KURUMSAL İTİBAR-ÖRGÜTSEL DOKU İLİŞKİSİNE KURAMSAL YAKLAŞIM-I: Paydaş Teorisi

Yıl 2009, Sayı: 37 - İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi, 49 - 64, 18.10.2011

Tülin Çakır

Öz

Günümüzde sürdürülebilir olmakla birlikte ‚kurumsal itibar‛, gittikçe vurgu yapılan bir konudur. Kurumsal itibarın oluşumunda kurumsal çekiciliğin rolü yadsınamaz. Ancak kurum itibarının istendiği gibi oluşmasında, kurumların organik yapılanması önem taşımaktadır. Kurumların organik yapılanması, her ne kadar dışarıdan örgütsel doku biçiminde algılanıyorsa da paydaşlar genelde onu, hem ayırt edici bir unsur hem de kurumsal anlam taşıdığı için kurumsal doku olarak ifade edebilmektedirler. Oysa kurumsal itibar üzerinde cezp ediciliğiyle etkili olan kurumsal doku, örgütsel dokuyla beslenmektedir. Örgütsel dokunun oluşumunda ise kültür başta olmak üzere pek çok örgütsel unsurun etkisi bulunmaktadır. Ayrıca çevre ile örgütün etkileşiminden de örgütsel dokunun etkilenebilmesi söz konusudur. Bu yüzden kurumların birbirinden farklılaşmasını sağlayıcı unsur olarak örgütsel doku, arzu edilen itibarın kazanılmasında cezp ediciliği sağlayan temel boyutlara şekil vererek aktif bir rol üstlenmektedir. Özellikle paydaş algılamalarının istenen yönde yönetilebilmesi için örgütsel doku ile kurumsal itibar arasındaki etkileşimin, nasıl ve ne yönde işlediğinin tespiti gerekmektedir. Çalışmanın amacı, kurumsal itibar ile örgütsel doku arasındaki ilişkiyi belirli kuramlar bağlamında inceleyerek, bu noktadaki eksiklikleri gidermeye çalışmaktır. Kapsamlı bir kuramsal değerlendirme düşünüldüğünden, konu öncelikle paydaş teorisi bağlamında ele alınmıştır. Bu makalede sırasıyla kurumsal itibar ve oluşumu ile örgütsel doku ele alınmış, daha sonra geliştirilen model bağlamında paydaş teorisi açısından kurumsal itibar-örgütsel doku ilişkisi üzerinde durulmuştur

