Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kamu Diplomasisi Bağlamında Türkiye’nin Ulus Markalama Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 133 - 150, 30.03.2021
https://doi.org/10.15869/itobiad.811944

Öz

Kamu diplomasisi ve ulus markalama birbiri ile çok yakından ilişkili iki konsepttir. Kimi yazarlar bu iki kavramı aynı çerçevede değerlendirirken bazı yazarlar da farklı olduklarını ifade etmektedir. Ulus markalama; ülkelerin turizm, ihracat, kültür gibi değerlerinin hedef ulus ve kamular nezdinde istenilen algı ve imajın oluşturulması ile sağlanan bir marka değeridir. Kamu diplomasisi, yumuşak güç unsurlarının oluşturduğu itibar ve imaj ile ulus markalamasına önemli katkı sağlamaktadır. Türkiye 2000’li yıllardan itibaren kamu diplomasisi ve ulus markalama alanlarında faaliyetlerini yoğunlaştırmıştır. Her iki alanın amacı da ülke algısını geliştirmek ve itibar sermayesi oluşturmaktır. Kamu diplomasisi uluslararası ilişkiler, halkla ilişkiler, yumuşak güç, kültür, sanat gibi çok kapsamlı bir alanda faaliyet yürütürken, ulus markalama yaklaşımının temel odağı imajdır. Ulus markalama, kamu diplomasisi perspektifi ile ele alındığında her iki kavram da zengin bir çalışma alanı haline gelmektedir. Kamu diplomasisi ve ulus markalama, yumuşak güç temelinde şekillenmektedir. Literatürde bu iki alanın ilişkisine dair temelde beş farklı yaklaşım bulunmaktadır. Makalede, bu ilişkisel tartışmalara değinilerek benzerlikler ve farklılıklar ele alınmaktadır. Türkiye’nin ulus markalama faaliyetlerini yoğunlaştırdığı dönem aynı zamanda kamu diplomasisinin kurumsallaştığı süreçle paralellik arz etmektedir. Bu bağlamda her iki kavramın birbiri ile olan etkileşimi incelenmiş ve Türkiye’nin Turkey Home, “Turkey: Discover the Potential” gibi ulus markalama kampanyaları analiz edilmiştir. Çalışmada, kamu diplomasi ve ulus markalama konseptleri arasındaki ilişki Szondi’nin kamu diplomasi ve ulus markalama yaklaşımlarına göre incelenmektedir. Bu incelemede Türkiye’nin Szondi’nin belirttiği beş farklı görüş arasında hangi yaklaşımı benimsediği tespit edilmeye çalışılmış ve iki alan arasındaki ilişkiler değerlendirilmiştir. Çalışmada, Türkiye’nin kamu diplomasisi ve ulus markalama yaklaşımı ülke markası algısının geliştirilmesi yönünde benzer amaçlara sahip oldukları ve farklı konseptler olarak birbirlerini besledikleri tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Akın, M. A. (2018). Kamu Diplomasisi Aracı Olarak Ulus Markalama: Turqualıty Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: T.C. Maltepe Üniversitesi.
  • Aksungur, A. G. (2008). Turizmde Markalaşma Ve Tanıtma Faaliyetlerinin Önemi: İspanya ve Türkiye'nin Karşılaştırmalı Analizi. Uzmanlık Tezi. Ankara: T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı tanıtma Genel Müdürlüğü. https://turkiyedeturizm.files.wordpress.com/2014/12/31012asli-gundogdu-aksungurpdf.pdf adresinden alındı
  • Anholt, S. (2008). From nation branding to competitive identity – the role of brand management as a component of national policy. K. Dinnie içinde, Nation Branding Concepts, Issues, Practice (s. 22-31). Elsevier .
  • Anholt, S. (2011). Beyond the Nation Brand: The Role of Image and Identity in International Relations (Monograph). Brands and Branding Geographies, 289-301.
  • Chernatony, L. d. (2008). Adapting brand theory to the context of nation branding. K. Dinnie içinde, Nation Branding Concepts, Issues, Practice. Oxford: Elsevier.
  • Çevik, S. B. (2018). Narrating Turkey’s Story: Communicating Its Nation Brand Through Public Diplomacy. E. P. Dal içinde, Middle Powers in Global Governance. Palgrave Macmillan.
  • Dinnie, K., & Sevin, E. (2020). The Changing Nature of Nation Branding Implications for Public Diplomacy. N. Snow, & N. Cull içinde, Routledge Handbook of Public Diplomacy (s. 137-142). New York.
  • Erzen, M. Ü. (2012). Kamu Diplomasisi. İstanbul: Derin yayınları.
  • Fan, Y. (2010). Branding the nation: Towards a better understanding. Place Branding and Public Diplomacy, 97-103. doi:10.1057/pb.2010.16
