The Transformation of Unique Turkish Cultural Symbols into Emoji: A Study of Cultural Symbols in Digital Communications

Yıl 2017, , 189 - 209, 29.12.2017

Gülcan Şener G. Motif Atar

https://doi.org/10.17064/iuifd.364939

Öz

In this digitized age of speed and communication, the modern individual prefers short and concise messages, refrains from long messages, and even balks at the thought of reading lengthy texts. Our attention is now directed toward the use of symbols as shortcuts for text. Today we are experiencing the age of interaction rather than of communication, and the individuals of this age who think and talk digitally have a completely new common language in which to express themselves: emoji.
In Turkey, four out of five people now use emoji in their communication (“Türk insanı hangi emojileri kullanıyor?”, 2015). Taking this into consideration, one may question the lack of symbols which accurately reflect Turkish values on emoji keyboards. Cultural symbols are rarely portrayed in the world of emoji. The goal of this study is to assess the demand for “emojification” of Turkish cultural symbols and determine the appropriate symbols to use in cultural interaction in Turkey. The data was gathered from a sample of 1001 participants through quantitative questionnaires, and was analyzed using a general scanning model. The majority of participants (91.8%) stated they would like localized symbols to be included on Turkish emoji keyboards. The most requested localized cultural symbols for Turkey were tea glasses (68.5%), raki (58.8%), Turkish coffee glasses/coffee-fortune-telling (55.9%), the evil eye talisman (51.3%), and simit (45.9%). As no previous research on this subject was found in Turkey, this study may prove valuable in allowing these symbols to represent national Turkish qualities to the global market and may also be important in the field of national representation and branding.

Anahtar Kelimeler

Localized/national emoji, symbolic communication, glocal marketing, glocal marketing

Türkiye’ye Özgü Kültürel Sembollerin Emojilere Dönüşümü: Dijital İletişimde Kültürel Sembollere Yönelik Bir Araştırma

Öz

Dijitalleşen iletişim ve hız çağında uzun uzun mesaj yazmak istemeyen, hatta okumaya bile üşenen, kısa ve öz olanı tercih eden günümüz insanı, sembollere yönelmiştir. Günümüz iletişim değil etkileşim çağıdır ve bu çağın dijital düşünen ve dijital konuşan bireylerinin duygu ve düşüncelerini ifade ettikleri yepyeni ortak bir dilleri olan emojiler vardır.
Türkiye’de her beş kişiden dördünün iletişimlerinde emojiyi kullandığı düşünüldüğünde, Türkiye’ye özgü değerleri yansıtan semboller, emoji klavyesinde neden olmasın sorusu akla gelmektedir (“Türk insanı hangi emojileri kullanıyor?”, 2015). Kültürel semboller emoji dünyasında karşılığını bulamamaktadır. Türkiye’ye ait hangi kültürel simgelerin ‘emojileştirilmesinin’ istendiği sorunsalı çerçevesinde Türkiye’nin kültürel etkileşim sembollerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Amaca dayalı örnekleme yöntemi ve 1001 katılımcı ile gerçekleştirilen çalışmada genel tarama modeli yaklaşımıyla, nicel araştırma yöntemlerinden anket ile veri toplanmıştır. Katılımcıların büyük bir çoğunluğu (%91,8’i) emoji klavyesinde yerel semboller görmenin hoşlarına gideceğini ifade etmiştir. Emoji klavyesinde en çok görmek istenilen ülkemize özgü kültürel semboller çay bardağı (%68,5), rakı (%58,8), Türk kahvesi fincanı/kahve falı (%55,9), nazar boncuğu (%51,3) ve simit (%45,9)’tir. Türkiye’de bu konuyla ilgili yapılmış bir çalışmaya rastlanmadığından, ülke özelliklerini bu özgün sembollerle global pazara sunması ülke tanıtımı ve markalaşma açısından oldukça değerlidir.

