Suçun Sosyo-ekonomik Belirleyicileri: Panel Veri Analizi

Yıl 2019, , 2767 - 2784, 31.12.2019

Halil Tunca

https://doi.org/10.15869/itobiad.602780

Cited By: 10

Öz

Suç, bireysel
ve toplumsal refahı etkileyen faktörlerden bir tanesidir. Bu nedenle iktisat
yazınında önemi gittikçe artan araştırma konularının başında gelmektedir. Bu
çalışmada da üç farklı suç tanımı ile eğitim ve çeşitli sosyo-ekonomik
değişkenler arasındaki ilişki İİBS3 (il) düzeyinde oluşturulan panel veri
kullanılarak araştırılacaktır. Çalışmanın temel hipotezi, “eğitim düzeyi
yükseldikçe suça olan eğilim azalmaktadır.” önermesidir.  Tahmin edilen modele eğitim değişkenlerinin
yanında gelir, işsizlik, göç ve hanenalkı büyüklüğü de kontrol değişkenleri
olarak dahil edilmiştir. Mali suçlar, hırsızlık ve şiddet suçları ise
oluşturulan modelde bağımlı değişken olarak kullanılmışlardır. Model tahmin
sonuçları, temel hipotezimizi destekler nitelikte değildir. Bunun yanında
demografik ve sosyal yapıyı ifade eden göç ve hanehalkı büyüklüğü ile ekonomik
koşulları ifade eden işsizlik ile suç arasında anlamlı bir ilişki tespit
edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Suç, Türkiye, İİBS3, panel veri, eğitim

Socio-economics determinants of crime: Panel Data Analysis

Öz

Crime is one
of the factors affecting individual and social welfare. Therefore, it is one of
the most important research topics in the economic literature. In this study,
it is investigated the relationship between three different crime concepts and
education and various socio-economic variables by employed panel data at NUTS3
level. The basic hypothesis of the paper is that the higher educational level
is tend to lower the crime rate. It was included income, unemployment,
immigration and household size as control variables in the estimated models.
And financial crime, theft and violent crime were used as dependent variables
in the model. Empirical results do not support our basic hypothesis. however,
empirical results show that there is a strong relationship between crime and
immigration, household size, unemployment. In these variables, immigration and
household size display demographic and social structure and unemployment
displays economic structure.

