Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Understanding of Education in Modern Islamic Thought (Case of Fazlur Rahman Muhammed Ikbal and Cemaleddin Afgani)

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 1173 - 1199, 30.06.2020
https://doi.org/10.15869/itobiad.678979

Öz

The purpose of this paper is to investigate the education-teaching-related views of Fazlur Rahman, Muhammad Iqbal and Jamal al-Din al-Afghani, who are among the prominent philosophers of Modernist Islamists. In this context, the objective is to determine the main principles on which they base their ideas, their critiques and propositions towards the traditional and modern education system and the human model they want to train in the context of the needs of the Islamic world. Therefore, it is to reveal the extent to which they have brough holistic and consistent solutions to the existing education problems by the point of arrival of the education-teaching of today. In this framework, basic concepts that are in the Modern Islamic Thought such as unity of Islam, modernization, nationalism and reform were included with their relations to the topic. While the topic was being taken on in the specified manner, among the qualitative research methods that would carry the findings on the gaps in the field of religious education, needs and what have been achieved forward, the literature review and document analysis techniques were utilized.

Kaynakça

  • Afgâni, C. (1912). “Vahdet-i Cinsiyye (Irkiyye) Felsefesi ve Lisan Birliğinin ‎Hakiki Mahiyeti”, Türk Yurdu, (C. 3, S.26) ‎
  • Afgâni, C. (1956). Tabiatçılığı Red, A. Akpınarlı (çev.). Ankara: Türkiye Diyanet ‎Vakfı.‎
  • Afgâni, C. (1968). “Lecture On Teaching And Learning”, An Islamic Response ‎To Imperialism, Nikki R. Keddie, Berkeley and Los Angeles: University of ‎California.‎
  • Afgâni, C.-Abduh M. (1987). Urvetu’l-Vuska. İ. Aydın (çev.). İstanbul: Bir.‎
  • Aydın, M. S. (2000). “İkbal Muhammed”, İslam Ansiklopedisi içinde. (C. 22, ‎ss.17-23). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı.‎
  • Doğan, R. (1999). İslamcıların Eğitim ve Öğretim Görüşleri. Ankara: Bizim Büro.‎
  • Fahri, M. (1987). İslam Felsefesi Tarihi. K. Turhan (çev.). İstanbul: İklim.‎
  • İkbal, M. (1956). Şarktan Haber. A. N. Tarlan (çev.). Ankara: Türk Tarih ‎Kurumu.‎
  • İkbal, M. (1964). İslam’da Dini Düşüncenin Yeniden Doğuşu. N. A. Asrar (çev.). ‎İstanbul: Birleşik.‎
  • İkbal, M. (1968a). Hicaz Armağanı. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul: R.C.D. ‎Kalkınma İçin İşbirliği Kültür Enstitüsü.‎
  • İkbal, M. (1968b). Darb-ı Kelim. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul: R.C.D. Kalkınma ‎İçin İşbirliği Kültür Enstitüsü.‎
  • İkbal, M. (1971). Zebur-u Acem. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul.‎
  • İkbal, M. (1976). Ey Şark Kavimleri. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul: Eser.‎
  • İkbal, M. (1988). Doğudan Esintiler (Bang-ı Dara/Kervanın Çağrısı), N. Ahmed ‎Asrar (çev.). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür.‎
  • İkbal, M. (1999a). Cavidname. A. Schimmel (çev.). İstanbul: Kırkambar.‎
  • İkbal, M. (1999b). Benlik ve Toplum. A. Yüksel (çev.). İstanbul: Birleşik.‎
  • İkbal, M. (2000). Cebrail’in Kanadı. A. Kızılkaya (çev.). İstanbul: Kırkambar.‎
  • İkbal, M. (2001). Yansımalar. H. Toker (çev.) İstanbul: Kaknüs.‎
  • Kara, İ. (1986). Türkiye’de İslamcılık Düşüncesi Metinler/Kişiler I. İstanbul: Risale.‎
  • Kılıç, C. ( ts.). Büyük Mütefekkir Dr. Muhammed İkbal Hayatı Şahsiyeti ve Fikirleri. ‎Ankara: Muradiye Kültür Vakfı. ‎ Rahman, F. (1963). “The Post-Formative Developments In Islam II”, Islamic ‎Studies. (C. II, ss.297-316). Islamabad: Islamic Research Institute.‎
  • Rahman, F. (1995). Tarih Boyunca İslami Metodoloji Sorunu. S. Akdemir (çev.). ‎Ankara. Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (1997). İslam Geleneğinde Sağlık ve Tıp. A. B. Baloğlu-A. Çiftçi (çev.). ‎Ankara: Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (1999). İslam ve Çağdaşlık. A. Açıkgenç-M.H. Kırbaşoğlu (çev.). ‎Ankara: Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2000a). İslam. M. Dağ-M. Aydın (çev.). Ankara: Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2000b). İslami Yenilenme Makaleler I. A. Çiftçi (çev.). Ankara: ‎Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2000c). Ana Konularıyla Kur’an. A. Açıkgenç (çev.). Ankara: ‎Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2002). İslami Yenilenme Makaleler III. A. Çiftçi (çev.). Ankara: ‎Ankara Okulu.‎
  • Schimmel, A. (2001). Çağın Mevlanası Muhammed İkbal. Senail Özkan (çev.). ‎İstanbul: Kırkambar.‎
  • Uyanık, M. (1993-1994). “Muhammed İkbal’e Göre Çağdaşlık Kavramı”, ‎İslami Araştırmalar. (C. 7, S. 1, ss. 89-93).‎
  • Wan Daud, W. M. N. (1990). “Büyük Âlim Hocam ve Arkadaşım (Fazlur ‎Rahman ) İle Anılarım”, Bekir Demirkol (çev.). İslami Araştırmalar. (C. 4). ‎Ankara.‎
  • Yücel, T. (2019). “Modern İslam Düşüncesinde Mahiyeti ve Unsurları ‎İtibariyle Eğitim ( Fazlur Rahman, Muhammed İkbal, Cemaleddin Afgani ‎Örneği). Uluslararası İslam Eğitimi Kongresi 2019 Bildiriler Kitabı. (ss.585-604). ‎İstanbul: YEKDER.‎
  • Zulfikar, G. H. (1993). “İkbal’in Gençliğe Yaşayan Mesajı”, Türkçe İkbaliyat. Z. ‎Yazıcı. (çev.). Lahor: İkbal Akademisi.‎