Anahtar Kelimeler

Ulusal emoji, sembolik etkileşim, glokal pazarlama, glokal pazarlama

Kaynakça

• Akat, Ö. (2008). Uluslararası pazarlama karması ve yönetimi. (4th ed.). Bursa: Ekin Kitabevi.
• Akdemir, A. M. (2004). Küreselleşme ve kültürel kimlik sorunu. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 43-50.
• Deneçli, C. (2013). Küresel markalar, yerellik ve kültürel göstergeler. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC, January, 3(1), 1-11.
• Dijital çağın ortak dili emojiler. (2015, August 3). Digital Age. Retrieved from http://digitalage.com.tr/dijital-cagin-ortak-dili-emojiler/ Dua, T. (2015, April 15). The emojification of brand advertising. Digiday. Retrieved from http://digiday.com/brands/emojification-brand-advertising/ .
• Elden, M., Ulukök, Ö., & Yeygel, S. (2005). Şimdi reklamlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Güz, N., & Küçükerdoğan, R. (2005). Göstergeküreler, reklam ve “öteki” kavramı. Journal of İstanbul Kültür University, (1), 65-73.
• Hofstede, G. H. (1980). Culture’s consequences: International differences in work related values. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
• İnceoğlu, M. (2011). Tutum algı iletişim. (6th ed.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. (19th ed.). Ankara: Nobel Yayınları.
• Kendall, D. (2011), Sociology in our times: The essentials. Wadsworth, Belmont, CA: Cengage Learning.
• Kişi başına çay tüketimine göre ülkeler listesi. (2014). In Wikipedia. Retrived November, 20, 2016, from https://tr.wikipedia.org/wiki/Ki%C5%9Fi_ba%C5%9F%C4%B1na_%C3%A7ay_t%C3%BCketimine_g%C3%B6re_ %C3%BClkeler_listesi .
• Kültür ve Turizm Bakanlığı (2015). Türk kahvesi kültürü ve geleneği. Retrieved from http://aregem.kulturturizm.gov.tr/TR,51000/turk-kahvesi-kulturu-ve-gelenegi.html.
• Moir, A., & Jessel, D. (2002). Beyin ve cinsiyet: Erkeksi kadınlar-kadınsı erkekler. (T. Demirkan, Trans.). İstanbul: Pencere Yayınları.
• Ocak, E. (2017). Görseller duygusal olarak harekete geçirmekte ya da mesajı iletmede çok daha başarılı. Digital Age, (August 2015), 65.Odabaşı, Y. (2006). Postmodern pazarlama. (2nd ed.). İstanbul: MediaCat Yayınları.
• Odabaşı, Y. (2006). Postmodern pazarlama. (2nd ed). İstanbul: MediaCat Yayınları.
• Odabaşı, Y., & Barış, G. (2013). Tüketici davranışı. (13th ed). İstanbul: MediaCat Yayınları.
• Stark, L., & Crawford, K. (2015). The conservatism of emoji: Work, affect, and communication. Social Media + Society, 1(2), 205630511560485. http://dx.doi.org/10.1177/2056305115604853 Solomon, M. R. (1983). The role of products as social stimuli: a symbolic ınteractionism perspective. The Journal of Consumer Research, 10 (3), 319-329.
• Sutherland, M., & Sylvester, A. K. (2004). Reklam ve tüketici zihni (İ.B. Kalınyazgan, Trans.). İstanbul: MediaCat Yayınları.
• Şahin, M. (2016). Onlar markaların yeni gözdesi. Marketing Türkiye (November), 146-150.
• Talas, M., & Kaya, Y. (2007). Küreselleşmenin kültürel sonuçları. TÜBAR, XXII (Güz), 149-162.
• Taylan, H. H., & Arklan, Ü. (2008). Medya ve kültür: kültürün medya aracılığıyla küreselleşmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (1), 85-96. Türk insanı hangi emojileri kullanıyor? (2015). Retrieved from https://www.fikrimuhim.com/Binary/Images/Upload/Report/DA_Emoji%20Arastirmasi.pdf Türklerin en çok kullandığı emoji’ler. (2015, August 5). Digital Age. Retrieved from http://digitalage.com.tr/turklerin-en-cok-kullandigi-emojiler/.
• Uygun, O. (2015). Fark etmediğimiz ihtiyacımız. National Geographic, (December), 16.
• Watkins, H. S., & Liu, R. (1996). Collectivism, individualism and in-group membership: implications for consumer complaining behaviors in multicultural contexts. Journal of International Consumer Marketing, 8 (3–4), 69–87.
• Wimmer, R. D., & Dominick, J. R. (2006). Mass media research: An introduction. (8th ed.). Australia: Thomson/Wordsworth.
• Yıldırım, M. (2015). Türkiye’de lovemark olmuş markalar emoji kullanımına ağırlık verebilirler. Digital Age, (August 2015), 68.
• Yurdakul, N. B., Ker-Dinçer, M., & Köseoğlu, Ö. (2014). Küreselleşme sürecinde markaların pazarlama iletişimi stratejilerinin kilit noktası: yerel değerler (coca cola ve cola turka örneği üzerine bir değerlendirme). Retrieved from http://cim.anadolu.edu.tr/pdf/2004/1130847709.pdf .