Anahtar Kelimeler

Crime, Turkey, NUTS3, panel data, education

Kaynakça

• Akdeniz, S. ve Üzümcü A. (2013) “Suç ve Sosyoekonomik Değişkenler Arasındaki Bağımlılık İlişkisi: Kars Cezaevi Üzerine Bir İnceleme”, Kafkas Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(6), 115-138
• Akdi, Y., Karamanoğlu, Y.E. ve Şahin A. (2014) “Unemployment by Education Status, Prices and Crime Relationship: Evidence from Turkey”, Güvenlik Bilimleri Dergisi, 3(2), 119-143
• Aksu, H. ve Akkuş Y. (2010) “Türkiye’de Mala Karşı Suçların Sosyoekonomik Belirleyicileri Üzerine Bir Deneme: Sınır Testi Yaklaşımı (1970-2007)”, Sosyoekonomi, 1, 192-214
• Altindağ, D.T. (2012) “Crime and Unemployment: Evidence from Europe”, International Review of Law and Economics, 32, 145-157
• Andresen, M.A. (2012) “Unemployment and crime: A neighborhood level panel data approach”, Social Science Research, 41, 1615-1628
• Andresen, M.A. (2013) “Unemployment, business cycles, crime, and the Canadian provinces”, Journal of Criminal Justice, 41, 220-227
• Ata, A.Y. (2011) “Ücretler, İşsizlik ve Suç Arasındaki İlişki: Yatay-Kesit Analizi”, Çalışma ve Toplum, 4, 113-134
• Becker, G.S. (1968) “Crime and Punishment: An Economic Approach”, Journal of Political Economy, 76, 1169-1217
• Blomquist, J. ve Westerlund J. (2014) “A non-stationary panel data investigation of the unemployment –crime relationship”, Social Science Research, 44, 114-125
• Bukenya, J.O. (2005) “Crime Trend and Socio-economic Interactions: A County-level Analysis”, Criminal Justice Studies, 18(4), 365-378
• Cerro, A.M. ve Meloni O. (2000) “Determinants of The Crime Rate in Argentina During The ‘90s”, Estudios de Economia, 27(2), 297-311
• Chintrakarn, P. ve Herzer D. (2012) “More inequality, more crime? A panel cointegration analysis fort he Unites States”, Economics Letters, 116, 389-391
• Cömertler, N. ve Kar M. (2007) “Türkiye’de Suç Oranının Sosyo-Ekonomik Belirleyicileri: Yatay Kesit Analizi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 62(2), 37-57
• Çakmak, C. (2015) “Suçun Belirleyicileri Olarak Başlıca Ekonomik Risk Faktörleri”, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(4), 125-184
• Çakmak, C. (2016) “Mahkumların Suç Öncesi Yaşamlarında Ekonomik Yönden Dezavantajlı Olmalarının Suç İşleme Davranışları Üzerine Etkileri: Ankara Cezaevleri Örneği”, Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 55-91
• Durusoy, S., Köse, S. ve Karadeniz O. (2008) “Başlıca Sosyo Ekonomik Sorunlar Suçun Belirleyicisi Olabilir mi? Türkiye’de İller Arası Bir Analiz”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 172-203
• Ehrlich, I. (1973) “Participation in Illegitimate Activities: A Theoretical and Empirical Investigation”, Journal of Political Economy, 81, 521-565
• Engelen, P.J., Lander, M.W. ve Van Essen M. (2016) “What determines crime rates? An empirical test of integrated economic and sociological theories of criminal behavior”, The Social Science Journal, 53, 247-262
• Entorf, H. ve Spengler H. (2000) “Socioeconomic and demografic factors of crime in Germany Evidence from panel data of the German states”, International Review of Law and Economics, 20, 75-106
• Filiztekin, A. (2013) “Türkiye’de Suç ve Emek Piyasası İlişkisi” Aşıcı vd. (eds.) Ümit Şenesen’e Armağan Paylaşımlar: Sayılarla Türkiye Ekonomisi, İstanbul, Literatür.
• Jennings, W., Farrall, S. ve Bevan S. (2012) “The economy, crime and time: An analysis of recorded property crime in England and Wales 1961-2006”, International Journal of Law, Crime and Justice, 40, 192-210
• Lombardo, R. ve Falcone M. (2011) “Crime and Economic Performance. A Cluster Analysis of Panel Data on Italy’s NUT3 Regions”, Working Papers 201112, Universita della Calabria, Dipartimento di Economia, Statistica e Finanza-DESF.
• Nikolaos, D. ve Alexandros G. (2009) “The effect of socio-economic determinants on crime rates: An empirical research in the case of Greece with cointegration analysis”, International Journal of Economic Sciences and Applied Research, 2(2), 51-64
• Pazarlıoğlu, M.V. ve Turgutlu T. (2007) “Gelir, İşsizlik ve Suç: Türkiye Üzerine Bir İnceleme”, Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 44(513), 63-70
• Saridakis, G. ve Spengler H. (2012) “Crime, deterrence and unemployment in Greece: A panel data approach”, The Social Science Journal, 49, 167-174
• Taş, N., Doğan, A. ve Önder E. (2014) “İşsizlik, Takibe Düşen Kredi ve Boşanma Oranı Değişkenlerinin Suç Sayısı Üzerine Etkisinin Belirlenmesi: Türkiye için Bölgesel Panel Veri Analizi”, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1), 13-35
• Türkiye İstatistik Kurumu (2018), https://biruni.tuik.gov.tr/bolgeselistatistik/ (Erişim Tarihi: 15.11.2018)
• Yamak, N., Gürel, F. ve Koçak S. (2016) “Hırsızlık Suçunun Sosyo-Ekonomik ve Demografik Belirleyicileri: Panel Veri Analizi”, TİSK Akademi, 57-69
• Yıldız, R., Öcal, O. ve Yıldırım E. (2010) “Suçun Sosyoekonomik Belirleyicileri: Kayseri Üzerine Bir Uygulama”, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 36, 15-31
• Yorulmaz, Ö. ve Giray Yakut S. (2017) “Türkiye’de Suç Oranını Etkileyen Sosyoekonomik Faktörlerin İncelenmesi: Path Analizine Dayanıklı Yaklaşım”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39(1), 307-322