Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Çocukların Çevrimiçi Ortamda Karşılaştıkları Risk Türleri İle Aracılık Uygulamaları Arasındaki İlişki

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 124 - 145, 14.03.2018

Öz

İnternet, Web 2.0 ile
birlikte etkileşimsel yapısı, kullanıcı türevli içerik üretimi ve çoklu ortam
özellikleri ile iletişim, eğlence, bilgi edinme gibi olanakları her yaş ve
statüden bireyin kullanımına sunmaktadır. Bu özelliklerin ve olanakların
internet kullanıcısı olan çocuklara birçok fırsat sunması ile birlikte onları
birtakım risklerle de karşı karşıya getirdiği görülmektedir. Bu bağlamda
çocukların çevrimiçi ortamlarda karşılaştığı risk türleri ile ailelerinin
gerçekleştirdiği aracılık uygulamaları arasındaki ilişkinin nasıl olduğu bu
çalışmanın problemini oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı ise anne-babaların
uyguladığı aracılık türleri ile çocukların karşılaştığı risk türleri arasındaki
ilişkinin belirlenmeye çalışılmasıdır. Çalışma kapsamında seçilen aileler ve
çocukları ile nitel yöntem kapsamında yarı yapılandırılmış görüşme
gerçekleştirilmiştir. Bulgulardan hareketle 
​her bir aracılık türü uygula​maya koyulsa da​ çocukların​ internette
çeşitli risklerle karşılaşabildiği ​sonucuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Austin, W. E. (2001). Effects of family communication on children’s interpretation of television.
  • Binark, M., Bayraktutan, G. (2013). Ayın karanlık yüzü: yeni medya ve etik. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Binark, M., Toprak, A., Yıldırım, A., Aygül, E., Börekçi, S. ve Çomu, T. (2014). Toplumsal paylaşım ağı facebook: “görülüyorum öyleyse varım!” İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Cauberghe, V., Hudders, L., Panic, K. (2015). An experimental study on the effects of age on brand placement effectiveness: the impact of parental mediation. Universiteit Gent, Center for Persuasive Communication, Gent.
  • Chen, H. H. V., Chng, S. G. (2016). Active and restrictive parental mediation over time: effects on youths’ self-regulatory competencies and impulsivity. Computers & Education, 98, 206-212.
  • Clark, S. L. (2011). Parental mediation theory for the digital age. Communication Theory, 21, 323-343.
  • Coleman, B. (2012). Hello avatar: dijital neslin yükselişi. (Çev. E. Bilge). İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • Collier, M. K. (2015). Does parental mediation of media influence child outcomes? A meta-analysis on Media time, content, aggression, substance use, sexual behavior and health outcomes. Brigham Young University: Master Of Science.
  • Çakır, M. (2013). Sosyal medya ve gösteri. A. Büyükaslan ve A. M. Kırık (Edt.). Sosyal medya araştırmaları 1 içinde (ss. 11-68). Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
  • Çakır, M. (2015). İnternette gösteri ve gözetim: eleştirel bir okuma. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Dijk, V. J. (2016). Ağ toplumu. (Çev. Ö. Sakin). İstanbul: Kafka Yayınları.
  • Eastin, S. M., Greenberg, S. B., Hofschire, L. (2006). Parenting the internet. Journal of Communication, 3, 486-504.
  • Eu Kids Online (2014). 10 Mayıs 2017 tarihinde http://eprints.lse.ac.uk/60512/1/EU%20Kids%20onlinie%20III%20.pdf adresinden alınmıştır.
  • EU Kids Online (2015). 20 Mayıs 2017 tarihinde http://eukidsonline.metu.edu.tr/file/EUKO_Turkey2015_SummaryReport.pdf adresinden alınmıştır.
  • European Opinion Research Group. (2004). 5 Nisan 2017 tarihinde http://ec.europa.eu/commfrontoffice/publicopinion/archives/ebs/ebs_203_en.pdf adresinden alınmıştır.
  • Fikkers, M. K., Piotrowski, T. J., Valkenburg, M. P. (2017). A matter of style? Exploring the effects of parental mediation styles on early adolescents media violence exposure and aggression. Computers in Human Behavior, 70, 407-415.
  • Ghazisaeidi, M., Safdari, R., Goodini, A., Mirzaiee, M., Farzi, J. (2017). Digital games as an effective approach for cancer management: opportunities and challenges. Journal of Education and Health Promotion, 6, 1-8.
