Öğretmenlerin Kimlik Algısı ve Bağlılık İlişkisinde Örgütsel Adaletin Düzenleyici Rolü

Yıl 2022, , 993 - 1021, 30.06.2022

Gülseren Hızarcıoglu , Salih Güney

https://doi.org/10.15869/itobiad.1056611

Cited By: 2

Öz

Çağımızda yaşanan ekonomik ve toplumsal gelişmeler; örgütlerin en önemli kaynaklarından biri olan beşerî sermayenin tutum ve davranışlarının anlaşılmasını yönetim biliminin asli sanatı haline getirmiştir.
Bu araştırmada, öğretmenlerin örgütsel kimlik ve bağlılık ilişkisinde örgütsel adaletin düzenleyicilik rolünün araştırılması amaçlanmıştır.
Alanyazında örgütsel bağlılık ve örgütsel adalet algısı arasındaki ilişkiyi inceleyen araştırmalar oldukça yaygın iken bu kavramları bütünleşik bir model ile birlikte ele alan araştırmalar pek azdır. Bundan dolayı; örgütsel adalet kavramının düzenleyici etkisi bu araştırma bağlamında ele alınmıştır.
Bu araştırma, ilişkisel tarama modelinde tasarlanmış nicel bir çalışmadır. Yapılan araştırmanın verileri İstanbul ilinde görev yapan 567 öğretmenden kolayda örnekleme yöntemi ile elde edilmiştir. Araştırmada Jones ve Volpe (2010) tarafından geliştirilen “Örgütsel Kimlik Ölçeği”, Meyer, Allen ve Smith (1993) tarafından geliştirilen “Üçlü Bağlılık Ölçeği”, Niehoff ve Moorman (1993) tarafından geliştirilen “Örgütsel Adalet Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçeklerin geçerliliği için Doğrulayıcı Faktör Analizleri yapılmış ve örgütsel adaletin düzenleyici rolünü tespit etmeye yönelik olarak hiyerarşik regresyon modeli kullanılmıştır. Katılımcılardan toplanan veriler istatistik paket programlar kullanılarak analiz edilmiştir.
Bu araştırmada, örgütsel kimlik algısı ile devam bağlılığı ve normatif bağlılığı ilişkisinde etkileşim adaletinin, örgütsel kimlik algısı ile normatif bağlılığı ilişkisinde dağıtım adaletinin düzenleyici rolü olduğu saptanmıştır. Bu bağlamda, yöneticilerin adil uygulama ve olumlu davranışlarının örgütsel kimlik ve bağlılık ilişkinde düzenleyici rolü olduğu tespit edilmiştir.
Araştırma bulguları doğrultusunda yöneticilere, işgörenlerin örgütsel kimlik algılarını ve bağlılıklarını artırmak için yönetim faaliyetleri ve uygulamalarda etkileşim ve dağıtım adaletine önem vermeleri önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Organizasyon, Örgütsel Davranış, Örgütsel Kimlik, Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Adalet, Eğitim Sektörü, Düzenleyici Rol

The Moderator Role of Organizational Justice in the Relationship of Teachers' Perception of Identity and Commitment

Öz

Economic and social developments in our age; It has made understanding the attitudes and behaviors of human capital, which is one of the most important resources of organizations, the essential art of management science.
In this study, it was aimed to investigate the regulatory role of organizational justice in the relationship between teachers' organizational identity and commitment.
While studies examining the relationship between organizational commitment and organizational justice perception are quite common in the literature, there are few studies that deal with these concepts with an integrated model. Therefore, the regulatory effect of the concept of organizational justice is discussed in the context of this research.
This research is a quantitative study designed in relational screening model. The data of the research was obtained from 567 teachers working in the province of Istanbul by convenience sampling method. The "Organizational Identity Scale" developed by Jones and Volpe (2010), the "Tripartite Commitment Scale" developed by Meyer, Allen and Smith (1993), and the "Organizational Justice Scale" developed by Niehoff and Moorman (1993) were used in the research. Confirmatory Factor Analysis was performed for the validity of the scales and hierarchical regression model was used to determine the regulatory role of organizational justice. The data collected from the participants were analyzed using statistical package programs.
In this study, it was determined that interactional justice has a moderating role in the relationship between organizational identity perception and continuance commitment and normative commitment, and distributive justice has a moderator role in the relationship between organizational identity perception and normative commitment. In this context, it has been determined that managers' fair practices and positive behaviors have a regulatory role in the relationship between organizational identity and commitment.
In line with the research findings, it has been suggested that managers should attach importance to interaction and distributive justice in management activities and practices in order to increase employees' organizational identity perceptions and commitment.

