Determinants of Social Capital and Innovation; A Investigation for Duzce Province

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 3, 2272 - 2296, 30.09.2019

Recep Koç , Bekir Sami Oğuztürk

https://doi.org/10.15869/itobiad.573319

Cited By: 2

Öz

For Duzce, which have a central
geographical locatioan between Ankara and İstanbul of Turkey, which is
anticipated to reach high welfare level, Especially at paper that is taught
that added value will increase the per capita income with inovatif activities
that precense of social capital  is as a
factor enhancing innovation needs to be improved by it.

 

Based on this, summaries of the studies
conducted in the literature section of the study are given. In the next
chapters, the indicators related to the analysis to be performed in the study
were tried to be determined. Afterwards, factor analyzes were performed to
obtain the most significant results of the indicators related to innovation and
social capital. As a result, the number of STK per thousand inhabitants of the
variable with the highest effect on social capital was seen as the number of
TRADEMARK REGISTRATION for innovation.        

Anahtar Kelimeler

Social Capital, Innovation, Duzce, Factor Analysis, Migration

Sosyal Sermaye ve İnovasyonun Belirleyicileri; Düzce İli İçin Bir İnceleme

Öz

Türkiye’nin
iki büyük şehri İstanbul ve Ankara’nın arasında merkezi bir coğrafi konuma
sahip olan Düzce ilinin umulan refah seviyesine ulaşılmasında özellikle kişi
başı geliri artırıcı katma değerin inovasyonla yapılacağı düşünülen çalışmada;
inovasyonu artırıcı bir unsur olarak sosyal sermayenin mevcudiyetinin
iyileştirilmesi gerekmektedir.

Buna
istinaden, çalışmanın literatür bölümünde konuya yön gösterecek yapılan
çalışmaların özetlerine yer verilmiştir. Çalışmada yapılmak istenen analiz ile
ilgili göstergeler belirlenmeye çalışılmıştır. Veri analizinde, inovasyon ve
sosyal sermaye ile ilgili göstergelerin en anlamlı sonuçlar verecek gösterge ve
faktör yüklerini elde etmek için faktör analizleri yapılmıştır. Analiz
sonuçlarına göre sosyal sermaye belirleyicileri içerisinde en fazla etkisi olan
değişkenin bin kişi başına düşen STK sayısı, inovasyon için ise MARKA TESCİL sayısı olarak görülmüştür

