Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Being a Woman in the Rebuplic Assembly of Turkish Republic of Northern Cyprus

Yıl 2021, , 2373 - 2395, 30.09.2021
https://doi.org/10.15869/itobiad.885648

Öz

Political norms that arise from personal conflicts also serve as a collaboration mechanism for common interests of the society. Population sits at the core of this mechanism, which also brought the active participation of the population to the political system. Expectation of an equal political participation from every individual is not feasible. Participation can be seen in a wide range of spectrum from only observation to active contribution. However, in the subgroup analysis based on gender, the worldwide female participation is far less than that is observed in males. Individuals who have equal rights in democracies are expected to participate equally in administration and decision-making processes. However, in regard to the concepts of equality, representation and participation, it has been noticed that women are more disadvantaged than men worldwide. This disadvantaged situation can also be seen in the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC). Along with this case study, which is one of the qualitative research methods, views of nine women deputies in the Republic Assembly of TRNC, who have stepped into political life by overcoming all the factors, about the impact of gender inequality on their political lives, are examined. In addition, recommendations of women deputies are included regarding the elimination of these problems. Data from nine female deputies were collected through purposive sampling by semi-structured interviews. According to the results of the study, it has been realized that problems regarding with the gender equality in political life are the main obstacles for women to enter and stay in politics. Although there is no formal sex discrimination, women are being kept away from politics due to the society’s political culture. As a result, the issue of women being an object rather than a subject in political arena addressed as a problem of democracy and as their effort to be a subject, as in the rest of the world. 

Kaynakça

  • Altındal, Y. (2009). Erkeksi siyasetin erk’siz dublörleri. Balıkesir Üniversitesi SBE Dergisi, 12(21), 351–367.
  • Ayata, A. G. ve Gölgelioğlu, Ö. (2010). Fırsat eşitliği mi sonuçta eşitlik mi?: 2000'li yıllarda (Ed. B. E. Oder ve D. Yükseker). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Çağlar, N. (2011). Kadının siyasal yaşama katılımı ve kota uygulamaları. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 3(4).
  • Çakır, S. (2019). Erkek kulübünde siyaset. İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Dahlerup, D. (1988). From a small to large minority: Women in Scandinavian politics. Scandinavian Political Studies, 11(4), 275–297.
  • Dünya Ekonomik Forumu (2020). Global gender gap report 2020, http://www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2020.pdf (Erişim tarihi: 20.01.2021)
  • Ertan, S. ve Aykaç, H.R. (2019). Elit teori çerçevesinde Türkiye’de kadın milletvekilleri üzerine bir inceleme. Memleket Siyaset Yönetim (MSY), 14(32), 75-102.
  • Erzen, M. Ü. (2019). Siyasette cinsiyet eşitsizliği. Asya Studies, 2(8), 21-32.
  • Euronews (2020, 10 Mart). Kadın milletvekili oranında Türkiye 117’nci sırada; zirvede Ruanda ve Küba var, https://tr.euronews.com/2020/03/10/kadin-milletvekili-oraninda-turkiye-117-nci-sirada-zirvede-ruanda-ve-kuba-var (Erişim tarihi: 23.03.2021)
  • Kathleen, B. ve Ray, L. (2002). Descriptive representation, policy outcomes and municipal day-care coverage in Norway. American Journal of Political Science, 46(2), 428–437.
  • Kittilson, M. C. (2008). Representing women: The adoption of family leave in comparative perspective. Journal of Politics, 70(2), 323–334.
  • Koch, M. T. ve Fulton, S.A. (2011). In the defense of women: Gender, office holding, and national security policy in established democracies. Journal of Politics, 73, 1–16.
  • Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhuriyet Meclisi (2021). Geçmişdönemmilletvekilleri,http://www.cm.gov.nc.tr/GecmisMiletvekilleri (Erişim tarihi: 4.05.2021)
  • Lovenduski, J. (2001). Women and politics: Minority representation or critical mass? Parliamentary Affairs, 54(4), 743–58.
  • Mansbridge, J. (1999). Should black represent blacks and women represents women? A contingent yes”. The Journal of Politics, 61(3), 628–657.
  • Ökten, Ş. (2009). Toplumsal cinsiyet ve iktidar: Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin toplumsal cinsiyet düzeni. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8): 302-313.
  • Sapiro, V. (1981). Research frontier essay: When are interests interesting? The problem of political representation of women. American Political Science Association, 75(3), 701-716.
  • Seltzer, R.A., Newman, J. ve Leighton, M.V. (1997). Sex as a political variable-women as candidates & voters in U.S. elections. Boulder, CO: Lynne Reinner.
  • Usal, Z. O. (2010). Uluslararası insan hakları hukuku merceğinden kadının siyasal hayata katılımı ve bazı kota uygulamaları. Türkiye’de toplumsal cinsiyet çalışmaları: Eşitsizlikler, mücadeleler, kazanımlar (Ed: H. Durudoğan, F. Gökşen, B. E. Oder, ve D. Yükseker). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Thomas, S. ve Welch, S. (1991). The impact of gender on activities and priorities of state legislators. Western Political Quarterly, 44(2), 445–456.
  • Tüccaroğlu, İ. (2012). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde kadının siyasal yaşamda karşılaştığı güçlükler. Kadın Araştırmaları Dergisi, 0(6).
  • Yirmibeşoğlu, G. (2008). Constraints on women politicians in Northern Cyprus. Equal Opportunities International, 27, 692–708. Doi:10.1108/02610150810916758