  • Gillham, B. (2000). Case study research method. London: Continuum. Ho, S. S., Chen, L., Ng, Y. P. A. (2016). Comparing cyberbullying perpetration on social media between primary and secondary school students. Computers & Education, 109, 74-84.
  • Huizinga, J. (2013). Homo ludens. (Çev. M. A. Kılıçbay). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kadıoğlu, K. Z. (2012). Bilgi ve iletişim teknolojileri çağında yeni nesil tüketim algısı ve Türkiye. T. Kara ve E. Özgen (Edt.). Sosyal medya/akademi içinde (ss. 155-172). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Kellner, D. (2013). Medya gösterisi. (Çev. Z. S. Doğruer). İstanbul: Açılım Kitap.
  • Kuşay, Y. (2013). Sosyal medya ortamında çekicilik ve bağımlılık. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Lee, J. S., Chae, G. Y. (2007). Children’s internet use in a family context: Influence on family relationships and parental mediation. CyberPsychology & Behavior,5, 640-644.
  • Livingstone, S., Duerager, A. (2012). How can parents support children’s internet safety? London, UK: Eu Kids Online.
  • Livingstone, S., Haddon, L. (2009). Eu Kids Online: final report. LSE, London: Eu Kids Online.
  • Livingstone, S., Haddon, L. (2009). Introduction. Eu Kids Online: Opportunities and risks for children. S. Livingstone, & L. Haddon (Edt.). Bristol: The Policy Press.
  • Mendoza, K. (2009). Surveying parental mediation: connections, challenges and questions for media literacy. Journal of Media Literacy Education, 1, 28-41.
  • Nathanson, I. A. (2001). Parent and child perspectives on the presence and meaning of parental television mediation. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 2, 201-220.
  • Netchitailova, E. (2017). Flaneur, aylak, ve empatik işçi. F. Aydoğan (Edt.). Yeni medya kuramları içinde (ss. 1-22). (Çev. F. Aydoğan). İstanbul: Der Kitabevi.
  • Nikken, P., Schols, M. (2015). How and why parents guide the media use of young children. J Child Fam Stud, 24, 3423-3435.
  • Özarslan, D. A. (2016). Çocuk ve çocukluk sosyolojisi. İstanbul: Resse Kitabevi.
  • Poe, T. M. (2015). İletişim tarihi: konuşmanın evriminden internete medya ve toplum. (Çev. U. Y. Kaya). İzmir: Islık Yayınları.
  • Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 5, 1-6.
  • Timisi, N. (2011). Elektronik bakıcı: Televizyon çocuk ilişkisine genel bir bakış. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Timisi, N. (2011). Medyada çocukları koruyucu önlemler. M. N. Şahin (Edt.). Çocuk hakları ve medya el kitabı içinde (ss. 141-162). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2013). 21 Mayıs 2017 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=15866 adresinden alınmıştır.
  • Valkenburg, M. P., Krcmar, M., Peeters, L. A., Marseille, M. N. (1999). Developing a scale to assess three styles of television mediation: “Instructive mediation,” “Restrictive mediation,” and “Social coviewing.” Journal of Broadcasting & Electronic Media, 1, 52-66.
  • Welker, K. J. (2005). Parental perceptions of control: a study of parental mediation of children's Internet use at home. Dissertation Abstracts International, (UMI No: 3199536).
  • Willard, N. (2007). Educator’s guide to cyberbullying and cyberthreats. 13 Nisan 2017 tarihinde https://education.ohio.gov/getattachment/Topics/Other-Resources/School-Safety/Safe-and-Supportive-Learning/Anti-Harassment-Intimidation-and-Bullying-Resource/Educator-s-Guide-Cyber-Safety.pdf.aspx adresinden alınmıştır.
  • Wright, F. M. (2016). The Buffering effect of parental mediation in the relationship between adolescents cyberbullying victimisation and adjustment difficulties. Child Abuse Review, 5, 345-358.
  • Wurtele, K. S., Kenny, C. M. (2016). Technology-related sexual solicitation of adolescents: a review of prevention efforts. Child Abuse Review, 25, 332-344.
  • Yücel, H. (2008). Çocuk ve reklam: televizyon reklamlarının çocuk üzerine etkileri. Y. G. İnceoğlu ve N. Akıner (Edt.). Medya ve çocuk rehberi içinde (ss. 211-232). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.