Anahtar Kelimeler

En Sosyal Sermaye, İnovasyon, Düzce, Faktör Analizi, Göç

Kaynakça

• Akçomak, I. S., & ter Well, B. (2009). Social Capital, Innovatio and Growth: Evidence from Europe. European Economic Review, 53(5), 544-567.
• Aslan, S. (2016). Türkiye'de Sosyal Sermaye Bileşenlerinden Güven Hakkındad Bir Değerlendirme. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 17(2), 181-204.
• Barrutia, J. M., Echebarria, C., & Lopez, A. (2010). Social and innovation: an empirical analysis in the context of European regions. Faculty of Economics and Busines Administration University of the Basque (Spain). https://www.academia.edu/6815696/Social_capital_and_innovation_an_empirical_analysis_in_the_context_of_European_regions adresinden alındı
• Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. J. Richardson içinde, Handbook of theory and Research for Sociology of Education (s. 241-258). New York: Grenwood Press.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirme Kullanımı. Kuram ve Uyuglamada Eğitim Yönetimi(32), 470-483.
• Coleman, J. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital. American Journal of Sociology, 94(94), 95 - 120.
• Coleman, J. (1990). Foundations of Social Theory. Cambrige: Harward University Press.
• Cristoforou, A. (2003). Social Capital and Economic Growth: The Case Of Greece. London: London School of Economics, European Institute, The 1st PhD Symposium on Social Science Researce in Greece.
• Demir, S. A. (2011). Aile ve Sosyal Sermaye İlişkisi. e-Journal of New World Sciences Academy, 6(4), 897-915.
• Filiztekin, A. (2009). Türkiye'nin Rekabet Endeksi . Türkiye İçin Bir Rekabet Endeksi (s. 8-39). içinde EDAM.
• Fukuyama, F. (1995). Trust: The Social Virtues and the Creation of Prosperty . New York: Free Press.
• Gök, M. (2016). Türkiye'de Sivil Toplum Kuruluşları ve Sosyal Sermaye. Istanbul Journal of Sociological Studies, 0(52), 655-683.
• Hvızdkova, I., & Urbancikova, N. (2014). The Level of Scoial Capital, Innovation and Competitiveness in the Countries of the European Union (EU). European Spatioan Research and Policy, 21(1), 123-136.
• Işık, S., Duman, K., & Korrkmaz, A. (2004). Türkiye Ekonomisinde Finansal Krizler Bir Faktör Analizi Uygulaması. D.E.Ü İ.İ.B.F Dergisi, 19(1), 45-69.
• Kaiser, H. F. (1974). An index od factor simplicity. 39, 31-36.
• Kalaycı, Ş. (2010). Faktör Analizi. Ş. Kalaycı, & A. S. Subaşı (Dü.) içinde, SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (s. 319-332). Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
• Karagül, M., & Masca, M. (2005). Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi , Bahar(1), 37 - 52.
• Kaya, M. F. (2013). Sürdürülebillir Kalkınmaya Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. Marmara Coğrafya Dergisi(28), 175-193.
• Koç, R. (2013). Antalya tarım sektöründe işletmelerin yerel paydaşlar ile ilişkileri üzerine inovasyon açısından bir inceleme. ISPARTA: Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bİlimler Enstitüsü, Yüksek Lİsans Tezi.
• Landry, R., Amara, N., & Lamarı, M. (2002). Does social capital determine innovation? To what extent? Technological Forecasting and Social Change, 69(7), 681-701.
• MEB. (2018). Strateji Geliştirme Başkanlığı. http://sgb.meb.gov.tr/ adresinden alındı
• Murphy, L., Huggins, R., & Thompson, P. (2017). Social capital and innovation: A comparative analysis of regional policies. Sage Journals in Environment and, 34(6), 1025-1057.
• Neira, I. (2009). An Emprirical Approach to Trust and Growth in the European Countries. Applied Econometrics annd International Development, 9(2), 63-72.
• Nielsen, K. (2003). Socal Capital and Innovation Policy. Network Instıtunional Theory Research Paper, 10/03, Roskilde University.
• OECD. (2001). The Well Being of Nations: The Role of Human and Social Capital. Centre for Educational Research and Innovation. http://www.oecd.org/site/worldforum/33703702.pdf . adresinden alındı
• Palomino, J. P., & Ausina, E. T. (2012). Social Capital, Investment and Economic Growth Evidence For Spanish Provinces. Documentos de Trabajo 14 . Fundacion BBVA. http://www.fbbva.es/TLFU/dat/DT_14_2012_web.pdf. adresinden alındı
• Putnam, R. (1995). Bowling Alone: America’s Declining Social Capital. Journal of Democracy, 6(1), 65-78.
• Putnam, R. D., Leonardi, R., & Naneti, R. (1993). Making Democrasy Work: Cİvic Traditions in Modern Italy. UK: Princeton Univesity Press.
• Sabatini, F. (2006). The Empirics of Social Capital and Economic Development: A Critical Perspective. https://ageconsearch.umn.edu/bitstream/12097/1/wp060015.pdf adresinden alındı
• Schumpeter, J. (1934). The Theory of Economic Development. Cambrige, Mass: Harvard University Press.
• Sungur, O., Koç, R., & Dulupçu, M. A. (2014). Antalya'da Tarım Ve Tarımla İlişkili Firmaların İnovasyon Ve Yerel Aktörlerle İşbirliği Faaliyetlerinin Analizi. Tarım Ekonomisi Dergisi, 20(1), 1-15.
• Taşçı, K., & Özsan, M. E. (2011). Bölgesel Hoşnutsuzluk Endeksi. 12. Uluslararası Ekonometri Yöneylem Araştırması ve İstatistik Sempozyumu (s. 1-17). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
• Tüysüz, N. (2011). Sosyal Sermayenin Ekonomik Gelişme Açıından Önemi ve Sosyal Sermaye Endeksinin Hesaplanması. Ankara: Kalkınma Bakanlığı (Uzmanlık Tezi).
• Verhees, F., & Meulenberg, T. (2004). ,Market orientation, innovativeness, product inovation, and performance in small firms. Journal of Small Business Management, 42(2), 134-154.
• Woolcock, M. (1998). Social capital and economic development: Toward a theoretical synthesis and policy framework. Theory and Society, 27, 151 - 208.