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Cumhuriyet Meclisi’nde Kadın Olmak

Yıl 2021, , 2373 - 2395, 30.09.2021
https://doi.org/10.15869/itobiad.885648

Öz

Bireyler arasındaki çatışmadan doğan siyaset aynı zamanda toplumun ‘ortak çıkarları’ için iş birliği yapma mekanizmasıdır. Bu mekanizmanın temel unsurunu ise halk teşkil etmektedir. Halkın ana unsur olması siyasete katılım kavramını da beraberinde getirmiştir. Halkı oluşturan bireylerin hepsinin siyasete aynı derecede ilgi göstermelerini ve katılmalarını beklemek doğru değildir. Katılım oranları yalnızca gözlemcilikten, siyaset yaşamına aktif katılmaya kadar geniş bir perspektifte olabilmektedir. Ancak siyasete katılım cinsiyete göre ayrıştırıldığında kadın katılımının erkeklere oranla tüm dünyada daha düşük olduğu bir gerçektir. Demokrasilerde eşit haklara sahip bireylerin yönetime ve karar alma mekanizmalarına da eşit oranda katılmaları beklenmektedir. Ancak eşitlik, temsiliyet ve katılım kavramları bağlamında kadınların, erkeklere göre daha dezavantajlı bir grup olduğu dünya genelinde saptanmaktadır. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC)’nde de bu duruma uygun tutumlar görülmektedir. Nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması ile yürütülen araştırma, KKTC Cumhuriyet Meclisi’nde milletvekili olarak yer alan, kendilerini siyasetin dışında bırakacak bütün etkenleri aşarak politik yaşama adım atmış kadınların toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin siyasal yaşamları üzerindeki etkisine dair görüşlerini incelenmiştir. Buna ek olarak söz konusu sorunların ortadan kaldırılabilmesi için kadın milletvekillerinin çözüm önerilerine de yer verilmiştir. Amaçlı örneklem yöntemi izlenerek seçilen KKTC Cumhuriyet Meclisi’ndeki dokuz kadın milletvekilinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile veri toplanmıştır. Çalışmanın sonucuna göre, siyasi yaşamda toplumsal cinsiyet eşitliğine dair sorunların kadınların aktif siyasete girmesini ve sürdürmesinin önünde engel teşkil ettiği görülmüştür. Cinsiyetler arasında gözle görülür bir ayrımcılık yaşanmamasına karşın, ülkenin geleneksel siyasi kültürünün kadını bu alandan uzak tuttuğu yargısına varılmıştır. Sonuç olarak, kadının dünya genelinde olduğu gibi KKTC’de de siyasetin nesnesi olması sorununa bir demokrasi problemi olarak yaklaşılıp kadınların siyasetin öznesi haline gelme çabaları üzerinden bakılması gerekmektedir.