The Relationship Between The Risk Types that The Children Encounter on Online Platforms and Parental Mediation

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 124 - 145, 14.03.2018

Öz

The internet, with Web 2.0, provide people in all ages with
opportunities such as communication, recreation and knowledge acquisition by
means of its interactive structure, user-generated content and multi-media
features. It is a fact that these features and possibilities expose children
using the internet to a number of risks along with many opportunities offered.
In this context, how the relationship between the risk types that children face
in online media and parental mediation practices is constitutes the problem of
the present study. The aim of this study is to ascertain the relationship
between parental mediation
categories and risk types children face. Within the scope of the study, as​ part of qualitative method of inquiry, semi structured
interviews with a ​selected ​group of kids and parents ​were conducted. Based
on the findings, it may be concluded that even though parents implement every
type of mediation, children are likely to face various risks on online
platforms.

Kaynakça

  • Austin, W. E. (2001). Effects of family communication on children’s interpretation of television.
  • Binark, M., Bayraktutan, G. (2013). Ayın karanlık yüzü: yeni medya ve etik. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Binark, M., Toprak, A., Yıldırım, A., Aygül, E., Börekçi, S. ve Çomu, T. (2014). Toplumsal paylaşım ağı facebook: “görülüyorum öyleyse varım!” İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Cauberghe, V., Hudders, L., Panic, K. (2015). An experimental study on the effects of age on brand placement effectiveness: the impact of parental mediation. Universiteit Gent, Center for Persuasive Communication, Gent.
  • Chen, H. H. V., Chng, S. G. (2016). Active and restrictive parental mediation over time: effects on youths’ self-regulatory competencies and impulsivity. Computers & Education, 98, 206-212.
  • Clark, S. L. (2011). Parental mediation theory for the digital age. Communication Theory, 21, 323-343.
  • Coleman, B. (2012). Hello avatar: dijital neslin yükselişi. (Çev. E. Bilge). İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • Collier, M. K. (2015). Does parental mediation of media influence child outcomes? A meta-analysis on Media time, content, aggression, substance use, sexual behavior and health outcomes. Brigham Young University: Master Of Science.
  • Çakır, M. (2013). Sosyal medya ve gösteri. A. Büyükaslan ve A. M. Kırık (Edt.). Sosyal medya araştırmaları 1 içinde (ss. 11-68). Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
  • Çakır, M. (2015). İnternette gösteri ve gözetim: eleştirel bir okuma. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Dijk, V. J. (2016). Ağ toplumu. (Çev. Ö. Sakin). İstanbul: Kafka Yayınları.
  • Eastin, S. M., Greenberg, S. B., Hofschire, L. (2006). Parenting the internet. Journal of Communication, 3, 486-504.
  • Eu Kids Online (2014). 10 Mayıs 2017 tarihinde http://eprints.lse.ac.uk/60512/1/EU%20Kids%20onlinie%20III%20.pdf adresinden alınmıştır.
  • EU Kids Online (2015). 20 Mayıs 2017 tarihinde http://eukidsonline.metu.edu.tr/file/EUKO_Turkey2015_SummaryReport.pdf adresinden alınmıştır.
  • European Opinion Research Group. (2004). 5 Nisan 2017 tarihinde http://ec.europa.eu/commfrontoffice/publicopinion/archives/ebs/ebs_203_en.pdf adresinden alınmıştır.
  • Fikkers, M. K., Piotrowski, T. J., Valkenburg, M. P. (2017). A matter of style? Exploring the effects of parental mediation styles on early adolescents media violence exposure and aggression. Computers in Human Behavior, 70, 407-415.
  • Ghazisaeidi, M., Safdari, R., Goodini, A., Mirzaiee, M., Farzi, J. (2017). Digital games as an effective approach for cancer management: opportunities and challenges. Journal of Education and Health Promotion, 6, 1-8.
  • Gillham, B. (2000). Case study research method. London: Continuum. Ho, S. S., Chen, L., Ng, Y. P. A. (2016). Comparing cyberbullying perpetration on social media between primary and secondary school students. Computers & Education, 109, 74-84.