Anahtar Kelimeler

Organization, Organizational Behavior, Organizational İdentity, Organizational Commitment, Organizational Justice, Education Sector, Moderator Role

Kaynakça

• Agarwal, N., ve Jaiswal, S. (2019). A study at organizational commitment of educator in school. International Journal of Multidisciplinary Education and Research, 4(1), 39-41.
• Aktaş, E. (2010). Performans değerlendirme sistemlerinin örgütsel adalet algısı üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Albert, S., ve Whetten, D.A. (1985). Organizational identity, research in organizational behavior. Greenwich, CT: JAI Press.
• Anderson, D. M., ve Shinew, K. J. (2003). Gender equity in the context of organizational justice: a closer look at a reoccurring issue in the field. Journal of Leisure Research, 35 (2), 228-247.
• Atakan, Ş. D., Paşamehmetoğlu, A., ve Poyraz, A. B. (2013). Örgütsel kimlik algısı, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Journal of Business Economics and Political Science, 2 (4), 75-89.
• Atalay, M. Ö. (2019). Örgütsel bağlılık ve örgütsel adalet arasındaki ilişkinin meta analiz yöntemiyle incelenmesi. Avrasya Sosyal ve Ekonomik Araştırmaları Dergisi, 6(5), 430-444.
• Atay, S. (2006). Kariyer yönetiminin örgütsel bağlılığa etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
• Ay, G., ve Koç, H. (2014). Örgütsel adalet algısı ile örgütsel bağlılık düzeyi arasındaki ilişkinin belirlenmesi: Öğretmenler üzerinde bir inceleme. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(2), 67-90.
• Bakan, İ., Büyükbeşe, T., ve Bedestenci, Ç. (2004). Örgüt sırlarının çözümünde örgüt kültürü. İstanbul: Aktüel Kitabevi.
• Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Battal, F. (2020). Örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık ilişkisinde örgütsel özdeşleşmenin rolü: üniversite çalışanları üzerine bir örnek. Opus Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15 (24), 2362-2393.
• Beşir, B., ve Gani, A. (2020). İş tatmininin örgütsel bağlılık üzerindeki etkilerinin test edilmesi. Yönetim Geliştirme Dergisi, 39 (4), 525-542.
• Bozkurt, F. (2007). Denizcilik sektöründe çalışan gemi adamlarının demografik özellikleri ile örgütsel bağlılık, örgütsel vatandaşlık davranışı ve algılanan örgütsel destek düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemeye yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
• Bozoğlu, G. (2011). Örgüt kültürü ve örgütsel bağlılık açısından eğitim sektöründe Yalova ilinde karşılaştırmalı bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yalova Üniversitesi, Yalova.
• Brewer, M. B., ve Gardner, W. (1996). Who is this “we”? levels of collective identity and self representation. Journal of Personality and Social Psycoholgy, 71, 83- 93.
• Brown, A. D. (2019). Identities in organization studies. Organization Studies, 40(1), 7-22.
• Brunninge, O. (2005). Organizational self- understanding and the strategy process. strategy dyanamics in scania and handelsbanken. Unpublished PhD Dissertation, Jönköping University, Sweden.
• Cihangiroğlu, N., ve Yılmaz, A. (2010). Çalışanların örgütsel adalet algısının örgütler için önemi. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13 (19),195-213.
• Cihangiroğulları, N., Şahin, B., ve Naktiyok, A. (2010). Hekimlerin örgütsel algıları üzerine bir araştırma. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (12),67-82.
• Corley, K. G. (2004). Defined by our strategy or our culture: hierarchical differences ın perception of organizational ıdentity and change. Human Relations, 57 (9),1145-1177.
• Cropanzano, R., ve Ambrose, M. L. (2001). Procedural and distributive justice are more similar than you think: a monistic perspective and a research agenda. J. Greenberg and R. Cropanzano (Ed.). Advances in Organizational Justice in (pp.119-151). California: Stanford University Press.
• Çalışkan, A. (2015). Örgütsel adaletin örgütsel bağlılığa etkisi: etik ikliminin aracılık rolü. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1(2),115-141.
• Çarıkçı, İ. H., ve Küçükeşmen, E. (2018). Örgütsel adalet algısı ve örgütsel bağlılığa etkisi: kamu çalışanları üzerine bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4 (1),24-44.
• Davis, K., ve Newstrom, W. (1989). Human behavior at work: organizational behavior. New York: McGraw Hill.
• Demir, S., ve Yaşbay, K. H. (2021). Örgütsel kimlik algısının örgütsel bağlılığa etkileri: Hakkâri devlet hastanesi örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 24 (1), 109-126.
