Apiculture Activities Throughout The Bitlis County

Yıl 2015, Sayı: 30, 1 - 25, 05.11.2015

Ayşe Çağlıyan

Öz

Apiculture holds a significant importance for our country, that its economy largely depended on agriculture and animal husbandry along with its trend of rural to urban migration is higher. It is apiculture that enables easiest provide of work and income to the citizens inhabited throughout the villages in hilly relief that preventing their agricultural production but presenting a large area of pasture. Apiculture is an economic activity to be managed without serious requirement of capital by every single person in community that also reaps a profit in a short while. In terms of these characteristics that provide cheap employment, Apiculture is one of the leading economic activities of today. By the fact that the Bitlis County corresponds a pretty hilly area, it also holds the most suitable ecological specialties in terms of apiculture. Hilly and mountainous areas at the southeastern sector of Bitlis, are densely used by both local and even itinerant beekeepers especially in blossom period of "thyme" and "astragalus". Center, Hizan and Mutki districts are the areas that these activities have mostly being performed.

Key Words: Bitlis, Hizan, Apiculture, Honey Production, Itinerant beekeping.

Anahtar Kelimeler

-

BİTLİS İLİ’NDE ARICILIK FAALİYETLERİ

Öz

Arıcılık, ekonomisi büyük ölçüde tarım ve hayvancılık faaliyetlerine dayalı olan ve kırsal alanlardan kentlere göç eğiliminin fazla olduğu ülkemiz için ayrı bir önem arz eder. Yer şekilleri engebeli ve bitkisel üretime imkân tanımayan, mera arazisi fazla olan köylerde yaşayan vatandaşlara kolay iş ve kazanç sağlamanın yolu arıcılık faaliyetleridir. Arıcılık, fazla sermayeye ihtiyaç duymadan toplumun her bireyi tarafından yapılan ve bir yıl gibi kısa bir süre içinde gelir getirmeye başlayan bir ekonomik faaliyettir. Bu özellikleri ve hayvancılıkta ucuz istihdamı sağlaması nedeniyle arıcılık günümüzün en önemli ekonomik faaliyetleri içinde yer almaktadır. Bitlis ili yer şekilleri açısından oldukça engebeye sahip olduğundan arıcılık için uygun ekolojik özellikleri taşımaktadır. Bitlis’in güneydoğusundaki dağlık ve engebeli sahalar, özellikle geven ve kekik gibi bitkilerin çiçek açma dönemleri hem yerli hem de gezginci arıcılar tarafından yoğun olarak kullanılmaktadır. Merkez, Hizan ve Mutki ilçeleri arıcılık faaliyetlerinin en fazla yapıldığı alanlardır.

Anahtar Kelimeler: Bitlis, Hizan, arıcılık, bal üretimi, gezginci arıcılık.

Anahtar Kelimeler

Bitlis, Hizan, arıcılık, bal üretimi, gezginci arıcılık

Kaynakça

• BİTLİS İL TARIM MÜDÜRLÜĞÜ, 2013, Hayvancılık İstatistikleri.
• BULUT, İ., ZAMAN, M., 2003, “Erzurum’da Arıcılığın Coğrafi Esasları ve Türkiye Arıcılığındaki
• Yeri”, Atatürk üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (31) :141-157, Erzurum. DAVIS, P.H., 1982, Flora of Turkey and East Aegean Islands, Edinburg Univ. Pres. Vol. 7.
• DİE, 1991-2005, Arıcılık İstatistikleri.
• DOĞAROĞLU, M., 2007, Beekeping Potential of Turkey. 1st Balkan Countries Beekeeping
• Congress, 29 March-1 April, İstanbul-Turkey. p.29. DURMUŞ, E., YİĞİT, A., 2014, Türkiye’nin Tarım Yöreleri ve Bölgeleri, Yayın No: 942, Nobel Yayınevi, Ankara.
• ERKAN, C., AŞKIN, Y., 2001, “Van İli Bahçesaray İlçesi’nde Arıcılığın Yapısı ve Arıcılık
• Faaliyetleri(1)”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J. Agric. Sci.), 11(1):19-28, Van. FAO, 2010-2013 Arıcılık İstatistikleri.
• FIRATLI, Ç., GENÇ, F., KARACAOĞLU, M., GENÇER, H. V., 2000, “Türkiye Arıcılığının
• Karşılaştırmalı Analizi Sorunlar – Öneriler”, V. Türkiye Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi: 811-826, Ankara. KODAY, S., 2005, Doğu Anadolu Bölgesi’nde Hayvancılık, Atatürk Üniversitesi Yayın No:949, Erzurum.
• KUMOVA, U., KORKMAZ, A., 2000, “Türkiye Arı Yetiştiriciliğinde Çukurova Bölgesinin Yeri ve Önemi”, Hayvansal Üretim, 41: 48-54.
• KÖSOĞLU, M., YILMAZ, E., DOĞAROĞLU, M., 2006, “Tarihimizde Arıcılık”, Bilgin, Sayı 1, s:39
• SANDAL, E.K., KAN, C., 2013, “Bingöl İli’nde Arıcılık Faaliyetleri”, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı 60, s: 1-12, İstanbul.
• TUNÇEL, H.,1992, “Türkiye’de (1966-1986 Yılları Arasında) Arıcılığa Genel Bir Bakış”, Türkiye
• Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı: 1, s: 97-126, Ankara. TÜİK, 2005-2013, Arıcılık İstatistikleri.