Anahtar Kelimeler

Kurumsal itibar, örgütsel doku, paydaş teorisi

Kaynakça

• Balcı, A. (2000). Örgütsel Gelişme Kavram ve Uygulama. Ankara: Pagem A Yayıncılık Tic. Ltd.
• Balmer, J. M. T. & Gray, E. R. (2000). Corporate Identity and Corporate Communication: Creating a Competitive Advantage. Industrial and Commercial Training, 32/1, 256-261.
• Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel Davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, 108.
• Baum, J. A. C. & Rowley, T. J. (2002). Companion to Organizations: An Introduction. J. A. C. Baum (Editör). The Blackwell Companion to Organization. Oxford: Blackwell Publishers Ltd. (2002).
• Brucato, P. F. & Smith, Jr. D. M. (1997). An Analysis of the Role of Firm Reputation in the Market’s Reaction to Corporate Dividends. The Quarterly Review of Economics and Finance, 37, 3, pp. 647-665.
• Carmeli, A. & Cohen, A. (2001). Organizational Reputation as a Source of Sustainable Competitive Advantage and Above-Normal Performance: An Empirical Test among Local Authorities in Israel. Public Administration & Management: An Interactive Journal, 6/4, 122-165.
• Chreim, S. (2005). The Continuity-Change Duality in Narrative Texts of Organizational Identity. Journal of Management Studies, 42/3, 567-593.
• Clardy, A. (2005). Reputation, Goodwill, and Loss: Entering the Employee Training Audit Equation. Human Resource Development Review, 4, 279-304.
• Cooksey, R. W. (2003). ‚Learnership‛ in complex organizational textures. Leadership & Organization Development Journal, 24/4, 204-214.
• Davies, G. (2006). Corporate Reputation. C. L. Cooper (Editör). The Blackwell Encylopedia of Management. Malden: Blackwell Publishing. Şubat 16, 2007
• http://www.blackwell
• refence.com/subscriber/tocnode?id=g9780631233176_chunk_ g978140511828610_ss19-2.
• Dentchev, N. A. & Heene, A. (2004). Managing the reputation restructuring corporations: Send the right signal to the right stakeholder. Journal of Public Affairs, 4/1, 56-72.
• Deephouse, D. L. (2000). Media Reputation as a Strategic Resource: An Integration of Mass Communication and Resource-Based Theories. Journal of Management, 26/6, 1091-1112.
• Dowling, G. R. (2004). Corporate Reputations: Should You Compete On Yours? California Management Review, 46/3, 19-37.
• Fillis, I. (2003). Image, Reputation and Identity Issues in the Arts and Crafts Organization. Corporate Reputation Review, 6/3, 239-251.
• Fombrun, C. J. (1986). Structural Dynamics within and between Organization. Administrative Since Quarterly, 31/3, 403-421.
• Fombrun, C. J. & Shanley, M. (1990). What’s in a name? Reputation building and corporate strategy. Academy
• of Management Journal, 33/2, 233-258.
• Fombrun, C. J., Gardberg, N. A., Bernett, M. L. (2000). Opportunity Platforms and Safety Nets: Corporate Citizenship and Reputational Risk. Business and Society Review, 105/1, 85-106.
• Fombrun, C. J., (2006). Corporate Reputations as Economic Assets. M. A. Hitt, R. E. Freeman, J. S. Harrison (Editörler). The Blackwell Handbook of Strategic Management. Malden: Blackwell Pub. Şubat 16, 2007, http: //Blackwellreference.com/subscriber/tocnode?id= g9780631218616_ chunk_ g978063121861614.
• Fombrun C. J. & van Riel C. B. M. (2003). Fame Fortune:How Successful Companies Build Winning Reputations Upper Saddle River: FT Press.
• Gotsi, M. & Wilson, A. M. (2001). Corporate reputation: seeking a definition. Corporate Communications: An International Journal, 6/1, 24-30.
• Gillespie, D. F & Perry, R. W. (1975). The Influence of an Organizational Environment on Interorganizational Relations. American Journal of Economics and Sociology, 34/1, 29-42.
• Göksel, A. B. (1994). Halkla İlişkiler. İzmir: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları 4.
• Green, P. S. (1996). Şirket Ününü Korumanın Yolları. Abdullah Ersoy (Çeviren). İstanbul: Milliyet Yayınları (1993).
• Gruning, J. E. & Repper, F. C. (2005). Stratejik Yönetim, Kamular ve Gündemler. J. E. Gruning (Editör). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik. Elif Özsayar (Çeviren). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Tic. Ltd. Şti. (1992).
• Hanlon, G. (2004). Institutional Forms and Organizational Structures: Homology, Trust and Reputational Capital in Professional Service Firms. Organization, 11/2, 187-210.
• Hatch, M. J. & Schultz, M. (2002). The dynamics of organizational identity. Human Relations, 55/8, 989-1018.
• Hutton, J.G., Goodman, M.B., Alexander, J.B., Genest, C.M. (2001). Reputation Management: the new face corporate public relations? Public Relations Review, 27/3, s.247.
