Öz: Ayaz
İshaki ve Ömer Seyfettin’in ilk ortak noktası on dokuzuncu asrın son çeyreğinde
dünyaya gelmiş olmalarıdır. Bu iki Türk aydınının tek ortak noktası bu
ayrıntıdan ibaret değildir. Yirminci yüzyılın siyasî hareketliliği, onların
biyografilerinde önemli bir yer tutan ittihat, terakki ve hürriyet açar
kavramlarının yoğun bir biçimde görünüm kazanmasına sebebiyet verir. Birleşme, yenileşme
(ceditçilik) ve hürriyet kavramları, doğaları gereği dışa dönük insan tipinde net olarak görünüm kazanır. İçine
doğdukları Türk toplumunun kendi/lik dünyasının inşa edilmesinde yazının farklı
türlerinde eserler ortaya koyan ve Türk’ün kendini yirminci yüzyılda
konumlandırmasında ana dilin rolünün büyüklüğünü fark eden bu iki aydın,
edebiyatı toplumun aydınlanması noktasında bir araç olarak kabul ederler.
Ayaz İshaki ve Ömer Seyfettin, devrin
siyasî ve sosyal hususiyetlerine dair eleştirel bakış açılarını edebî
metinlerinde de görünür kılar. İshaki’nin hikâyelerinde mizahî bir üslupla
eleştirilen taassubun konumlandığı alan, âdet ve ibâdet arasında giderek
araflaşan “mollalık” müessesinin toplumsal düzeydeki görünümleri üzerinedir.
Buna karşılık Ömer Seyfettin’in hikâyelerinde benzer hususlara dönük olan
taassup eleştirisinin, Türkçe ve millî aidiyet kavramlarının karşıt değerlerine
dönük olması dikkat çeker. Ayaz İshâki ve Ömer Seyfettin’in hikâyelerinde
görünüm kazanan taassubun eleştiriliyor olması, akılla sorgulama ve yenilik
kavramlarını gündeme getirir. Bu durum, onların karakterlerini niteleyen
terakki olgusunu metin düzeyinde var eder.
Bu çalışmada Ayaz İshaki ve Ömer
Seyfettin’in belirli hikâyelerinde ön plana çıkan taassubun eleştirisi izleği,
sosyolojik boyutlarıyla değerlendirilmiştir.
Türk Dünyası Edebiyatı Çağdaş Tatar hikâyesi Türkiye Sahası çağdaş hikâyesi Ayaz İshaki Ömer Seyfettin taassup eleştiri.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 1 Sayı: 2 |