Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde Grubu Bulunan Partilerin Programlarında Çevre ve Sürdürülebilirlik Kavramlarının Karşılaştırmalı Analizi

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 2, 860 - 896, 30.06.2019
https://doi.org/10.15869/itobiad.483089

Öz

Öncelikli hedefleri iktidarı kazanmak olan siyasi
partiler, demokrasinin önemli aktörlerindendir. İktidar olmak için oy beklediği
kitleye karşı çeşitli vaatlerde bulunan partilerin bu vaatleri âdeta anayasa
niteliğinde olan parti programlarında yer alır. Programlar; toplu eylem
planlarını içeren, açık ve net şekilde hazırlanmış, kitlelere verilmiş sözler
bütününü oluşturan özgün ve kolektif çalışmanın ürünü belgelerdir. 21. yüzyılın
siyasi ve sosyal ortamı göz önüne alındığında ‘çevre’ ve ‘sürdürülebilirlik’
parti programlarında yer alması gereken konuların başında gelir. Bu makalede,
Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde grubu bulunan partilerin programlarında
‘çevre’ ile ‘sürdürülebilirlik’ kavramlarının durum ve bağlamları
incelenecektir. Araştırmada yöntem olarak ‘Literatür Taraması’ ve ‘Söylem
Analizi Tekniği’ uygulanmıştır.
                                 

