Öz
Bu makale, bazı Türk arşiv belgeleri ışığında, İtilaf devletleri tarafından İstanbul’un resmen işgalinden sonra Ankara’da kurulan Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin Filistin siyasetini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu arşiv belgeleri göstermektedir ki, Türkler- hem İstanbul Hükümeti ve hem de Ankara hükümeti- Filistin Araplarının self-determinasyon hakkını savunmuşlardır. Bununla birlikte, Araplar, Yahudilerin Ankara’da ve Paris’te Türklerle temaslarından endişelenmiş ve bunun üzerine İstanbul ve Ankara’yı ziyaret etmişlerdir. Bu ziyaretlerinde Araplar, Türklerin Filistin hakkındaki self-determinasyon görüşünün değişmediğini görünce memnun kalmışlardır.
Türkler, Lozan Konferansı’ndan sonra da Filistin meselesinde Araplara sözel/retorik desteğini sürdürmüş ve bu desteğini Araplar arası siyasi meselelere karışmadan II. Dünya Savaşı’nın sonuna kadar korumuştur. Bu ise Filistin Araplarını ziyadesiyle memnun etmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- HELMREİCH, Paul Helmreich, Sevr Entrikaları Büyük Güçler, Maşalar, Gizli Anlaşmalar ve Türkiye’nin Taksimi, Birinci Baskı, Çeviren: Şerif Erol, Sabah Kitapları, İstanbul 1996. KARAMAN, M. Lütfullah , “Filistin”, Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), XIII, s. 89-90. MANSFİELD, Peter, Osmanlı Sonrası Türkiye ve Arap Dünyası, Türkçesi Salih Yurdakul, Söylem Yayınları, İstanbul 2000. KARASAPAN, Celal Tevfik, “Atatürk Örneğinin Yakın ve Ortadoğu’daki Etkileri” Atatürk Devrimleri I. Milletlerarası Sempozyum Bildirileri, İstanbul 1973, s. 580. MERAY, Seha –OLCAY, Osman, Osmanlı İmparotorluğunun Çöküş Belgeleri, Ankara 1971. ÖKE, Mim Kemal, Siyonizmden Uygarlıklar Çatışmasına Filistin Sorunu, 4.baskı, Ufuk Kitapları, İstanbul 2002.
Öz
This article aims to analyze the Palestine policy of the Turkish
Grand National Assembly Government established in Ankara after the
occupation of Istanbul by the Allied Powers officialy in light of the
Turkish archive documents. These archive documents show that the
Turks-both Istanbul and Ankara governments-defended the selfdetermination right of the Palestine Arabs.
However, Arabs were anxious about the Jewish connection with
Turks –in Ankara and Istanbul, therefore they visited İstanbul and
Ankara; but they were content having seen that Turk’s opinion towards
self-determination of Arabs have not changed.
Turks continued their verbal and rhetorical support to Arabs in the
Palestinian issue and had maintained their support until the end of Second
World War without interfering with inter Arabs the political issues. This
pleased the Palestine Arabs too much
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- HELMREİCH, Paul Helmreich, Sevr Entrikaları Büyük Güçler, Maşalar, Gizli Anlaşmalar ve Türkiye’nin Taksimi, Birinci Baskı, Çeviren: Şerif Erol, Sabah Kitapları, İstanbul 1996. KARAMAN, M. Lütfullah , “Filistin”, Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), XIII, s. 89-90. MANSFİELD, Peter, Osmanlı Sonrası Türkiye ve Arap Dünyası, Türkçesi Salih Yurdakul, Söylem Yayınları, İstanbul 2000. KARASAPAN, Celal Tevfik, “Atatürk Örneğinin Yakın ve Ortadoğu’daki Etkileri” Atatürk Devrimleri I. Milletlerarası Sempozyum Bildirileri, İstanbul 1973, s. 580. MERAY, Seha –OLCAY, Osman, Osmanlı İmparotorluğunun Çöküş Belgeleri, Ankara 1971. ÖKE, Mim Kemal, Siyonizmden Uygarlıklar Çatışmasına Filistin Sorunu, 4.baskı, Ufuk Kitapları, İstanbul 2002.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 2 |
