Kurum Mükellefiyeti Tesis Ettirmiş Adi Ortaklıklar (İş Ortaklıkları) ve Bu Ortaklıklarda Tasfiye ve Kar Payının Belirlenmesi

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 3, 179 - 187, 29.10.2018

Mehpare Karahan Gökmen , Fevzi Serkan Özdemir

https://doi.org/10.23834/isrjournal.454513

Öz

Adi ortaklıklar, tanımsal olarak,
sahibinden ayrı bir varlığı ve kişiliği haiz olmayan işletme biçimi olarak
ifade edilebilirler. Bu ortaklıklar, özel hukuk hükümleri açısından esas
itibariyle Borçlar Kanununun 620. ve müteakip maddelerindeki hükümlere tabidirler.
Kanunun ilgili maddesinde; iki ya da daha fazla kişinin emeklerini ve mallarını
ortak bir amaca erişmek üzere birleştirmeyi üstlendikleri sözleşmeler, adi
ortaklık sözleşmesi olarak tanımlanmaktadır. İş ortaklıkları da esasen özel bir
adi ortaklık türü olarak nitelendirilmektedir. Ancak iş ortaklıklarının adi
ortaklığa getirdiği özellik; Kurumlar Vergisi Kanunu (KVK)’na göre iş
ortaklığının kendisine has bir “kurum statüsü” tesis edilebilmesidir. Yani bir
adi ortaklığın iş ortaklığı olabilmesinin yolu, ancak söz konusu ortaklığın
ayrıca kurum mükellefiyeti tesis ettirmesine bağlı olduğundan adi ortaklık ve
iş ortaklığını birbirinden ayıran asli unsurun kurum mükellefiyeti olduğu ifade
edilebilir. Bu çalışmanın amacı da hukuki statüleri de dikkate alınarak özel
bir adi ortaklık türü olan iş ortaklıkları ile ilgili genel bilgilere ve
özellikli durumlara yer vermenin ötesinde, kurum mükellefiyeti tesis edip
etmediklerine göre, kar dağıtımı ve tasfiye gibi konularda şirketlerin nasıl
değerlendirilmesi gerektiği hususunu; başka bir ifadeyle Kurumlar Vergisi ve
Borçlar Kanunu karşısındaki hak ve ödevlerini değerlendirmektir. 

Anahtar Kelimeler

Adi ortaklık, Kurum mükellefiyeti, İş ortaklığı, Tasfiye ve kar dağıtımı

Ordinary Partnerships with Corporate Liability and Determination of Liquidation and Dividend Payment for These Partnerships

Öz

Ordinary partnerships, definitionally, can be
expressed as a type of entity which does not have any existence or personality
district form its owners. These partnerships are basically governed by Article
620 et. sec of Turkish Code of Obligations. According to the related article,
ordinary partnerships are defined as agreement undertaken by two or more
persons in form of combining labor and assets to reach a common goal.
Principally business partnerships are specified as a special kind of ordinary
partnership. However, additional feature of business partnerships beyond
ordinary partnerships is “corporation status” given by Corporate Tax Law
(CTL).  In other words, as an ordinary
partnership can be solely converted into a business partnership by getting
corporate liability, corporate liability can be stated as key distinctive factor
between ordinary partnership and business partnership. The aim of this study is
beyond giving general information and mentioning some special subjects on
business partnerships, which are a special kind of ordinary partnerships,
referring their legal status; to assess how they should be treated for the
cases such as liquidation and dividend distribution in other saying to assess
their rights and obligations under Corporate Tax Law and Turkish Code of
Obligations. 

Anahtar Kelimeler

Ordinary partnership, Corporate obligation, Business partnership, Liquidation and dividend distribution

Kaynakça

• Çağlar, A. (2017). Kurumlar Vergisinde Zarar Mahsubu ve Özellikli Durumlar, Mali Çözüm, 142, 197-215.
• Maliye Bakanlığı (03.04.2017). 1 Seri No.’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği. Ankara: Resmi Gazete (26482 sayılı).
• Maliye Bakanlığı (03.04.1986). 31 Seri No.’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği. Ankara: Resmi Gazete (19067 sayılı).
• Şaban, M. ve Genç, M. (2006). Ortak Girişimlerin Konsolidasyonu, Muhasebe ve Finansman Dergisi, 32, 1-13.
• Şahin,T. (2011). Konsorsiyum Sözleşmeleri, TBB Dergisi, 92, 451-483.
• T.C. Yasalar (06.01.1961) 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu. Ankara: Resmi Gazete (10700 sayılı).
• T.C. Yasalar (13.06.2006) 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu. Ankara: Resmi Gazete (26205 sayılı).
• T.C. Yasalar (11.01.2011) 6098 Sayılı Borçlar Kanunu. Ankara: Resmi Gazete (27836 sayılı).
• Tile, L. (2013) Türk Hukukunda Joint Venture Düzenlemeleri, Yüksek Lisans Tezi, Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 03.04.2014 tarih ve 2012/12-863 E. ve 2013/432 K. sayılı kararları.