Geleneksel Sınıflarda Sosyal Bilgiler Dersinde Zaman İçinde Bilim Ünitesinde Aktif Öğrenme Yönteminin Öğrenci Başarısı ve Tutumu Üzerine Etkisi

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 2, 92 - 103, 31.12.2011

Beytullah Kaya Feride Ersoy

Öz

Bu araştırmada, aktif öğrenmenin ilköğretim 7. Sınıf Sosyal Bilgiler dersi Zaman İçinde Bilim ünitesinde öğrenci başarısı ve

tutumundaki etkilerini incelemektir. Araştırmada nicel araştırma desenlerinden kontrol grupsuz öntest-sontest araştırma

modeli kullanılmıştır. Araştırmacı katılımcı sınıfta ünite boyunca aktif öğrenme teknikleriyle ders vermiştir. Araştırma

2009-20010 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Kadıköy ilçesine bağlı Fikribey (rumuz) ilköğretim okulundaki aynı sınıfta

okuyan 33, 7. Sınıf öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma öncesinde yapılan ihtiyaç analizi çalışmalarında nitel

ve nicel yöntem birlikte kullanılmıştır. Bu çalışmada müdür, öğretmen, veli ve öğrenci yapılan görüşmelerle ve öğrencilere

uygulanan tanıma fişi, problem tarama envanteriyle veri toplamıştır. Bu veriler nitel veri analiz biçimlerinden betimsel

analizle çözümlenmiş, tablolaştırma aşamasında SPSS 15.0 programı kullanılmıştır. İkinci aşamanın araştırma verileri

başarı testi ve tutum ölçeği ile toplanmıştır. Bu veriler SPSS 15.0 for Windows paket programı aracılığıyla paired samples t

testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda aktif öğrenme yönteminin öğrencilerin başarı düzeylerini ve derse karşı

tutumlarını olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İlköğretim, Aktif Öğrenme, Çağdaş Eğitim, Sosyal Bilgiler, Geleneksel Eğitim

Effect on Active Learning Method of Student’ Success and Manner During Time in Science Unit at Social Lessson in Traditional Classrooms

Öz

Target purpose of this research is to study the effects of the active learning upon students’ success and manner in

the unit “Science in Time” in 7th grade-social sciences course. The pre-test re-test experimental design approach,

which is one of the quantitative research designs, is used in the study. Researcher gave lessons through the whole

unit at attendant class implementing active-learning-techniques. The research was made in 2009-2010 academic

year in Fikribey (nickname) Primary Education School in Kadıköy in İstanbul, on 33 7th grade-student of the same

class. Qualitative and quantitative approaches are used together in the needs analysis studies before the research.

Data were not only collected via interviewing with director, teacher, parent and student but also collected via

student information form and problem survey inventory form at this research. Data were resolved using

descriptive method of analysis, and SPSS 15.0 was used in tabulation step. Research data of the second step were

collected via success test and manner scale. Those data were analyzed by paired samples test using SPSS 15.0 for

Windows packet software. Consequently, it has been confirmed that active-learning-method positively influences

on the success level of the students and their manner against the courses.

Anahtar Kelimeler

Primary Education, Active Learning, Contemporary Education, Social Studies, Traditional Education