  • Finance, B. (2019). The annual report on the most valuable and strongest nation brands. https://brandfinance.com/knowledge-centre/reports/brand-finance-nation-brands-2019/ adresinden alındı
  • Gilboa, E. (2008). Searching For a Theory of Public Diplomacy. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 55-77.
  • Güz, N., Küçükerdoğan, R., Sarı, N., Küçükerdoğan, B., & Zeybek, I. (2002). Etkili İletişim Terimleri. İstanbul: İnkılap. Index Future Brand. (2019). Future Brand Country Index 2019.
  • Index Future Brand. (2019). Future Brand Country Index 2019.
  • Johnston, Y. (2008). Country Case Insight – South Africa Developing Brand South Africa. K. Dinnie içinde, Nation Branding Concepts, Issues, Practice (s. 5-15). Oxford: Elsevier . Kadıbeşegil, S. (2008). Şimdi Stratejik İletişim Zamanı . İstanbul: Mediacat.
  • Kaefer, F. (2020). Country Branding A Practitioner Perspective. N. Snow, & N. Cull içinde, Routledge Handbook of Public Diplomacy (s. 129-136). New York: Taylor & Francis.
  • Köksoy, E. (2015). Kamu Diplomasisi Perspektifinden Ulus Markalaması . Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 42-61. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/494270 adresinden alındı
  • Köksoy, E. (2016). Yeni Diplomatik Temsil Biçimi Olarak Marka Diplomasisi: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk İletişim, 242-261.
  • Kunczik, M. (1997). Images of Nations and International Public Relations. New Jersey: Lawrence Earlbaum Associates.
  • MarketingTürkiye. (2017, 03 27). https://www.marketingturkiye.com.tr. 09 27, 2020 tarihinde https://www.marketingturkiye.com.tr/haberler/turkiye-imaj-kampanyasi-icin-dugmeye-basildi/ adresinden alındı
  • Melissen, J. (2005). The New Public Diplomacy Soft Power in International Relations. New York: PALGRAVE MACMILLAN. (2019). Turizm İstatistikleri. Ankara: T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • (2019). Turizm İstatistikleri. Ankara: T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • Nas, A. (2017). Alparslan, N. A. S. "Branding and national identity: the analysis of “Turkey: discover the potential” campaign. Bilig, 201-224.
  • Nas, A. (2017). Ulus Markalama Dünyadan Örneklerle Kuram ve Uygulama. İstanbul: Kriter.
  • Odabaşı, Y., & Oyman, M. (2002). Pazarlama İletişimi Yönetimi. İstanbul: Mediacat.
  • Olins, W. (2002). Branding the nation — the historical context. Journal of brand management, 241-248.
  • Saydam, A. (2012). Türkiye'de İletişimin El Kitabı İktidar yalnızlıktır. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Szondi, G. (2008). Public Diplomacy and Nation Branding: Conceptual Similarities and Differences. Netherlands Institute of International Relations Clingendael. https://www.researchgate.net/publication/253744488 adresinden alındı
  • TİM. (2018). Kurumsal Kimlik Klavuzu . http://turkiyetanitimgrubu.org: http://turkiyetanitimgrubu.org/Content/Downloads/Guides/TurkeyDTP_Guidelines_TR.pdf adresinden alındı
  • TTG. (2018). (T. T. Grubu, Dü.) 09 27, 2020 tarihinde http://discoverthepotential.com: http://discoverthepotential.com/Content/Downloads/Guides/Faaliyet_Raporu_Kapak.pdf adresinden alındı
  • The Soft Power 30 (2019) A Global Ranking of Soft Power. Portland: USC Center on Public Diplomacy.
  • Tuch, H. N. (1990). Communıcatıng Wıth The World U.S. Public Diplomacy Overseas. New York: ST. Martin's Press New York.
  • Yağmurlu, A. (2019). Kamu Diplomasisi ve Ulus Markalaşması: Bir Elmanın İki Yarısı Mı? İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 122-138.
  • Yıldırım, G. (2014). Uluslararasi Halkla İlişkiler Perspektifinden Kamu Diplomasisi: “Türkiye Kamu Diplomasisi Koordinatörlüğü Örneği Çerçevesinde Kültürel Diplomasi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Zaharna, R. (2009). Mapping out a Spectrum of Public Diplomacy Information and Relational Communication Frameworks. N. Snow, & P. M. Taylor içinde, Roudledge Handbook of Public Diplomacy (s. 86-98). New York: Roudledge.

