BibTex RIS Kaynak Göster

Development of Integrative Islamic Personality Model

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 5, 1323 - 1332, 01.07.2016
https://doi.org/10.15869/itobiad.96046

Öz

İslamda kişilik Müslümanların davranış, tutum ve duygularını her açıdan bağlayıcı bir yaklaşıma sebeb olarak hayatın tümünü kapsayacak şekilde anlaşılır. Islami kişiliğin ana değerlerini kapsayabilecek ölçek için var olan boşluk sadece İslami perspektife bağlı ve kişiliğin orjinal kavramı ile başlanarak dolduralabilinir. Bu çalışma Carl Rogers ve Said Nursi’nin fikirlerinden yararlanarak geliştirilen Integrative Islamic Personality Model (IIPM) adında dindeki kişiliğin yeniden kavramlaştırma çalışmasını sunar. Bu model dört bölümden oluşur; Belief in God, Awareness of Prophetic Teaching, Self-striving, ve Self-regard. Islam ve Batı perspektifini içeren bu kişilik modeli bireyin belirtilen kişilik ölçümü için eğitimcilere ve rehbercilere büyük oranda fayda sağlayacağı düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Abu-Raiya, H., & Pargament, K. I. (2011). Empirically based psychology of Islam: summary and critique of the literature. Mental Health, Religion & Culture, 14(2), 93–115. doi:10.1080/13674670903426482
  • Abu-Raiya, H., & Hill, P. C. (2014). Appraising the state of measurement of Islamic religiousness. Psychology of Religion and Spirituality, 6(1), 22–32. doi:10.1037/a0035082
  • Al-Attas, S. M. N. (2001). Prolegomena to the Metaphysics of Islam. Kuala Lumpur, Malaysia: International Institute of Islamic Thought and Civilazation.
  • Cervone, D., & Pervin, L. A. (2008). Personality: Theory and Research (10th ed.). New York, NJ: John Wiley & Sons.
  • Corsini, R.J. (1978). Current Personality Theories. Itasca, Illinois: F.E. Peacock Publishers.
  • Haque, A. (2004). Psychology from Islamic Perspective: Contributions of Early Muslim Scholars and Challenges to Contemporary Muslim Psychologists. Journal of Religion and Health, 43(4), 357–377. doi:10.1007/s10943-004-4302-z
  • Haque, A., & Mohamed, Y. (Eds.). (2009). Psychology of personality: Islamic perspectives. Kuala Lumpur, Malaysia: Cengage.
  • Ismail, N. A. H., & Tekke, M. (2015). Development and Initial Validation of Integrated Islamic Personality. Advance in Environmental Biology, 9(18), 163–171.
  • Krauss, S. E., Hamzah, A., Ismail, I. a., Suandi, T., Hamzah, S. R., Dahalan, D., & Idris, F. (2012). Parenting, Community, and Religious Predictors of Positive and Negative Developmental Outcomes Among Muslim Adolescents. Youth & Society, 46(2), 201–227. doi:10.1177/0044118X12464062
  • Kuspinar, B. (Ed.). (2008). The chief characteristics of spirituality in Said Nursi`s religious thought. New York, NY: State University
  • Maslow, A.H. (1954), Motivation and Personality Way. New York, NY: Harper & Row
  • Nursi, S. (2003).Sozler (The Words). Istanbul, Turkey: Sozler(Originally work published 1930)
  • Nursi, S. (2002). Mektubat (The Letters). Istanbul, Turkey: Sozler(Originally work published 1934)
  • Nursi, S. (1999). Isarat'ul I'caz (The Sign of Miraculous). Istanbul, Turkey: Sozler (Originally work published 1918)
  • Rogers, Carl R. (1951). Client-centered Therapy: Its Current Practice, Implications and Theory. Boston: Houghton Mifflin
  • Rogers, Carl R. (1954). Pscyho-therapy and Personality Change. Chicago: University of Chicago Press
  • Smither, R., & Khorsandi, A. (2009). The implicit personality theory of Islam. Psychology of Religion and Spirituality, 1(2), 81–96. doi:10.1037/a0015737
  • Winnicott, D. W. (1960). Ego distortion in terms of true and false self. In D. W. Winnicott (Ed.), The maturational process and the facilitating environment (pp. 140–152). New York, NY: International Universities Press.
  • Othman, N. (2008). The Development and Validation of the Ummatic Personality Inventory (Unpublished doctoral dissertation). International Islamic University, Kuala Lumpur.