Modern İslam Düşüncesinde Eğitim Anlayışı (Fazlur Rahman Muhammed İkbal ve Cemaleddin Afgani Örneği)

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 1173 - 1199, 30.06.2020
https://doi.org/10.15869/itobiad.678979

Öz

Bu makalenin amacı, Modernist İslamcılar’ın önde gelen düşünürlerinden olan Fazlur Rahman, Muhammed İkbal ve Cemaleddin Afgâni’nin eğitim-öğretim görüşlerini araştırmaktır. Bu çerçevede görüşlerini dayandırdıkları temel ilkeleri, geleneksel ve çağdaş eğitim sitemine yönelik tenkit ve teklifleri, İslam dünyasının ihtiyaçları bağlamında yetiştirmek istedikleri insan modelinin ne olduğunu tespit etmektir. Böylelikle eğitim-öğretimin günümüzde gelmiş olduğu nokta itibariyle mevcut eğitim problemlerine ne derece bütüncül ve tutarlı çözümler getirdiklerini ortaya koyabilmektir. Bu kapsamda Modern İslam Düşüncesinde yer alan, İslam birliği, çağdaşlaşma, milliyetçilik, ıslahat gibi temel kavramlara da konu ile ilişkileri bağlamında yer verilmiştir. Konu belirtilen şekilde ele alınırken tarihi süreç içerisinde din eğitimi alanında boşlukları, ihtiyaçları ve ulaşılanlar çerçevesinde elde edilen bulguları ileriye taşıyacak nitel araştırma yöntemlerinden literatür tarama tekniğine başvurulmuştur.

