Amaç: Böbrek biyopsisi, renal parenkimal hastalıkların tanısında ve tedavisinin belirlenmesinde kullanılan bir yöntemdir. Bu çalışmada böbrek biyopsisinin klinikopatoloji açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmada Kasım 1999 ile Mayıs 2004 arasında Nefroloji Bilim Dalı servisinde gerçekleştirilmiş olan 513 böbrek biyopsisi değerlendirilmeye alınmıştır. Biyopsilerin 444’ü (%86,5) nativ böbreklere ait iken, 69’u (%13,5) transplant biyopsisiydi. Bulgular: Nativ böbrek biyopsileri içinde en sık endikasyon nefrotik sendrom (n=140, %31,5) idi. Bunu patolojik idrar bulgusu (proteinüri ve hematüri) (n=116, %26,1) ve lupus nefriti (n=78, %17,6) izlemekteydi. En sık konan tanı lupus nefriti (n=54, %12,2) iken bunu IgA nefropatisinin (n=53, %11,9) ve kresentik glomerulonefritin (n=51, %11,5) takip ettiği görüldü. Transplant biyopsileri içinde en sık karşılaşılan tanının kronik allograft nefropatisi (n=38, %55,1) olduğu dikkati çekti. Sonuç: Sonuç olarak, 513 böbrek biyopsisinin değerlendirildiği bu çalışmada, en sık böbrek biyopsisi endikasyonunun nefrotik sendrom olduğu, primer glomeruler hastalıklar içinde en sık IgA nefropatisi ile, sekonder glomeruler hastalıklar içinde ise en sık lupus nefriti ile karşılaşıldığı dikkati çekmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Klinik Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Kasım 2011 |
Gönderilme Tarihi | 15 Kasım 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 68 Sayı: 2 |
Contact information and address
Addressi: İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Dekanlığı, Turgut Özal Cad. 34093 Çapa, Fatih, İstanbul, TÜRKİYE
Email: itfdergisi@istanbul.edu.tr
Phone: +90 212 414 21 61