• Kay, J. (1995). Foundations of Corporate Success: How Business Strategies Add Value, Oxford: Oxford University Press.
• Kiousis, S., Popescu, C., Mitrook, M. (2007). Understanding Influence on Corporate Reputation: An Examination of Public Relations Effects, Media Coverage, Public Opinion, and Financial Performance From an Agenda-Building and Agenda-Setting Perspective. Journal of Public Relations Research, 19/2, 147-165.
• Kotha, S., Rajgopal, S., Rindova, V. (2001). Reputation Building and Performance: An Emprical Analysis of the Top-50 Pure Internet Firms. European Management Journal, 19/6, 571-586.
• Leblebici, D. N. (2004). Örgüt Çevre İlişkisinde Yeni Perspektif Arayışı: Dinamik Örgütsel Çevre ve Örgütsel Doku. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22/2, 285-307.
• Lewellyn, P. G. (2002). Corporate Reputation Focusing the Zeitgeist. Business & Society, 41/4, 446-455.
• Mahon, J. F. (2002). Corporate Reputation A Research Agenda Using Strategy and Stakeholder Literatüre. Business & Society, 41/4, 415-445.
• Markwick, N. & Fill, C. (1997). Towards a framework for managing corporate identity. European Journal of Marketing, 31/5-6, 396-409.
• Meijer, M. M. & Kleinnijenjuis, J. (2006). News and corporate reputation: Emprical findings from the Netherlands. Public Relations Review, 32, 341-348.
• Metcalfe, C. E. (1998). The Stakeholder Corporation. A European Review Business Ethics, 7/1, 30-36.
• Mintzberg, H. (1983). Structure in Fives: Designing Effective Organizations. New Jersey: Prentice-Hall Englewood Cliffs,
• Morgan, G. (1989). Creative Organization Theory: A Researchbook, California: Sage Pub.
• Olesen, H. S. (2001). Professional identity as learning processes in life histories. Journal of Workplace Learning, 13/7-8, 290-297.
• Özalp, İ. & Tonus, Z. (2003). Paydaş Teorisi (Stakeholder Theory) ve Freeman, Donaldson-Preston, Mitchell-Angle-Wood ve Arroll’un Paydaş Teorisine Yaklaşımlarının İncelenmesi. 11. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları.
• Pajunen, K. (2006). Stakeholder influences in Organizational Survival. Journal of Management Studies, 43/6, 1261-1288.
• Podnar, K. & Jancic, Z. (2006). Towards a Categorization of Stakeholder Groups: An Empirical Verification of a Three-Level Model. Journal of Marketing Communications, 12/4, 297-308.
• Rao, H. (1994). The Social Construction of Reputation: Certification Contests, Legitimation, and the Survival of Organization in the American Automobile Industry: 1895-1912. Strategic Management Journal, 15, 29-44.
• Saydam, A. (2005). İletişimin Akıl ve Gönül Penceresi ALGILAMA YÖNETİMİ, İstanbul: Rota Yayın Yapım Tic. Ltd.
• Sagel, M. (1974). Organization and Environment: A Typology of Adaptability and Structure. Public Administration Review, 34/3, 212-220.
• Smith, A. C. T. & Graetz, F. (2006). Complexity theory and organizing form dualities. Management Decision, 44/7, 851-870.
• Soenen, G. & Moingeon, B. (2002). The five facets of collective identities Integrating corporate and organizational identity, B. Moingeon, G. Soenen (Editor) Corporate and Organizational Identities: Integrating Strategy, Marketing, Communication, and Organizational Perspecgtives. New York: Routledge.
• Sternberg, E. (1997). The Defects of Stakeholder Theory. Corporate Governance, 5/1, 3-10.
• Strati, A. (2000). Theory and Method in Organization Studies: Paradigms and choices. London: Sage Pub.
• Şişman, M. (2002). Örgütler ve Kültürler, Ankara: Pagem A Yayıncılık Ltd.
• Toms, J. S. (2002). Firm Resources, Quality Signals and The Determinants of Corporate Environmental Reputation: Some UK Evidence. British Accounting Review, 34, 257-282.
• Tsivacou, I. (2004). Designing communicaties of ideal for the well-being. B.H. Banathy, P. M. Jenklink (Editör).
• Dialogue as a means of collective communication. New York: Springer.
• Whetten, D. A. & Mackey, A. (2002). A Social Actor Conception of Organizational Identity and Its Implications for the Study of Organizational Reputation. Business & Society, 41/4, 393-414.
• Wilpert, B. (1992). Organization-Environment Relations: Towards Overcoming Limited Perspectives in Organizational Psychology. J. Misumi, B. Wilpert, H. Motoaki (Derleyenler). Organizational and Work Psychology, Proocedings of the 22nd International Applied Psychology, 2, 66-88, Hove: Lawrence Erlbaum Associates Ltd.
• Zey-Ferrell, M. (1981). Criticisms of the Dominant Perspective on Organizations. The Sociological Quarterly, 22, 181-205.