  • Huizinga, J. (2013). Homo ludens. (Çev. M. A. Kılıçbay). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kadıoğlu, K. Z. (2012). Bilgi ve iletişim teknolojileri çağında yeni nesil tüketim algısı ve Türkiye. T. Kara ve E. Özgen (Edt.). Sosyal medya/akademi içinde (ss. 155-172). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Kellner, D. (2013). Medya gösterisi. (Çev. Z. S. Doğruer). İstanbul: Açılım Kitap.
  • Kuşay, Y. (2013). Sosyal medya ortamında çekicilik ve bağımlılık. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Lee, J. S., Chae, G. Y. (2007). Children’s internet use in a family context: Influence on family relationships and parental mediation. CyberPsychology & Behavior,5, 640-644.
  • Livingstone, S., Duerager, A. (2012). How can parents support children’s internet safety? London, UK: Eu Kids Online.
  • Livingstone, S., Haddon, L. (2009). Eu Kids Online: final report. LSE, London: Eu Kids Online.
  • Livingstone, S., Haddon, L. (2009). Introduction. Eu Kids Online: Opportunities and risks for children. S. Livingstone, & L. Haddon (Edt.). Bristol: The Policy Press.
  • Mendoza, K. (2009). Surveying parental mediation: connections, challenges and questions for media literacy. Journal of Media Literacy Education, 1, 28-41.
  • Nathanson, I. A. (2001). Parent and child perspectives on the presence and meaning of parental television mediation. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 2, 201-220.
  • Netchitailova, E. (2017). Flaneur, aylak, ve empatik işçi. F. Aydoğan (Edt.). Yeni medya kuramları içinde (ss. 1-22). (Çev. F. Aydoğan). İstanbul: Der Kitabevi.
  • Nikken, P., Schols, M. (2015). How and why parents guide the media use of young children. J Child Fam Stud, 24, 3423-3435.
  • Özarslan, D. A. (2016). Çocuk ve çocukluk sosyolojisi. İstanbul: Resse Kitabevi.
  • Poe, T. M. (2015). İletişim tarihi: konuşmanın evriminden internete medya ve toplum. (Çev. U. Y. Kaya). İzmir: Islık Yayınları.
  • Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 5, 1-6.
  • Timisi, N. (2011). Elektronik bakıcı: Televizyon çocuk ilişkisine genel bir bakış. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Timisi, N. (2011). Medyada çocukları koruyucu önlemler. M. N. Şahin (Edt.). Çocuk hakları ve medya el kitabı içinde (ss. 141-162). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2013). 21 Mayıs 2017 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=15866 adresinden alınmıştır.
  • Valkenburg, M. P., Krcmar, M., Peeters, L. A., Marseille, M. N. (1999). Developing a scale to assess three styles of television mediation: “Instructive mediation,” “Restrictive mediation,” and “Social coviewing.” Journal of Broadcasting & Electronic Media, 1, 52-66.
  • Welker, K. J. (2005). Parental perceptions of control: a study of parental mediation of children's Internet use at home. Dissertation Abstracts International, (UMI No: 3199536).
  • Willard, N. (2007). Educator’s guide to cyberbullying and cyberthreats. 13 Nisan 2017 tarihinde https://education.ohio.gov/getattachment/Topics/Other-Resources/School-Safety/Safe-and-Supportive-Learning/Anti-Harassment-Intimidation-and-Bullying-Resource/Educator-s-Guide-Cyber-Safety.pdf.aspx adresinden alınmıştır.
  • Wright, F. M. (2016). The Buffering effect of parental mediation in the relationship between adolescents cyberbullying victimisation and adjustment difficulties. Child Abuse Review, 5, 345-358.
  • Wurtele, K. S., Kenny, C. M. (2016). Technology-related sexual solicitation of adolescents: a review of prevention efforts. Child Abuse Review, 25, 332-344.
  • Yücel, H. (2008). Çocuk ve reklam: televizyon reklamlarının çocuk üzerine etkileri. Y. G. İnceoğlu ve N. Akıner (Edt.). Medya ve çocuk rehberi içinde (ss. 211-232). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Filiz Bilgin Ülken 0000-0002-8716-3632

Ferhan Kılınç

Yayımlanma Tarihi 14 Mart 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bilgin Ülken, F., & Kılınç, F. (2018). Çocukların Çevrimiçi Ortamda Karşılaştıkları Risk Türleri İle Aracılık Uygulamaları Arasındaki İlişki. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1), 124-145. https://doi.org/10.15869/itobiad.350599
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.