Bütünleştirici İslami Kişilik Modelinin Geliştirilmesi

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 5, 1323 - 1332, 01.07.2016
https://doi.org/10.15869/itobiad.96046

Öz

İslamda kişilik Müslümanların davranış, tutum ve duygularını her açıdan bağlayıcı bir
yaklaşıma sebeb olarak hayatın tümünü kapsayacak şekilde anlaşılır. Islami kişiliğin ana
değerlerini kapsayabilecek ölçek için var olan boşluk sadece İslami perspektife bağlı ve kişiliğin
orjinal kavramı ile başlanarak dolduralabilinir. Bu çalışma Carl Rogers ve Said Nursi’nin
fikirlerinden yararlanarak geliştirilen Integrative Islamic Personality Model (IIPM) adında
dindeki kişiliğin yeniden kavramlaştırma çalışmasını sunar. Bu model dört bölümden oluşur;
Belief in God, Awareness of Prophetic Teaching, Self-striving, ve Self-regard. Islam ve Batı
perspektifini içeren bu kişilik modeli bireyin belirtilen kişilik ölçümü için eğitimcilere ve
rehbercilere büyük oranda fayda sağlayacağı düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Abu-Raiya, H., & Pargament, K. I. (2011). Empirically based psychology of Islam: summary and critique of the literature. Mental Health, Religion & Culture, 14(2), 93–115. doi:10.1080/13674670903426482
  • Abu-Raiya, H., & Hill, P. C. (2014). Appraising the state of measurement of Islamic religiousness. Psychology of Religion and Spirituality, 6(1), 22–32. doi:10.1037/a0035082
  • Al-Attas, S. M. N. (2001). Prolegomena to the Metaphysics of Islam. Kuala Lumpur, Malaysia: International Institute of Islamic Thought and Civilazation.
  • Cervone, D., & Pervin, L. A. (2008). Personality: Theory and Research (10th ed.). New York, NJ: John Wiley & Sons.
  • Corsini, R.J. (1978). Current Personality Theories. Itasca, Illinois: F.E. Peacock Publishers.
  • Haque, A. (2004). Psychology from Islamic Perspective: Contributions of Early Muslim Scholars and Challenges to Contemporary Muslim Psychologists. Journal of Religion and Health, 43(4), 357–377. doi:10.1007/s10943-004-4302-z
  • Haque, A., & Mohamed, Y. (Eds.). (2009). Psychology of personality: Islamic perspectives. Kuala Lumpur, Malaysia: Cengage.
  • Ismail, N. A. H., & Tekke, M. (2015). Development and Initial Validation of Integrated Islamic Personality. Advance in Environmental Biology, 9(18), 163–171.
  • Krauss, S. E., Hamzah, A., Ismail, I. a., Suandi, T., Hamzah, S. R., Dahalan, D., & Idris, F. (2012). Parenting, Community, and Religious Predictors of Positive and Negative Developmental Outcomes Among Muslim Adolescents. Youth & Society, 46(2), 201–227. doi:10.1177/0044118X12464062
  • Kuspinar, B. (Ed.). (2008). The chief characteristics of spirituality in Said Nursi`s religious thought. New York, NY: State University
  • Maslow, A.H. (1954), Motivation and Personality Way. New York, NY: Harper & Row
  • Nursi, S. (2003).Sozler (The Words). Istanbul, Turkey: Sozler(Originally work published 1930)
  • Nursi, S. (2002). Mektubat (The Letters). Istanbul, Turkey: Sozler(Originally work published 1934)
  • Nursi, S. (1999). Isarat'ul I'caz (The Sign of Miraculous). Istanbul, Turkey: Sozler (Originally work published 1918)
  • Rogers, Carl R. (1951). Client-centered Therapy: Its Current Practice, Implications and Theory. Boston: Houghton Mifflin
  • Rogers, Carl R. (1954). Pscyho-therapy and Personality Change. Chicago: University of Chicago Press
  • Smither, R., & Khorsandi, A. (2009). The implicit personality theory of Islam. Psychology of Religion and Spirituality, 1(2), 81–96. doi:10.1037/a0015737
  • Winnicott, D. W. (1960). Ego distortion in terms of true and false self. In D. W. Winnicott (Ed.), The maturational process and the facilitating environment (pp. 140–152). New York, NY: International Universities Press.
  • Othman, N. (2008). The Development and Validation of the Ummatic Personality Inventory (Unpublished doctoral dissertation). International Islamic University, Kuala Lumpur.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Tekke

Nik Ahmad Hisham Ismaıl

Yayımlanma Tarihi 1 Temmuz 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 5 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Tekke, M., & Ismaıl, N. A. H. (2016). Bütünleştirici İslami Kişilik Modelinin Geliştirilmesi. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(5), 1323-1332. https://doi.org/10.15869/itobiad.96046
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.