Objective: Although, the neuroprotective
effects of selenium are known, its effect on peripheral nerve injury is not
clear. The study was aimed to investigate whether selenium prevents axonal and
myelin damage in experimental sciatic nerve injury.
Materials and Methods: Twenty-eight male
Wistar albino rats were divided into four groups (n=7 in each): control (C),
selenium (S), injury (I), and selenium-treated injury (SI). Injury was
generated by 30 second of compression via Yasargil aneurysm clip on the sciatic
nerve of rats in the I and SI groups. Then, selenium was given to the S and SI
groups as 1.5 mg/kg by oral gavage at 1st, 24th, 48th and 72nd hour after
surgery. According to the experimental protocol, electrophysiological,
histological, and biochemical tests were performed end of the day 4.
Results: Whereas the amplitude of compound
action potential, nerve conduction velocity, average axon diameter, myelin
thickness, myelinated/unmyelinated axons and SOD activity in red blood cells of
the I group were significantly lower than those of the C, S and SI groups, the
serum MDA levels of the I group were significantly higher than those of the C,
S and SI groups.
Conclusion: The findings of this study show
that selenium decreases axonal and myelin damage after sciatic nerve injury and
that this neuroprotective effect of selenium is at least partially mediated by
oxidant/antioxidant mechanisms.
Amaç: Selenyumun nöroprotektif etkileri
bilinmesine rağmen, periferik sinir yaralanmasında etkisi açık değildir. Bu
çalışmada amacımız, deneysel siyatik sinir hasarında selenyumun akson ve
miyelin yaralanmasına koruyucu etkisi olup olmadığını araştırmaktı.
Gereç ve Yöntem: Yirmi sekiz adet wistar
albino cinsi rat her grupta 7 rat olacak şekilde 4 eşit gruba rastlantısal
olarak ayrıldı. Gruplar kontrol, selenyum, yaralanma ve selenyum ile tedavi
edilen yaralanma gruplarından oluşturuldu. Yaralanma Yaşargil anevrizma klibi
ile 30 saniye süreyle siyatik sinire bası oluşturularak yaralanma ve selenyumla
tedavi edilen yaralanma gruplarına uygulandı. Selenyum, 1,5 mg/kg’dan oral
olarak selenyum ve selenyumla tedavi edilen gruplara cerrahiden sonra birinci,
yirmi dördüncü, kırk sekizinci ve yetmiş ikinci saatte verildi. Deneysel
prosedüre göre dördüncü günün bitiminde elektrofizyolojik, histolojik ve
biyokimyasal testler yapıldı.
Bulgular: Birleşik aksiyon potansiyeli
amplitüdü, sinir ileti hızı, ortalama akson çapı, miyelin kalınlığı, miyelinli
ve miyelinsiz akson sayısı ve eritrositlerdeki SOD aktivitesi yaralanma
grubunda kontrol, selenyum ve selenyumla tedavi edilen gruplardan belirgin
olarak düşük olmasına karşın serum MDA düzeyi yaralanma grubunda diğer gruplara
nazaran daha yüksekti.
Sonuç: Çalışmanın bu bulguları, selenyumun
siyatik sinir yaralanmasından sonra akson ve miyelin hasarını azalttığını
göstermiştir. Selenyumun bu nöroprotektif etkisine en azından kısmi olarak
oksidan/antioksidan mekanizmalar aracılık etmiştir.
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
---|---|
Bölüm | Klinik Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 6 Kasım 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 80 Sayı: 4 |
Contact information and address
Addressi: İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Dekanlığı, Turgut Özal Cad. 34093 Çapa, Fatih, İstanbul, TÜRKİYE
Email: itfdergisi@istanbul.edu.tr
Phone: +90 212 414 21 61