Sosyal güvenlik, bütün toplumların ve bireylerin temel ihtiyaçları içerisinde yer
almıştır. Sanayi devrimi, ortaya çıkardığı yeni koşullar ve ihtiyaçlar doğrultusunda
sosyal güvenliği de yeniden şekillendirmiştir. Osmanlı Devleti, sanayileşmeyi
yaşamamakla birlikte, özellikle Tanzimat sonrası dönemde ‘Batılılaşma’ süreci
içerisinde, pek çok başlıkta Batı tipi kurumsallaşma çabası içerisine girmiştir. Bu
kapsamda modern sosyal güvenlik sisteminin ilk denemeleri de aynı dönemde
başlamıştır. Çalışmamızda, söz konusu dönemde sosyal güvenliğe ilişkin yapılan
düzenlemeler ele alınmıştır. Memurlar (asker ve sivil), işçiler ve bağımsız
çalışanlar için yapılan düzenlemeler ayrı başlıklar altında değerlendirilmiştir.
Çalışmamızda sosyal güvenlik kavramı, sosyal yardımlar ve hizmetler hariç
olmak üzere, sosyal sigorta uygulamaları ile sınırlı anlamıyla kullanılmıştır.
Social security has been included in the basic needs of all communities and
individuals. Social security, accordingly the new conditions and needs, has shaped
again by industrial revolution. The Ottoman Empire, although non-industrialized
structure, especially in the period after in the Tanzimat ‘westernization’ process,
has entered into a Western-style institutionalization effort. In the same period,
the first trials of the modern social security system began in this context. In
our study, the social social security arrangements made during this period were
discussed. Officers (military and civilian), workers and self-employed workers
were evaluated under separate headings. The concept of social security in our
study, with the exception of social assistance and services are used by a limited
sense of social insurance applications.
Diğer ID | JA39ZA38ZP |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1 |