Kaynakça

  • Altındal, Y. (2009). Erkeksi siyasetin erk’siz dublörleri. Balıkesir Üniversitesi SBE Dergisi, 12(21), 351–367.
  • Ayata, A. G. ve Gölgelioğlu, Ö. (2010). Fırsat eşitliği mi sonuçta eşitlik mi?: 2000'li yıllarda (Ed. B. E. Oder ve D. Yükseker). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Çağlar, N. (2011). Kadının siyasal yaşama katılımı ve kota uygulamaları. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 3(4).
  • Çakır, S. (2019). Erkek kulübünde siyaset. İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Dahlerup, D. (1988). From a small to large minority: Women in Scandinavian politics. Scandinavian Political Studies, 11(4), 275–297.
  • Dünya Ekonomik Forumu (2020). Global gender gap report 2020, http://www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2020.pdf (Erişim tarihi: 20.01.2021)
  • Ertan, S. ve Aykaç, H.R. (2019). Elit teori çerçevesinde Türkiye’de kadın milletvekilleri üzerine bir inceleme. Memleket Siyaset Yönetim (MSY), 14(32), 75-102.
  • Erzen, M. Ü. (2019). Siyasette cinsiyet eşitsizliği. Asya Studies, 2(8), 21-32.
  • Euronews (2020, 10 Mart). Kadın milletvekili oranında Türkiye 117’nci sırada; zirvede Ruanda ve Küba var, https://tr.euronews.com/2020/03/10/kadin-milletvekili-oraninda-turkiye-117-nci-sirada-zirvede-ruanda-ve-kuba-var (Erişim tarihi: 23.03.2021)
  • Kathleen, B. ve Ray, L. (2002). Descriptive representation, policy outcomes and municipal day-care coverage in Norway. American Journal of Political Science, 46(2), 428–437.
  • Kittilson, M. C. (2008). Representing women: The adoption of family leave in comparative perspective. Journal of Politics, 70(2), 323–334.
  • Koch, M. T. ve Fulton, S.A. (2011). In the defense of women: Gender, office holding, and national security policy in established democracies. Journal of Politics, 73, 1–16.
  • Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhuriyet Meclisi (2021). Geçmişdönemmilletvekilleri,http://www.cm.gov.nc.tr/GecmisMiletvekilleri (Erişim tarihi: 4.05.2021)
  • Lovenduski, J. (2001). Women and politics: Minority representation or critical mass? Parliamentary Affairs, 54(4), 743–58.
  • Mansbridge, J. (1999). Should black represent blacks and women represents women? A contingent yes”. The Journal of Politics, 61(3), 628–657.
  • Ökten, Ş. (2009). Toplumsal cinsiyet ve iktidar: Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin toplumsal cinsiyet düzeni. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8): 302-313.
  • Sapiro, V. (1981). Research frontier essay: When are interests interesting? The problem of political representation of women. American Political Science Association, 75(3), 701-716.
  • Seltzer, R.A., Newman, J. ve Leighton, M.V. (1997). Sex as a political variable-women as candidates & voters in U.S. elections. Boulder, CO: Lynne Reinner.
  • Usal, Z. O. (2010). Uluslararası insan hakları hukuku merceğinden kadının siyasal hayata katılımı ve bazı kota uygulamaları. Türkiye’de toplumsal cinsiyet çalışmaları: Eşitsizlikler, mücadeleler, kazanımlar (Ed: H. Durudoğan, F. Gökşen, B. E. Oder, ve D. Yükseker). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Thomas, S. ve Welch, S. (1991). The impact of gender on activities and priorities of state legislators. Western Political Quarterly, 44(2), 445–456.
  • Tüccaroğlu, İ. (2012). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde kadının siyasal yaşamda karşılaştığı güçlükler. Kadın Araştırmaları Dergisi, 0(6).
  • Yirmibeşoğlu, G. (2008). Constraints on women politicians in Northern Cyprus. Equal Opportunities International, 27, 692–708. Doi:10.1108/02610150810916758
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Süheyla Üçışık Erbilen

Tümel Sabancı 0000-0001-6194-4388

Tülay Aktemir Kavcı 0000-0001-8017-1333

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Üçışık Erbilen, S., Sabancı, T., & Aktemir Kavcı, T. (2021). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Cumhuriyet Meclisi’nde Kadın Olmak. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(3), 2373-2395. https://doi.org/10.15869/itobiad.885648
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.