İBN YAHYÂ el-VEŞŞÂ (ö. 325/937)’YA GÖRE ABBÂSÎ TOPLUMUNDA HEDİYELERİN GİZLİ DİLİ

Yıl 2008, Sayı: 12, 9 - 15, 01.12.2008

Levent Öztürk

Öz

İbn Yahyâ el-Veşşâ (ö. 325/937), onuncu yüzyılın başlarında kaleme aldığı Kitâbü’l-Müveşşâ (ez-Zarf ve’z-Zürefâ) adlı eserinde Abbâsî toplumunda yaşayan sosyal bir tabakayı; âşıkları, kibarları ve kibarlık taslayanları ele almaktadır. O, çeşitli başlıklar altında âşıklar ve kibar insanlar arasında yaygın olan hediyeleşme kurallarından, birbirlerine verdikleri hediyelerle ilgili tutumlarından ve hediyelere yükledikleri özel anlamlardan bahsetmektedir. Bu yazı, Abbâsî toplumunda yaşayan âşıkların ve kibar insanların hediyeleşme ile ilgili tutumlarını, hediyelere özel anlamlar yüklemelerini ve kibarlık anlayışlarını sizlere aktarmayı hedeflemektedir

Anahtar Kelimeler

İbn Yahyâ el-Veşşâ, Abbâsî Toplumu, Kibarlar, Hediye, Gizli Dil

The Secret Language of the Gifts in the Abbasid Society according to Ibn Yahya al-Washsa

Öz

Ibn Yahya al-Washsha (d. 325/937) writes about a social class of people who
are lovers and refined people (society) and also pretending to be refined persons
in the Abbasid society in his glorious book which is called Kitab al-Muwashsha
(al-Zarf wa al-Zurafa) in the beginning of the tenth century.
He mentions the common rules of giving presents among the lovers and
refined people (society), their attitudes concerning the gifts given to each other
and the special meanings which they imputed to the gifts in various chapters.
This paper aims to present the etiquette of giving each other a gift among them,
and their manners of using secret languages connected with gifts, and their
attitudes of refinement.

Anahtar Kelimeler

Ibn Yahya al-Washsha, Abbasid Society, Refined People, Present, Secret Language

Kaynakça

• Kaynaklar Kaynaklar Kaynaklar:::: » Ahmed Îsâ, Mu'cemu Esmâai'n-Nebât, Kahire 1930. » Ahmed b. Hanbel (ö. 241/855), Müsned, I-VI, Kahire 1313. » Baytop, Turhan, Türkçe Bitki Adları Sözlüğü, Ankara 1994. » Chihabi’s Dictionary of Agricultural and Allied Terminology (ed. Ahmad Sh. al-Khatib), 3.
• baskı, Beyrut 1988. » ed-Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdurrahman (ö. 255/868), Sünenü’d-Dârimî (nşr.
• Abdullah Hâşim Yemânî el-Medenî), I-II, Kahire 1966. » el-Kayrevânî, Ebû İshâk İbrâhîm b. Ali el-Husrî (ö. 453/1061), Zehrü’l-Âdâb ve Semerü’l
• Elbâb (nşr. Ali Muhammed el-Becâvî), 2. baskı, I-II, Kahire 1969. » Dîvânü’l-Abbâs b. el-Ahnef (nşr. Antuvân Nuayyim), Beyrut 1995. » İbn Abdülber en-Nemerî, Ebû Ömer Yûsuf b. Abdullah b. Muhammed el-Kurtubî (ö.
• /1071), Behcetü’l-Mecâlis ve Ünsü’l-Mücâlis (nşr. Muhammed Mürsî el-Hûlî
• Abdülkâdir el-Katt), I-II, Kahire 1962. » İbn Yahyâ el-Veşşâ, Ebü’t-Tayyib Muhammed b. Ahmed b. İshâk (ö. 325/937), ez-Zarf ve’z
• Zürefâ (nşr. Fehmî Sa‘d), Beyrut 1986. » en-Nüveyrî, Şihâbüddîn Ahmed b. Abdü’l-Vehhâb (ö. 733/1333), Nihâyetü’l-Ereb fî Fünûni’l
• Edeb, I- XXVII, Kahire, ty. » Yazma Eserlerden Tıbbî Bitki, Hayvan ve Madenler Sergisi (haz. Nil Sarı ve ark.), İstanbul 2002. ————