BibTex RIS Kaynak Göster

Artificial Neural Networks and Human Brain

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 2, 188 - 205, 01.06.2012

Öz

Kaynakça

  • Albus, J.S. (1981). Brain behaviour and robotics, Byte Publication.
  • Caine, R.N. ve Caine, G. (2002). Beyin Temelli Öğrenme, çeviren ed. G, Ülgen. Ankara. Nobel Yayınları.
  • Çelebi, K. (2008). Beyin temelli Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısı ve Tutumuna Etkisi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Fen Bilgisi Eğitimi Programı, Yüksek Lisans Tezi. Konya.
  • Demirel, Ö., Erdem, E., Koç, F., Köksal, N. (2002). Beyin Temelli Öğrenmenin Yabancı Dil Öğretiminde Yeri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 15, Sayfa: 123-136.
  • Demirel, Ö. (2003). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. 5. Baskı. Pegem A Yayıncılık. Ankara.
  • Haykin, S. (1999). Neural Networks: A Comprehensive Coundation, New Jersey, U.S.A: Prentice Hall.
  • Jensen, E. (1998). Teaching with the Brain in Mind. Alexandra, Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Kahveci, A., Ay, S. (2008). Farklı Yaklaşımlar-Ortak Çıkarımlar: Paradigmalar Ve İntegral Model Işığında Beyin Temelli ve Oluşturmacı Öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi. Yıl 5, Sayı 3, Aralık.
  • Öztemel, E. (2003). Yapay Sinir Ağları, sf 29, Papatya Yayıncılık, İstanbul.
  • Senemoğlu, N. (2003). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Kuramdan Uygulamaya. 8. Baskı. Gazi Kitabevi. Ankara.
  • Üstünoğlu, E. (2007). Beyin Temelli Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt/Vol.:7-Sayı/No: 2: 467-476.
  • Wolfe, P. (2001). Brain Matters: Translating Research into Classroom Practice.
  • Yapıcı, M. (2008). Beyin Temelli Öğrenme Açısından Öğretmen ve Ders. Üniversite ve Toplum. Cilt 8, Sayı 2.

Yapay Sinir Ağları ve İnsan Beyni

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 2, 188 - 205, 01.06.2012

Öz

İnsan beyni, üzerinde en çok araştırma yapılan, en çok yazı yazılan ama hakkında en az şey bildiğimiz organımızdır. İnsanoğlu, en önemli görevlerinden biri akıl üretimi olan beyni örnekleyerek, kendisi gibi davranışlar gösterebilen ve kararlar verebilen modeller oluşturma uğraşısı içerisindedir. Öğrenme, hatırlama, düşünme gibi tüm insan davranışlarının temelinde sinir hücreleri bulunmaktadır. Bu yüzden, akıl üzerinde en fazla araştırma yapılan konu “yapay sinir ağları”dır. Yapay sinir ağları, temelde tamamen insan beyni örneklenerek geliştirilmiş bir teknolojidir ve iki yönden beyne benzer: öğrenme ve öğrenilen bilginin saklanması. Eğitimde de önemli olan öğrenme ve öğrenilen bilginin saklanmasıdır. Eğitim süreci içinde beynin öğrenmenin geçekleşmesinde etkin bir araç olarak kullanılması gerekmektedir. Eğitim ve öğretim sürecinde beynin etkin olarak kullanılması için eğitim ortamlarının uygun uyarıcılara yönelik tasarlanması gerekmektedir. Bu amaçla, insan davranışlarının temelinde olan sinir hücrelerinin etkin olarak kullanılması gerekmektedir. İnsan davranışlarını temel alan “Beyin Temelli Öğrenme” kuramı eğitim ortamlarında yaygın olarak kullanılması gereken bir kuramdır

Kaynakça

  • Albus, J.S. (1981). Brain behaviour and robotics, Byte Publication.
  • Caine, R.N. ve Caine, G. (2002). Beyin Temelli Öğrenme, çeviren ed. G, Ülgen. Ankara. Nobel Yayınları.
  • Çelebi, K. (2008). Beyin temelli Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısı ve Tutumuna Etkisi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Fen Bilgisi Eğitimi Programı, Yüksek Lisans Tezi. Konya.
  • Demirel, Ö., Erdem, E., Koç, F., Köksal, N. (2002). Beyin Temelli Öğrenmenin Yabancı Dil Öğretiminde Yeri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 15, Sayfa: 123-136.
  • Demirel, Ö. (2003). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. 5. Baskı. Pegem A Yayıncılık. Ankara.
  • Haykin, S. (1999). Neural Networks: A Comprehensive Coundation, New Jersey, U.S.A: Prentice Hall.
  • Jensen, E. (1998). Teaching with the Brain in Mind. Alexandra, Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Kahveci, A., Ay, S. (2008). Farklı Yaklaşımlar-Ortak Çıkarımlar: Paradigmalar Ve İntegral Model Işığında Beyin Temelli ve Oluşturmacı Öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi. Yıl 5, Sayı 3, Aralık.
  • Öztemel, E. (2003). Yapay Sinir Ağları, sf 29, Papatya Yayıncılık, İstanbul.
  • Senemoğlu, N. (2003). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Kuramdan Uygulamaya. 8. Baskı. Gazi Kitabevi. Ankara.
  • Üstünoğlu, E. (2007). Beyin Temelli Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt/Vol.:7-Sayı/No: 2: 467-476.
  • Wolfe, P. (2001). Brain Matters: Translating Research into Classroom Practice.
  • Yapıcı, M. (2008). Beyin Temelli Öğrenme Açısından Öğretmen ve Ders. Üniversite ve Toplum. Cilt 8, Sayı 2.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Esen Ersoy Bu kişi benim

Ömer Karal Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ersoy, E., & Karal, Ö. (2012). Yapay Sinir Ağları ve İnsan Beyni. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 188-205.
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.