzerindeki Etkileri ve İşçi Sendikalarının Çevre Politikaları, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- KAPLAN, Ayşegül (1997), Küresel Çevre Sorunları ve Politikaları, Ankara: Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları.
- KARACAN, Ali Rıza, “İşletmelerde Çevre Koruma Bilinci ve Yükümlülükleri, Türkiye ve Avrupa Birliğinde İşletmeler Yönünden Çevre Koruma Politikaları”, http://www.egeekonomisi.com/yazar_kose.php?hid=7249, (Alınış Tarihi, 20.04.2008).
- KELEŞ, Ruşen ve HAMAMCI, Can (1998), Çevrebilim, Ankara: İmge Kitabevi.
- KILIÇ, Selim (2001), “Uluslar arası Çevre Hukukunun Gelişimi Üzerine Bir İnceleme”, C.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, C.2, S.2, s.131-149,
- KIRALİ, Özkol Hivren, (2005), “İşletmelerin Sosyal Sorumluluğu”, İşveren, C.43, S.10, Temmuz, s.41-44.
- KIRLIOĞLU, Hilmi ve CAN V. Ahmet (1998), Çevre Muhasebesi, Adapazarı: Değişim Yayınları.
- LAZOL, İbrahim ve MUĞAL, Elif ve YÜCEL, Yener (2008), “Sürdürülebilir Bir Çevre Muhasebesi ve Kobilere Yönelik Bir Araştırma”, Muhasebe ve Finans, , http://www.mufad.org/index.php?option= com_content&task=view&id=470&Itemid=41, Erişim Tarihi: 24.07.2008.
- MADSEN, Henning ve ULHOİ, P. John (2001), “Greening of Human Resources: Envvironmental Awareness and Training Interests within the Workforce”, Industrial Management & Data Systems, 101, 2, pp.57-63.
- MILLIMAN, Judith ve diğ., (1994), “Environmental Groups and Business Organizations: Conflict or Corporation?” SAM. Advanced Management Journal, 59, 2, pp.41-46.
- ÖZCAN, Banu (1995), “Sanayi Atıkları ve Arıtma Teknolojileri”, Yaşanabilir Bir Çevre ve Sanayi Politikalarının Uyumu, İstanbul, Birleşik Metal İşçileri Sendikası Yayınları.
- ŞİMŞEK, C. Melda (1993), Dünya’da ve Türkiye’de Çevre Sorunları, İstanbul: BASİSEN.
- URAL, Engin (2005), “Türkiye’de Çevre ve Gönüllü Kuruluşlar”, İşveren, C.43, S.7/8, Nisan/Mayıs, s.63-65.
- USLU, İbrahim (1995), Çevre Sorunları, İstanbul.
- UYDACI, Mert (2002), Yeşil Pazarlama: İş Ahlakı ve Çevresellik Açısından Yaklaşımlar, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA23JT77MG |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2009 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 11 Sayı: 1 |