• Demirel, Y., ve Seçkin, Z. (2011). Örgütsel adaletin bilgi paylaşımı üzerine etkisi: ilaç sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma. Bilig, 56, 99-119.
• Dıck, G. ve Metcalfe, B. (2001). Managerial factors and organizational commitment: a comparative study of police officers and civilian staff. The International Journal of Public Sector Management, 14,2, 111-128.
• Doğan, A. (2008). İlköğretim kurumlarında örgütsel adaletin örgütsel bağlılık üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Elâzığ.
• Dolu, B. (2011). Bankacılık sektöründe çalışanların örgütsel bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış tezsiz yüksek lisans bitirme projesi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Duman, Ş.A., Paşamehmetoğlu, A., ve Poyraz, A. B. (2013). Örgütsel kimlik algısı, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Journal of Business Economics and Political Science, 2(4), 75-89.
• Duygulu, E., ve Sezgin O. B. (2015). Türkiye’de davranış yazını doktora tezlerine yönelik bir inceleme. İş ve İnsan Dergisi, 2 (1),13-25.
• Efeoğlu, M. S., Abul, A., ve Bedük, A. (2021). Örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık ilişkisi: özel güvenlik görevlilerine ait bir uygulama. International Journal of Tourism and Social Research, 6, 94-108.
• Erdoğan, A. (2013). Kurum karnesi, iş doyumu ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler: maliye bakanlığı merkez teşkilatı örneği. Yayınlanmamış doktora tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Erkuş, A., Turunç, Ö., ve Yücel, R. (2011). Örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilerde içsel ve dışsal iş tatmininin aracılık rolü: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 6 (1), 245‐270.
• Ertürk, A. (2003). Örgütsel iletişim ve adalet algılarının örgütsel kimlik algısı üzerindeki etkileri. Başkent Üniversitesi İ.İ.B.F Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3 (2),147-170.
• Ertürk, R. (2018). Öğretmenlerin örgütsel adalet ve örgütsel kimlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 4 (1), 89-98.
• Farmer, C. (2012). Demystifying moderators and mediators in ıntellectual and developmental disabilities research:a primer and review of the literatüre. Journal of Intellectual Disabiliy Research, 56, 1148-1160.
• Folger, R. G., ve Konovsky, M. A. (1989). Effects of procedural and distributive justice on reaction to pay raise decisions. Academy of Management Journal, 32 (1),115-130.
• Foote, N. N. (1951). Identification as the basis for a theory of motivation. American Sociological Review, 16, 14–21.
• Fuller, L. P. (2022). Diversity and inclusion favoritism: creating distributive injustices that erode organizational identity. International Journal of Social Science Studies, 10 (1), 78-92.
• Gioia, D. A., ve Thomas, J. B. (1996). Identity, image, and issue interpretation: sensemaking during strategic change in academia. Administrative Science Quarterly, 41 (3),370-403.
• Greenberg, J. (1987). A taxonomy of organizational justice theories. Academy of Management Review, 12 (1), 9-22.
• Gül, H. (2002). Örgütsel bağlılık yaklaşımlarının mukayesesi ve değerlendirmesi. Ege Üniversitesi Ege Akademik Bakış Dergisi, 2 (1), 37-56.
• Gündoğan, T. (2009). Örgütsel bağlılık: Türkiye Cumhuriyet bankası uygulaması. Uzmanlık yeterlilik tezi, TCMB, Ankara.
• Gürgen, H., Kırel, Ç., Uztuğ, F., ve Orhon, N. (2003). Halkla ilişkiler ve iletişim. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayını.
• Halis, M., ve Akova, O. (2008). Turizm işletmelerinde örgütsel adalet. F. Okumuş ve U. Avcı (Yay. Haz.). Turizm İşletmelerinde Çağdaş Yönetim Teknikleri içinde (s.459-486). Ankara:Detay Yayıncılık.
• Han, B., Dağlı, A., ve Elçiçek, Z. (2018). Örgütsel bağlılık ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (68), 1765-1777.
• Hatch, M. J. & Schultz, M. (2002). The dynamics of organizational identity. Human Relations,55 (8),989-1018.
• Irak, D. U. (2004). Örgütsel adalet: ortaya çıkışı, kuramsal yaklaşımlar ve bugünkü durumu. Türk Psikoloji Yazıları, 7 (13),25-43.
• İbrahimzade, Y. Y. (2016). Algılanan örgütsel adaletin, güven ile bağlılık üzerindeki etkisi ve hizmet sektöründeki bir uygulaması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• İçerli, L. (2010). Örgütsel Adalet: Kuramsal Bir Yaklaşım. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5 (1), 67-92.