Kaynakça

  • Afgâni, C. (1912). “Vahdet-i Cinsiyye (Irkiyye) Felsefesi ve Lisan Birliğinin ‎Hakiki Mahiyeti”, Türk Yurdu, (C. 3, S.26) ‎
  • Afgâni, C. (1956). Tabiatçılığı Red, A. Akpınarlı (çev.). Ankara: Türkiye Diyanet ‎Vakfı.‎
  • Afgâni, C. (1968). “Lecture On Teaching And Learning”, An Islamic Response ‎To Imperialism, Nikki R. Keddie, Berkeley and Los Angeles: University of ‎California.‎
  • Afgâni, C.-Abduh M. (1987). Urvetu’l-Vuska. İ. Aydın (çev.). İstanbul: Bir.‎
  • Aydın, M. S. (2000). “İkbal Muhammed”, İslam Ansiklopedisi içinde. (C. 22, ‎ss.17-23). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı.‎
  • Doğan, R. (1999). İslamcıların Eğitim ve Öğretim Görüşleri. Ankara: Bizim Büro.‎
  • Fahri, M. (1987). İslam Felsefesi Tarihi. K. Turhan (çev.). İstanbul: İklim.‎
  • İkbal, M. (1956). Şarktan Haber. A. N. Tarlan (çev.). Ankara: Türk Tarih ‎Kurumu.‎
  • İkbal, M. (1964). İslam’da Dini Düşüncenin Yeniden Doğuşu. N. A. Asrar (çev.). ‎İstanbul: Birleşik.‎
  • İkbal, M. (1968a). Hicaz Armağanı. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul: R.C.D. ‎Kalkınma İçin İşbirliği Kültür Enstitüsü.‎
  • İkbal, M. (1968b). Darb-ı Kelim. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul: R.C.D. Kalkınma ‎İçin İşbirliği Kültür Enstitüsü.‎
  • İkbal, M. (1971). Zebur-u Acem. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul.‎
  • İkbal, M. (1976). Ey Şark Kavimleri. A. N. Tarlan (çev.). İstanbul: Eser.‎
  • İkbal, M. (1988). Doğudan Esintiler (Bang-ı Dara/Kervanın Çağrısı), N. Ahmed ‎Asrar (çev.). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür.‎
  • İkbal, M. (1999a). Cavidname. A. Schimmel (çev.). İstanbul: Kırkambar.‎
  • İkbal, M. (1999b). Benlik ve Toplum. A. Yüksel (çev.). İstanbul: Birleşik.‎
  • İkbal, M. (2000). Cebrail’in Kanadı. A. Kızılkaya (çev.). İstanbul: Kırkambar.‎
  • İkbal, M. (2001). Yansımalar. H. Toker (çev.) İstanbul: Kaknüs.‎
  • Kara, İ. (1986). Türkiye’de İslamcılık Düşüncesi Metinler/Kişiler I. İstanbul: Risale.‎
  • Kılıç, C. ( ts.). Büyük Mütefekkir Dr. Muhammed İkbal Hayatı Şahsiyeti ve Fikirleri. ‎Ankara: Muradiye Kültür Vakfı. ‎ Rahman, F. (1963). “The Post-Formative Developments In Islam II”, Islamic ‎Studies. (C. II, ss.297-316). Islamabad: Islamic Research Institute.‎
  • Rahman, F. (1995). Tarih Boyunca İslami Metodoloji Sorunu. S. Akdemir (çev.). ‎Ankara. Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (1997). İslam Geleneğinde Sağlık ve Tıp. A. B. Baloğlu-A. Çiftçi (çev.). ‎Ankara: Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (1999). İslam ve Çağdaşlık. A. Açıkgenç-M.H. Kırbaşoğlu (çev.). ‎Ankara: Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2000a). İslam. M. Dağ-M. Aydın (çev.). Ankara: Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2000b). İslami Yenilenme Makaleler I. A. Çiftçi (çev.). Ankara: ‎Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2000c). Ana Konularıyla Kur’an. A. Açıkgenç (çev.). Ankara: ‎Ankara Okulu.‎
  • Rahman, F. (2002). İslami Yenilenme Makaleler III. A. Çiftçi (çev.). Ankara: ‎Ankara Okulu.‎
  • Schimmel, A. (2001). Çağın Mevlanası Muhammed İkbal. Senail Özkan (çev.). ‎İstanbul: Kırkambar.‎
  • Uyanık, M. (1993-1994). “Muhammed İkbal’e Göre Çağdaşlık Kavramı”, ‎İslami Araştırmalar. (C. 7, S. 1, ss. 89-93).‎
  • Wan Daud, W. M. N. (1990). “Büyük Âlim Hocam ve Arkadaşım (Fazlur ‎Rahman ) İle Anılarım”, Bekir Demirkol (çev.). İslami Araştırmalar. (C. 4). ‎Ankara.‎
  • Yücel, T. (2019). “Modern İslam Düşüncesinde Mahiyeti ve Unsurları ‎İtibariyle Eğitim ( Fazlur Rahman, Muhammed İkbal, Cemaleddin Afgani ‎Örneği). Uluslararası İslam Eğitimi Kongresi 2019 Bildiriler Kitabı. (ss.585-604). ‎İstanbul: YEKDER.‎
  • Zulfikar, G. H. (1993). “İkbal’in Gençliğe Yaşayan Mesajı”, Türkçe İkbaliyat. Z. ‎Yazıcı. (çev.). Lahor: İkbal Akademisi.‎
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Tülay Yücel 0000-0002-4197-2469

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yücel, T. (2020). Modern İslam Düşüncesinde Eğitim Anlayışı (Fazlur Rahman Muhammed İkbal ve Cemaleddin Afgani Örneği). İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 9(2), 1173-1199. https://doi.org/10.15869/itobiad.678979
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.