Kaynakça

  • Referans1: Agyeman, J., & Evans, B. (1994). Local environmental policies and strategies. Local Economic and Social Strategy Series, Longman Group Ltd.
  • Referans2: Chambers, W. N. (1963). Political parties a new nation: the american experience 1776-1809. New York: Oxford University Press.
  • Referans3: Çelik, H., & Ekşi, H. (2008). Söylem analizi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 27(27), 99-117.
  • Referans4: Daily, G. C., & Ehrlich, P.R. (1996). Socioeconomic equity, sustainability, and earth’s carrying capacity. Ecological Applications, 6(4), 991–1001.
  • Referans5: Dike, A. A. (1985). Environmental problems in third world cities: a nigerian example. Current Anthropology, 26(4), 501-505.
  • Referans6: Fien. J., & Tilbury. D. (1996). Learning for a sustainable environment, asia-pacific programme of educational ınnovation for development. Environmental Education Research.
  • Referans7: Gladwin, T.N., Kennelly, J.J., & Krause, T. S. (1995). Shifting paradigms for sustainable development: ımplications for management theory and research. Academy Of Management Review, 20(4), 874-907.
  • Referans8: Gomes, C. P. (2009). Computational sustainability: computational methods for a sustainable environment, economy, and society. National Academy of Engineering. The Bridge, 39(4), 5–13.
  • Referans9: Goodland, R. (1995). The concept of environmental sustainability. Annual Review of Ecology and Systematics, 26, 1-24.
  • Referans10: Gönenç, İ. E., & Wolflin, J. (2004). Sürdürülebilirlik, sürdürülebilir yönetim ve karar verme süreci, Sürdürülebilir ekosistem topluluğu. Ses E-Bülteni, 1(1), 12-21.
  • Referans11: Greene, O. (2001). Environmental issues, the globalization of world politics: an ıntroduction to ınternational relations, Ed (John, B., Smith, S. & Owens, P.). Oxford Press.
  • Referans12: Grant, J., Manuel, P., & Joudray, D. (1996). A framework for planning sustainable residential landscapes. Journal of American Planning Association. 62(3), 331-344.
  • Referans13: Küçük, M., & Güneş, G. (2013). Sivil toplum kuruluşları ve çevresel sürdürülebilirlik. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi 5(2), 298-311.
  • Referans14: Heywood, A. (2011). Siyaset. Ankara: Adres Yayınları.
  • Referans15: İslamoğlu, A. H. (2002). Siyaset pazarlaması toplam kalite yaklaşımı. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Referans16: Kanlı, İ. (2015). Kültürel mirasın korunması ve sürdürülebilirlik arasındaki paradoks. 8 Kasım Dünya Şehircilik Günü 38. Kolokyumu 6-7-8- Kasım 2014 Bildiriler Kitabı, (1), 259-376.
  • Referans17: Kates, R. W., Parris, T. M. & Leiserowitz, A. A. (2005). What is sustainable development? goals, indicators, values, and practice. Environment: Science and Policy for Sustainable Development, 47(3), 10-21.
  • Referans18: Kavas, K., & Sezer, S. (2002). Johannesburg dünya sürdürülebilir kalkınma zirvesi’nin ardından. Türk İdare Dergisi, 74(437), 1-25.
  • Referans19: Kaypak, Ş. (2011). Küreselleşme sürecinde sürdürülebilir bir kalkınma için sürdürülebilir bir çevre. Kmü Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(20), 19-33.
  • Referans20: Keleş, R. (1994). Kent ve çevre haklarının korunması üzerine gözlemler. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 49(3), 275-281.
  • Referans21: Keleş, R. (1998). Kentbilim Terimler Sözlüğü (2. baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Referans22: Keleş, R., & Hamamcı, C. (2005). Çevre politikası. Ankara: İmge.
  • Referans23: Kuhlman, T., & Farrington, J. (2010). What is Sustainabiltiy?. Sustainability 2010, 2(11), 3436-3448.
  • Referans24: Maclaren, V. W. (1996). Urban sustainability reporting. Journal of the American Planning Association, 62(2), 184-201.
  • Referans25: McKenzie, S. (2004). Social sustainability: towards some definitions. Hawke Research Institute Working Paper Series, 27(3), 1-20.
  • Referans26: Meadowcroft, J. (1997). Planning, democracy and the challenge of sustainable development. International Political Science Review, 18(2), 168-169.
  • Referans27: Newby, L. (1999). Sustainable local economic development: a new agenda for action. Local Environment, 4(1), 67-72.
  • Referans28: Orum, A.M., & Dale, J.G. (2009). Siyaset Sosyolojisi. İ. Kaya (Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Referans29: Perace, D., & Atkinson, G. (1998). The concept of sustainable development: an evaluation of its usefulness ten years after Brundtland. Swiss Journal of Economics and Statistics, 134(3), 251-269.
  • Referans30: Pomper, G. (1992). Concept of Political Parties. Journal of Theoretical Politics, 4(2), 143-145.
  • Referans31: Sartori, G. (1973). What is Politics. Political Theory, 1(1), Feb.1973, 5-26.
  • Referans32: Sönmez, N. (1995). Ortak geleceğimiz Stockholm 1972-rio 1992 ve sonrası. Yeni Türkiye Dergisi (Çevre Özel Sayısı), 193-209.
  • Referans33:Taşçı, H. (2012). Toplumsal sürdürülebilirlik bağlamında kentsel ayrışma, kapalı konut siteleri veya sivil lojmanlar sorunu. 1. Türkiye Lisansüstü Çalışmaları Kongresi Bildiriler Kitabı, Konya, 7-22.
  • Referans34: Tekeli, İ. (1999). Sürdürülebilirlik kavramı üzerine irdelemeler, Prof. Dr. Cevat Geray’a Armağan içinde. Ankara: Mülkiyeliler Birliği Yayınları.
  • Referans35: Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel AraştırmaYöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Referans36: Wilson, M. (2003). Corporatesustainability; What is it and where does it come from?. Ivey Business Journal, March/April, 1-5.
  • Referans37: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2820.pdf , (01.05.2018)
  • Referans38: http://www.akparti.org.tr/site/akparti/parti-tuzugu , (10.03.2018)
  • Referans39: https://www.chp.org.tr/Assets/dosya/tuzuk2016-29012016.pdf , (12.03.2018)
  • Referans40: https://www.chp.org.tr/wp-content/uploads/chpprogram.pdf , (14.03.2018)
  • Referans41: https://www.mhp.org.tr/usr_img/_mhp2007/kitaplar/mhp_parti_programi_2009_opt.pdf , (16.03.2018)
  • Referans42: http://iyiparti.org.tr/haber/bu-programla-turkiye-iyi-olacak , (25.06.2018)
  • Referans43: http://www.hdp.org.tr/tr/parti/parti-programi/8 , (16.03.2018)
  • Referans44: http://www.hdp.org.tr/tr/parti/parti-tuzugu/10 , (16.03.2018)
  • Referans45: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.644.pdf , (20.04.2018)
  • Referans46: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2820.pdf , (20.04.2018)
  • Referans47: http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf , (03.02.2018)
  • Referans48: https://sustainabledevelopment.un.org/?menu=1300 , (20.04.2018)