• İmamoğlu, G. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri ve örgütsel adalet algıları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• İnce, M., ve Gül, H. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: örgütsel bağlılık, Konya: Çizgi Kitapevi.
• İşbaşı, J. Ö. (2000). Çalışanların yöneticilere duydukları güvenin ve örgütsel adalete ilişkin algılamalarının örgütsel vatandaşlık davranışının oluşumundaki rolü: bir turizm örgütünde uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Jang, J., Lee, D. W., ve Kwon, G. (2021). An analysis of the influence of organizational justice on organizational commitment. International Journal of Public Administration, 44(2), 146-154.
• Jehanzeb, K., ve Mohanty, J. (2020), The mediating role of organizational commitment between organizational justice and organizational citizenship behavior: Power distance as moderator. Personnel Review, 49 (2), 445-468.
• Jones, C., ve Volpe, E. H. (2010). Organizational identification: extending our understanding of social identities through social networks. Journal of Organizational Behavior, 32(3), 413-434.
• Karapınar, A., ve Hatipoğlu, Z. (2021). Özel öğretim kurumlarında görev alan öğretmenlerin iş güvencesi algısının örgütsel bağlılık ve performansa etkisi. Yıldız Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (1), 52-64 .
• Kaya, A. P. (2000). Sosyal adaletin teorik çerçevesi üzerine bir değerlendirme, Türk Ağır Sanayi ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası Yayını, 38, 229-244.
• Khan, S. K., Memon, M. A., Cheing, A., ve Ting, H. (2021). Organizational citizenship behaviour and the mediating role of organizational commitment: A study of private universities. International Journal of Business and Society, 22(1), 14-32.
• Kılıçaslan, S. (2010). Örgütsel adalet algısı ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilere kuramsal bir yaklaşım. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Kılıçlar, A. (2011). Yöneticiye duyulan güven ile örgütsel adalet ilişkisinin öğretmenler açısından incelenmesi, İşletme Araştırmaları Dergisi, 3 (3), 23-36.
• Lasswel, H. D. (1965). World politics and personal insecurity. New York: Free Press.
• Leong, C. S., Furnham A., ve Cooper, C. L. (1996). The moderating effect of organizational commitment on the occupational stress outcome relationship. Human Relations, 49 (10), 1345-1362.
• March, J. G., ve Simon, H. A. (1958). Organizations. Cambridge: Basil Blackwel.
• MEB (2020). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim. Erişim adresi: http://sgb.meb.gov.tr/www/icerik_goruntule.php?KNO=396.
• Meyer, J. P., Allen, N. J. ve Smith, C. A. (1993). Commitment to organizations and occupations: extension and test of a three-component conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78 (4), 538-551.
• Niehoff, B. P., ve Moorman, R. (1993). Justice as a mediator of the relationships between methods of monitoring and organizational citizenship behavior. Academy of Management Journal, 36 (3), 527-556.
• Nowakowski, J. M., ve Conlon, D. E. (2005). Organizational justice: looking back, looking forward. The International Journal of Conflict Management, 16(1), 4-29.
• Okay, A. (1999). Kurum Kimliği. Gazi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 2, 65.
• Özdemir, H. Ö. (2020). Sağlık çalışanlarının örgütsel bağlılık algılarının örgütsel adalet algıları ile diğer faktörlerden yordanması. İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3 (2), 172-181.
• Özer, A. A., Tarım, M., ve Yalçıntaş, M. (2021). Çalışanların örgütsel adalet algılarının örgütsel bağlılıkları üzerine etkisi: Gıda perakende sektörü üzerine bir araştırma. İstanbul Ticaret Üniversitesi Girişimcilik Dergisi, 5 (9), 1-13.
• Özmen, M. (2017). Örgütsel adalet algısı ve örgütsel sessizlik nedenleri arasındaki ilişkiler: Üniversite çalışanlarına yönelik bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 8(19), 1-17.
• Öztürk, C., ve Çınarbay, Ö. (2020). Örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık ilişkisi üzerine bir alan araştırması: Van Muradiye ilçesindeki sağlık meslek mensupları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13 (75), 647-657.
• Piening, E. P., Salge, T. O., Antons, D., ve Kreiner, G. E. (2020). Standing together or falling apart? understanding employees’ responses to organizational identity threats. The Academy of Management Review, 45(2), 325-351.