Kaynakça

• Açıkgöz, K.Ü. (2003). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Açıkgöz, K. Ü. (2006). Aktif Öğrenme. İzmir: Biliş.
• Akkurt, N.D. (2007). Aktif Öğrenme Tekniklerinin Lise 1. Sınıf Öğrencilerinin Ekoloji ve Çevre
• Kirliliği Konusunu Öğrenme Başarılarına ve Çevreye Yönelik Tutumlarına Etkisi. Ankara: Yüksek
• Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Akman, M. (2009). Aktif Öğrenme Modeliyle Oluşturulan Sınıf Ortamının Öğrenciler Üzerine Etkisi. 22
• Mayıs 2010 tarihinde www.world-education-center.org/index.php/cjes/article/download/23/20
• adresinden 04.05 2011 tarihinde alınmıştır.
• Aksu, H. H. & Tığlı, M. (2007). İlköğretimde Aktif Öğrenme Modeli ile Geometri Öğretiminin Geometrik
• Düşünme Düzeylerine Etkisi. http://egitim.cu.edu.tr/efdergi/download/2007.3.34.88.pdf.
• adresinden 01 05 2011 tarihinde edinilmiştir.
• Aydede, M. N. & Matyar, F. (2009). Aktif Öğrenme Yaklaşımının Akademik Başarı ve Kalıcılığa
• Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt 17, No 1: 137-152.
• Büyükeskil, M. (2008). Ortaöğretim Öğrencilerinin, Sınıf Ve Rehber Öğretmenlerin Etkin Öğretimle İlgili
• Görüşleri. Konya: Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi.
• Brooks, J. M.& Brooks, M. G. (1999b). In Search of Understanding: The Case for Constructivist Classroom.
• Virginia: Associating for Supervision and Curriculum Development.
• Çelik, S., Şenocak, E., Bayrakçeken, S., Taşkesenliğil, E., & Doymuş, K. (2005) Aktif Öğrenme Stratejileri
• Üzerine Bir Derleme Çalışması. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi S:11. SS. 156-185
• Çepni, S. (2005). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Trabzon. Üç Yol Kültür Merkezi.
• Çizmeci, N. (2006). Müzik Eğitiminde Aktif Öğrenme Tekniklerine Dayalı Ders Programlarının İlköğretim 6.
• Sınıf Öğrencilerinin Müzik Öğretimi, Derse Yönelik Görüşleri ve Tutumları Üzerindeki Etkileri. İzmir:
• Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Erdem, E. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
• Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Erden, M. (1995). Eğitimde Program Değerlendirme. Ankara: Pegem.
• Fosnat, C.T. (1989). Constructivism: A Psychological Teory of Learning. Constructivism: Theory
• Perspectives and Practise. C. T. Fosnat(Editör). Constructivism: Theory Perspectives, and Practice. (
• 8-33). New York: Teachers College Pres.
• Güçlü, E. (2007). Sınıf Yönetiminde Aktif Öğrenme Tekniklerinin Öğrenci Başarısındaki ve Tutumundaki
• Önemi. İstanbul: Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gürşimşek, I. (1998). Öğretmen Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi
• Dergisi, Sayı 14 : 25-28.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi(11. Baskı). Ankara : Nobel.
• Kyriacou, C., Manowe, B., Newson, G., (2002). Active Learning of Secondary School Mathematics in
• Bostwana. Curriculum. 20(2), 125-130
• Küçükahmet, L. (2007). Program Geliştirme ve Öğretim. Ankara: Nobel.
• Littledyke, M. (1998). Constructivist Ideas About Learning. M. Littledyke & L. Huxford,(Ed.), Teaching
• The Primary Currıculum for Constructive Learning.(1-16). London: David Fulton Publishers.
• Mentiş, T. A. (2005). Öğretmen Eğitiminde Aktif Öğrenme. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim
• Fakültesi, Cilt 6, Sayı 2: 177-184.
• MEB. (2004). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi (6-7. Sınıflar) Öğretim Programı.
• http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=7
• 4&min=10&orderby=titleA&show=10 web adresinden 19 Mart 2010 alınmıştır.
• Memnun, D. S. (2008). Sekizinci Sınıfta Permütasyon ve Olasılık Konularının Aktif Öğrenme İle
• Öğretiminin Uygulama Düzeyi Öğrenci Başarısına Etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi
• Dergisi. Cilt 21, Sayı 2: 403-426.
• Özden,Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A.
• Özdoğan, M. (2008). Yapılandırmacı Yaklaşım Doğrultusunda Hazırlanan Yeni Sosyal Bilgiler
• Programında Aktif Öğrenme Tekniklerinin Kullanımı. Tokat: Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa
• Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Şahiner, G.S., (2008). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Aktif Öğrenme Tekniklerinin Demokratik Tutumlara
• ve Ders Başarısına Etkisi. İzmir: Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri
• Enstitüsü.
• Von G.E., (1996). Introduction: Aspect of Constructivism. C.T. Fosnot,(Ed.). Constructivism: Theory,
• Perspectives, And Pracrice.( 3-7). USA: Teacher College Press.