A Comparative Analysis of the Concepts of Environment and Sustainability in the Programmes of the Parties That Have a Parliamentary Group in the Turkish Grand National Assembly

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 2, 860 - 896, 30.06.2019
https://doi.org/10.15869/itobiad.483089

Öz

Political parties whose primary
objective is to come into power are significant actors of democracy. Parties make
various promises to their voters to come into power and these promises are
involved in the programmes of the parties which are almost like the constitution.
The programmes are documents which are the production of the original and
collective work that include collective action plans, have been prepared
clearly and openly and consist of the promises made to the voters. Considering
the political and social environment of the 21st century; 'environment' and
'sustainability' come at the forefront of issues that should be included in the
programmes of the parties. This article will analyze the conditions and contexts
of the concepts of 'environment' and 'sustainability' in the programmes of the
parties that have a group in the Turkish Grand National Assembly. In the study,
'Literature Review' and 'Discourse Analysis Technique' have been used as a
method.
     

Kaynakça

  • Referans1: Agyeman, J., & Evans, B. (1994). Local environmental policies and strategies. Local Economic and Social Strategy Series, Longman Group Ltd.
  • Referans2: Chambers, W. N. (1963). Political parties a new nation: the american experience 1776-1809. New York: Oxford University Press.
  • Referans3: Çelik, H., & Ekşi, H. (2008). Söylem analizi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 27(27), 99-117.
  • Referans4: Daily, G. C., & Ehrlich, P.R. (1996). Socioeconomic equity, sustainability, and earth’s carrying capacity. Ecological Applications, 6(4), 991–1001.
  • Referans5: Dike, A. A. (1985). Environmental problems in third world cities: a nigerian example. Current Anthropology, 26(4), 501-505.
  • Referans6: Fien. J., & Tilbury. D. (1996). Learning for a sustainable environment, asia-pacific programme of educational ınnovation for development. Environmental Education Research.
  • Referans7: Gladwin, T.N., Kennelly, J.J., & Krause, T. S. (1995). Shifting paradigms for sustainable development: ımplications for management theory and research. Academy Of Management Review, 20(4), 874-907.
  • Referans8: Gomes, C. P. (2009). Computational sustainability: computational methods for a sustainable environment, economy, and society. National Academy of Engineering. The Bridge, 39(4), 5–13.
  • Referans9: Goodland, R. (1995). The concept of environmental sustainability. Annual Review of Ecology and Systematics, 26, 1-24.
  • Referans10: Gönenç, İ. E., & Wolflin, J. (2004). Sürdürülebilirlik, sürdürülebilir yönetim ve karar verme süreci, Sürdürülebilir ekosistem topluluğu. Ses E-Bülteni, 1(1), 12-21.
  • Referans11: Greene, O. (2001). Environmental issues, the globalization of world politics: an ıntroduction to ınternational relations, Ed (John, B., Smith, S. & Owens, P.). Oxford Press.
  • Referans12: Grant, J., Manuel, P., & Joudray, D. (1996). A framework for planning sustainable residential landscapes. Journal of American Planning Association. 62(3), 331-344.
  • Referans13: Küçük, M., & Güneş, G. (2013). Sivil toplum kuruluşları ve çevresel sürdürülebilirlik. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi 5(2), 298-311.
  • Referans14: Heywood, A. (2011). Siyaset. Ankara: Adres Yayınları.
  • Referans15: İslamoğlu, A. H. (2002). Siyaset pazarlaması toplam kalite yaklaşımı. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Referans16: Kanlı, İ. (2015). Kültürel mirasın korunması ve sürdürülebilirlik arasındaki paradoks. 8 Kasım Dünya Şehircilik Günü 38. Kolokyumu 6-7-8- Kasım 2014 Bildiriler Kitabı, (1), 259-376.
  • Referans17: Kates, R. W., Parris, T. M. & Leiserowitz, A. A. (2005). What is sustainable development? goals, indicators, values, and practice. Environment: Science and Policy for Sustainable Development, 47(3), 10-21.
  • Referans18: Kavas, K., & Sezer, S. (2002). Johannesburg dünya sürdürülebilir kalkınma zirvesi’nin ardından. Türk İdare Dergisi, 74(437), 1-25.