Evaluation of Turkey's Nation Branding Activities in the Context of Public Diplomacy

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 133 - 150, 30.03.2021
https://doi.org/10.15869/itobiad.811944

Öz

Public diplomacy and nation branding are two closely related concepts. While some authors evaluate these two concepts within the same framework, others state that they are different concepts. Nation branding; it is a brand value provided by the creation of the desired perception and image of the countries' values such as tourism, export and culture in the eyes of the target nation and public. Public diplomacy contributes significantly to the nation branding with the reputation and image created by soft power elements. Turkey has involved in more intensive activities in public diplomacy and nation branding since the early 2000s. The purpose of both areas is to improve the perception of the country and to create reputational capital. While public diplomacy operates in a very comprehensive field such as international relations, public relations, soft power, culture and art, the main focus of the nation branding approach is image. When nation branding is handled from a public diplomacy perspective, both concepts become a rich field of study. Public diplomacy and nation branding are shaped on the basis of soft power. There are basically five different approaches in the literature regarding the relationship of these two fields. The article deals with similarities and differences by addressing these relational debates. Turkey intensifies activities marking the period when the nation branding is in parallel at the same time as the process of institutionalization of public diplomacy. In this context, we examined the interaction with each other in both concept and Turkey Home in Turkey, "Turkey: Discover the Potential" as nation branding campaign are evaluated. With this study, the relationship between public diplomacy and nation branding concepts is examined according to Szondi's public diplomacy and nation branding approaches. While conducting this examination, it is tried to determine which approach Turkey adopt among the five different views expressed in Szondi's approaches, and the relations between public diplomacy and nation-branding activities are evaluated. In the study, Turkey is determined to have an approach that feed each other as different concepts of public diplomacy and nation branding, but have similar approaches for the development objectives of the country's brand perception.

