A series of wars between Russia and the Ottoman Empire began in the sixteenth century but reached enormous levels in the early eighteenth century. Especially the 19th century was politically difficult for the Ottoman Empire. Its territory losses that began in previous centuries, continued to increase in this period as well. The most important factor in the territory losses experienced in the nineteenth century was the growing trend of nationalism throughout the world, and the Empire recognized the independence of Romania, Serbia, Montenegro and Greece. During the years when the Ottoman Empire tried to strengthen itself through reforms, the wars with Russia weighed heavily on the state. The greatest struggle in this century was fought against the Russians -with the wars of 1806-1812, 1828-1829, 1853-1856 and 1877-1878. In these wars against the Ottoman Empire, Russia benefited from the Armenians as allies. One reason the Armenians fought alongside the Russians against the Ottoman Empire was religion. The Armenians saw the Russians as a saviour who would liberate them from the domination of a Muslim state. Another reason was the Armenian dream of a Great Armenian State. They believed that they could achieve this dream with the help of the Russians. Therefore, the Armenians fought alongside the Russians in the wars between the Ottoman Empire and Russia during the nineteenth century, where they served the Russian forces by taking part in the wars as soldiers or agents for the Russians in the Ottoman Empire. In this study, the wars between the Ottoman and Russian Empires in the nineteenth century, the reasons for the wars and finally the role of the Armenians in the Ottoman-Russian wars of the 19th century will be discussed.
Osmanlı İmparatorluğu ve Rusya arasında ilk mücadeleler 16. yüzyılda başlamış ise de 18. yüzyılın başlarında kritik bir seviyeye ulaşmıştır. Bilhassa 19. yüzyıl, Osmanlı İmparatorluğu açısından oldukça zor geçmiş, önceki yüzyıllarda başlayan toprak kayıpları, bu dönemde artarak devam etmiştir. 19.yüzyılda yaşanan toprak kayıplarında en önemli faktör, tüm dünyada gittikçe güçlenen milliyetçilik akımı olmuş ve Osmanlı yönetimi; Romanya, Sırbistan, Karadağ ve Yunanistan’ın bağımsızlığını tanımak zorunda kalmıştır. Osmanlı İmparatorluğu’nun reformlar vasıtasıyla kendini güçlendirmeye çabaladığı yıllarda Rusya ile yapılan savaşlar, tüm ağırlığıyla devletin üzerine çökmüştür. Nitekim bu yüzyılda en büyük mücadele; 1806-1812, 1828-1829, 1853-1856 ve 1877-1878 savaşları ile, Ruslara karşı verilmiştir. Rusya, Osmanlı İmparatorluğu’na karşı gerçekleştirdiği tüm bu savaşlarda Ermenilerden müttefik olarak istifade etme yoluna gitmiştir. Ermenilerin, Osmanlı İmparatorluğu’na karşı Rusların yanında yer almalarının nedenlerinden biri, dini bağlardı. Ermeniler, Rusları kendilerini Müslüman bir devletin hakimiyetinden kurtaracak olan bir kurtarıcı olarak gördüler. Bir diğer neden ise, Ermenilerin, “Büyük Ermeni Devleti” hayaliydi. Onlar, bu hayali Ruslar yardımıyla gerçekleştirebileceklerine inanmıştı. Ermeniler, bu gerekçelerle 19. yüzyıl boyunca Osmanlı İmparatorluğu ile Rusya arasında yaşanan savaşlarda Rusların yanında savaşmış; doğrudan savaşlarda asker olarak yer almak veyahut Osmanlı topraklarında Ruslar için ajanlık yapmak suretiyle Rus kuvvetlerine hizmet etmiştir. Bu çalışma, 19.yüzyıl boyunca Osmanlı ve Rusya İmparatorluğu arasında yaşanan savaşları, bunların hangi sebeplerle meydana geldiklerini ve son olarak, Ermenilerin Osmanlı ve Rusya arasında yaşanan bu savaşlarda nasıl bir rol üstlendiklerini ortaya koymaya çalışmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi, Sosyoloji, Uluslararası İlişkiler |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 1 |