• Riketta, M. (2005). Organizational identification: A meta-analysis. Journal of Vocational Behavior, 66 (2), 358-384.
• Sagie, A. (1998). Employee absenteeism, organizational commitment and job satisfaction: another look. Journal of Vocational Behavior, 52, 156‐171.
• Selek Öz, C., ve Sağlam, T. (2019). Örgütsel adalet ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: gıda sektöründe bir araştırma. Uluslararası Ekonomi İşletme ve Politika Dergisi, 3 (2), 131-150.
• Sökmen, A., Kenek, G., ve Ekmekçioğlu, E. B. (2017). Etkileşimsel adalet ve duygusal bağlılık ilişkisi: Algılanan örgütsel desteğin düzenleyici rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 9 (4),196-214.
• Söyük, S. (2007). Örgütsel adaletin iş tatmini üzerine etkisi ve İstanbul ilindeki özel hastanelerde çalışan hemşirelere yönelik bir çalışma. Yayımlanmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Söyük, S. (2018). Örgütsel adalet ve iş tatmini: sağlık sektöründeki önemi. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 5 (3), 435-442.
• Steers, R. (1977). Antecedents and outcomes of organizational commitment. Administrative Science Quarterly, 22 (5), 46-56.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49–74.
• Tabachnick, B. G., ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics, Boston: Pearson.
• Tang, T. L., ve Baldwin, L. J. (1996). Distributive and procedural justice as related to satisfaction and commitment. SAM Advanced Management Journal, 61(3),25-31.
• Tanrıverdi, H., Koçaslan, G., ve Eğriboz, N. (2019). Örgütsel adalet, örgütsel bağlılık ve çalışan memnuniyeti arasındaki ilişki. Journal of International Social Research, 12 (62),1604-1614.
• Töremen, F. (2001). Öğrenen okul. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Turunç, Ö., ve Çelik, M. (2012). İş tatmini-kişi-örgüt uyumu ve amire güven, kişi-örgüt uyumu ilişkisinde dağıtım adaletinin düzenleyici rolü. İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14 (2), 57-78.
• Tutar, H. (2007). Erzurum’da devlet ve özel hastanelerde çalışan sağlık personelinin işlem adaleti, iş tatmini ve duygusal bağlılık durumlarının incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 12(3), 97-120.
• Tutar, H. (2009). Simetrik ve asimetrik iletişim bağlamında örgütsel algılama yönetimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tüzün, İ. K., ve Çağlar, İ. (2008). Örgütsel özdeşleşme kavramı ve iletişim etkinliği ilişkisi. E- Journal of Yaşar University, 3 (9), 1011-1027.
• Ulukapı, H., ve Bedük, A. (2013). Örgütsel adaletin işgörenlerin bağlılık düzeyleri üzerine etkisi: Konya’da bir araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (31), 771-778.
• Ülbeğİ, İ. D. (2011). Örgütsel alt kültürlerde örgütsel adalet ve güven algısı üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Üzümlü, A. M. (2019). Çalışanların örgütsel bağlılığını etkileyen faktörler üzerine projektif bir çalışma. Ata İlet Dergisi, 17, 111-132.
• Van Riel, C. B., ve Balmer, J. M. (1997). Corporate identity: the concept, its measurement and management. European Journal of Marketing, 31 (5-6), 340-355.
• Van Tonder, C. L. (2004). Below-the surface and powerful: the emerging notion of organization ıdentity. Organizational Development Journal, 22 (2), 68-78.
• Yazıcıoğlu, Y., ve Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara:Detay Yayıncılık.
• Yeşil, S., Mavi, Y., ve Hatunoğlu, M. (2020). Örgütsel adaletin örgütsel bağlılığa etkisi: Bir alan araştırması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29 (3), 568-598.
• Yıldırım, A. (2010). Etik liderlik ve örgütsel adalet ilişkisi üzerine bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi, Karaman.
• Yıldız, A., ve Atilla, G. (2019). Örgütsel adalet algısının örgütsel bağlılık düzeyine etkisi: otel çalışanları üzerinde bir araştırma. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10 (19), 39-64.
• Yürür, Ş. (2008). Örgütsel adalet ile iş tatmini ve çalışanların bireysel özellikleri arasındaki ilişkilerin analizine yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 13(2), 295-312.
• Zagenczyk, T. J., Purvis, R. L., Cruz, K. S., Thoroughgood, C. N., ve Sawyer, K. B. (2021).Context and social exchange: perceived ethical climate strengthens the relationships between perceived organizational support and organizational identification and commitment. The International Journal of Human Resource Management, 32(22), 4752-4771.