Kaynakça

  • Akın, M. A. (2018). Kamu Diplomasisi Aracı Olarak Ulus Markalama: Turqualıty Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: T.C. Maltepe Üniversitesi.
  • Aksungur, A. G. (2008). Turizmde Markalaşma Ve Tanıtma Faaliyetlerinin Önemi: İspanya ve Türkiye'nin Karşılaştırmalı Analizi. Uzmanlık Tezi. Ankara: T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı tanıtma Genel Müdürlüğü. https://turkiyedeturizm.files.wordpress.com/2014/12/31012asli-gundogdu-aksungurpdf.pdf adresinden alındı
  • Anholt, S. (2008). From nation branding to competitive identity – the role of brand management as a component of national policy. K. Dinnie içinde, Nation Branding Concepts, Issues, Practice (s. 22-31). Elsevier .
  • Anholt, S. (2011). Beyond the Nation Brand: The Role of Image and Identity in International Relations (Monograph). Brands and Branding Geographies, 289-301.
  • Chernatony, L. d. (2008). Adapting brand theory to the context of nation branding. K. Dinnie içinde, Nation Branding Concepts, Issues, Practice. Oxford: Elsevier.
  • Çevik, S. B. (2018). Narrating Turkey’s Story: Communicating Its Nation Brand Through Public Diplomacy. E. P. Dal içinde, Middle Powers in Global Governance. Palgrave Macmillan.
  • Dinnie, K., & Sevin, E. (2020). The Changing Nature of Nation Branding Implications for Public Diplomacy. N. Snow, & N. Cull içinde, Routledge Handbook of Public Diplomacy (s. 137-142). New York.
  • Erzen, M. Ü. (2012). Kamu Diplomasisi. İstanbul: Derin yayınları.
  • Fan, Y. (2010). Branding the nation: Towards a better understanding. Place Branding and Public Diplomacy, 97-103. doi:10.1057/pb.2010.16
  • Finance, B. (2019). The annual report on the most valuable and strongest nation brands. https://brandfinance.com/knowledge-centre/reports/brand-finance-nation-brands-2019/ adresinden alındı
  • Gilboa, E. (2008). Searching For a Theory of Public Diplomacy. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 55-77.
  • Güz, N., Küçükerdoğan, R., Sarı, N., Küçükerdoğan, B., & Zeybek, I. (2002). Etkili İletişim Terimleri. İstanbul: İnkılap. Index Future Brand. (2019). Future Brand Country Index 2019.
  • Index Future Brand. (2019). Future Brand Country Index 2019.
  • Johnston, Y. (2008). Country Case Insight – South Africa Developing Brand South Africa. K. Dinnie içinde, Nation Branding Concepts, Issues, Practice (s. 5-15). Oxford: Elsevier . Kadıbeşegil, S. (2008). Şimdi Stratejik İletişim Zamanı . İstanbul: Mediacat.
  • Kaefer, F. (2020). Country Branding A Practitioner Perspective. N. Snow, & N. Cull içinde, Routledge Handbook of Public Diplomacy (s. 129-136). New York: Taylor & Francis.
  • Köksoy, E. (2015). Kamu Diplomasisi Perspektifinden Ulus Markalaması . Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 42-61. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/494270 adresinden alındı
  • Köksoy, E. (2016). Yeni Diplomatik Temsil Biçimi Olarak Marka Diplomasisi: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk İletişim, 242-261.
  • Kunczik, M. (1997). Images of Nations and International Public Relations. New Jersey: Lawrence Earlbaum Associates.
  • MarketingTürkiye. (2017, 03 27). https://www.marketingturkiye.com.tr. 09 27, 2020 tarihinde https://www.marketingturkiye.com.tr/haberler/turkiye-imaj-kampanyasi-icin-dugmeye-basildi/ adresinden alındı
  • Melissen, J. (2005). The New Public Diplomacy Soft Power in International Relations. New York: PALGRAVE MACMILLAN. (2019). Turizm İstatistikleri. Ankara: T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • (2019). Turizm İstatistikleri. Ankara: T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • Nas, A. (2017). Alparslan, N. A. S. "Branding and national identity: the analysis of “Turkey: discover the potential” campaign. Bilig, 201-224.
  • Nas, A. (2017). Ulus Markalama Dünyadan Örneklerle Kuram ve Uygulama. İstanbul: Kriter.
  • Odabaşı, Y., & Oyman, M. (2002). Pazarlama İletişimi Yönetimi. İstanbul: Mediacat.
  • Olins, W. (2002). Branding the nation — the historical context. Journal of brand management, 241-248.
  • Saydam, A. (2012). Türkiye'de İletişimin El Kitabı İktidar yalnızlıktır. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Szondi, G. (2008). Public Diplomacy and Nation Branding: Conceptual Similarities and Differences. Netherlands Institute of International Relations Clingendael. https://www.researchgate.net/publication/253744488 adresinden alındı
  • TİM. (2018). Kurumsal Kimlik Klavuzu . http://turkiyetanitimgrubu.org: http://turkiyetanitimgrubu.org/Content/Downloads/Guides/TurkeyDTP_Guidelines_TR.pdf adresinden alındı
  • TTG. (2018). (T. T. Grubu, Dü.) 09 27, 2020 tarihinde http://discoverthepotential.com: http://discoverthepotential.com/Content/Downloads/Guides/Faaliyet_Raporu_Kapak.pdf adresinden alındı
  • The Soft Power 30 (2019) A Global Ranking of Soft Power. Portland: USC Center on Public Diplomacy.
  • Tuch, H. N. (1990). Communıcatıng Wıth The World U.S. Public Diplomacy Overseas. New York: ST. Martin's Press New York.
  • Yağmurlu, A. (2019). Kamu Diplomasisi ve Ulus Markalaşması: Bir Elmanın İki Yarısı Mı? İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 122-138.
  • Yıldırım, G. (2014). Uluslararasi Halkla İlişkiler Perspektifinden Kamu Diplomasisi: “Türkiye Kamu Diplomasisi Koordinatörlüğü Örneği Çerçevesinde Kültürel Diplomasi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Zaharna, R. (2009). Mapping out a Spectrum of Public Diplomacy Information and Relational Communication Frameworks. N. Snow, & P. M. Taylor içinde, Roudledge Handbook of Public Diplomacy (s. 86-98). New York: Roudledge.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Faruk Yazar 0000-0002-1663-1371

Yayımlanma Tarihi 30 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yazar, F. (2021). Kamu Diplomasisi Bağlamında Türkiye’nin Ulus Markalama Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(1), 133-150. https://doi.org/10.15869/itobiad.811944
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.