  • Referans19: Kaypak, Ş. (2011). Küreselleşme sürecinde sürdürülebilir bir kalkınma için sürdürülebilir bir çevre. Kmü Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(20), 19-33.
  • Referans20: Keleş, R. (1994). Kent ve çevre haklarının korunması üzerine gözlemler. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 49(3), 275-281.
  • Referans21: Keleş, R. (1998). Kentbilim Terimler Sözlüğü (2. baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Referans22: Keleş, R., & Hamamcı, C. (2005). Çevre politikası. Ankara: İmge.
  • Referans23: Kuhlman, T., & Farrington, J. (2010). What is Sustainabiltiy?. Sustainability 2010, 2(11), 3436-3448.
  • Referans24: Maclaren, V. W. (1996). Urban sustainability reporting. Journal of the American Planning Association, 62(2), 184-201.
  • Referans25: McKenzie, S. (2004). Social sustainability: towards some definitions. Hawke Research Institute Working Paper Series, 27(3), 1-20.
  • Referans26: Meadowcroft, J. (1997). Planning, democracy and the challenge of sustainable development. International Political Science Review, 18(2), 168-169.
  • Referans27: Newby, L. (1999). Sustainable local economic development: a new agenda for action. Local Environment, 4(1), 67-72.
  • Referans28: Orum, A.M., & Dale, J.G. (2009). Siyaset Sosyolojisi. İ. Kaya (Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Referans29: Perace, D., & Atkinson, G. (1998). The concept of sustainable development: an evaluation of its usefulness ten years after Brundtland. Swiss Journal of Economics and Statistics, 134(3), 251-269.
  • Referans30: Pomper, G. (1992). Concept of Political Parties. Journal of Theoretical Politics, 4(2), 143-145.
  • Referans31: Sartori, G. (1973). What is Politics. Political Theory, 1(1), Feb.1973, 5-26.
  • Referans32: Sönmez, N. (1995). Ortak geleceğimiz Stockholm 1972-rio 1992 ve sonrası. Yeni Türkiye Dergisi (Çevre Özel Sayısı), 193-209.
  • Referans33:Taşçı, H. (2012). Toplumsal sürdürülebilirlik bağlamında kentsel ayrışma, kapalı konut siteleri veya sivil lojmanlar sorunu. 1. Türkiye Lisansüstü Çalışmaları Kongresi Bildiriler Kitabı, Konya, 7-22.
  • Referans34: Tekeli, İ. (1999). Sürdürülebilirlik kavramı üzerine irdelemeler, Prof. Dr. Cevat Geray’a Armağan içinde. Ankara: Mülkiyeliler Birliği Yayınları.
  • Referans35: Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel AraştırmaYöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Referans36: Wilson, M. (2003). Corporatesustainability; What is it and where does it come from?. Ivey Business Journal, March/April, 1-5.
  • Referans37: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2820.pdf , (01.05.2018)
  • Referans38: http://www.akparti.org.tr/site/akparti/parti-tuzugu , (10.03.2018)
  • Referans39: https://www.chp.org.tr/Assets/dosya/tuzuk2016-29012016.pdf , (12.03.2018)
  • Referans40: https://www.chp.org.tr/wp-content/uploads/chpprogram.pdf , (14.03.2018)
  • Referans41: https://www.mhp.org.tr/usr_img/_mhp2007/kitaplar/mhp_parti_programi_2009_opt.pdf , (16.03.2018)
  • Referans42: http://iyiparti.org.tr/haber/bu-programla-turkiye-iyi-olacak , (25.06.2018)
  • Referans43: http://www.hdp.org.tr/tr/parti/parti-programi/8 , (16.03.2018)
  • Referans44: http://www.hdp.org.tr/tr/parti/parti-tuzugu/10 , (16.03.2018)
  • Referans45: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.644.pdf , (20.04.2018)
  • Referans46: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2820.pdf , (20.04.2018)
  • Referans47: http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf , (03.02.2018)
  • Referans48: https://sustainabledevelopment.un.org/?menu=1300 , (20.04.2018)
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İmam Bakır Kanlı 0000-0002-5715-8752

Metin Erol 0000-0003-1987-1503

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kanlı, İ. B., & Erol, M. (2019). Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde Grubu Bulunan Partilerin Programlarında Çevre ve Sürdürülebilirlik Kavramlarının Karşılaştırmalı Analizi. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(2), 860-896. https://doi.org/10.15869/itobiad.483089
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.