Öz
Yoğun stres ve çalışma
altındaki insanlar artık boş vakitlerini ve tatil günlerini doğayı keşfetmek
için ayırmaya başlamışlardır. Bu keşfediş, günümüzde rekreasyon ve turizm
faaliyetlerinin artmasına olanak tanımış, özellikle tarihi ve kültürel
mirasları içerisinde bulunduran doğal alanların gezip görme amaçlı daha çok
tercih edilmesine olanak sağlamıştır. Ancak koruma altında olan milli park,
tabiat parkı, sit alanı gibi korunan alanlar ziyaretçi potansiyellerindeki
artıştan dolayı doğal çevrelerinin yok olmasına ve kültürel mirasların zarar
görmesine neden olmaktadır.
Bu bağlamda bu
çalışmada da Trabzon ili Maçka ilçesi Altındere Milli Parkı ve milli park
sınırları içerisinde bulunan Sümela Manastırı’nın korunması ve ziyaretçi
yoğunluğunun alana yayılması için yeni bir yürüyüş rotası güzergahı
belirlenmiştir. Bu güzergahın planlaması yapılırken, öncelikle kültürel ve
doğal değerlerin korunması amaçlanmış ve yörenin doğasını bozacak tasarımlardan
kaçınılmıştır. Alanda 11.2 km’lik yürüyüş güzergahı ve Sümela Manastırı’nı
karşıdan gören seyir alanları belirlenerek alternatif seyir noktaları
planlanmıştır. Malzeme seçini taşıyıcı olarak çelik, kaplama olarak ahşap ve
taş kullanılmıştır. Alan içerisine taşıt trafiği sokulmamış sadece yaylacılar
için kontrollü geçiş verilmiştir. Bu planlamayla birlikte Sümela Manastırı
tarihi yapı ve doğal çevresinin yapılan düzenlemeler ile daha iyi korunacağı
kararlaştırılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksu Ö.V., Kılıç, C., Düzgüneş, E., Araz, N., Öztürk, K., 2017, Altındere Vadisi Milli Parkı Kullanıcılarının Rekreasyonel Memnuniyetini Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi, Ormancılık Araştırma Dergisi, A, 4(1): 30-45.
- Aksu, Ö.V. 2015. Korunan Doğal Rekreasyon Alanlarında Donatı Elemanlarının Tasarımları: Altındere Vadisi Milli Parkı Örneği, Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi,15 (2): 267-278.
- Albayrak, A. 2013. Alternatif Turizm, Detay Yayıncılık, Ankara. Anonim 2014. Orman ve Su İşleri Bakanlığı 12. Bölge Müdürlüğü, Trabzon Şube Müdürlüğü Kayıtları. Anonim, 2015. Kültür Rotaları Planlama Rehberi, ÇEKÜL Vakfı- Tarihi Kentler Birliği Yayınları, Kılavuz Kitapçılar Dizisi. Anonim, 2015. T.C. Orman ve Su işleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Altındere Vadisi Milli Parkı Uzun Devreli Gelişme Planı. Arslan M., Özdemir E.S.M. 2017. Kırsal Turizmin Fiziksel Sosyal ve Kültürel Etkileri Konusunda Halkın Görüşleri: Artvin Örneği, Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(1):11-18. Atasoy H., Tekin E., Küçük M. 1985. Meryemana Araştırma ormanlarının toprak özellikleri ve haritaları. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Teknik Bülten No: 154, Ankara. Ayan, S., Öztürk, S., Yiğit, N. 2009. Karadeniz Bölgesi Milli Parklarının Korunan Alan Ağı Sertifikalandırma Sistemine Uygunlukları, Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 9 (1): 66-79
- Dinçer, F.İ., Ertuğral, S.M. 2000. Kültürel Mirasın Korunması ve İstanbul İlindeki Tarihi Yapıların Turizm Amaçlı Kullanımı Üzerine Bir Deneme, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 11:96-78. Eagles, P.F.J., Macool, S.F., Hayres,C.D. 2002. Sustainable Tourism in Protected Areas: Guidelines for Planning and Management, Ed.Adrian Phillips,UK. Erdoğan, N. 2003. Çevre ve Ekoturizm, Erk Yayıncılık, Ankara. Eryılmaz B., Zengin B. 2015. Doğu Karadeniz Bölgesi İçin Sürdürülebilir Turizmi Destekleme Projelerinin Önemi Ve Bir Değerlendirme, Doğu Karadeniz Bölgesi Sürdürülebilir Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, 211-220-Gümüşhane. Hill G.W., Courtney P.R., 2006. Demand analysis projections for recreational visits to countryside woodlands in Great Britain. Forestry 79(2):185-200. Kervankıran İ., Eryılmaz, A.G. 2016. Milli Parkların Turizm ve Rekreasyonel Faalietlerde Sürdürülebilir Kullanımı: Isparta İli Örneği, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi,39:151-182. Kervankıran,İ., Eryılmaz, A. 2014. Isparta İli Milli Parkların Rekreasyonel Faaliyetlerde Kullanımı, Marmara Coğrafya Dergisi,29(1):81-110. Kiper, T., Arslan, M. 2007. Anadolu’da Doğa Turizmi Kapsamında Doğa Yürüyüşü Güzergahlarının Belirlenmesinde Örnek Bir Çalışma, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(2):165-174. Merdan, K., Okuroğlu, M.S. 2016. Alternatif Turizm Çeşitlerinin Gümüşhane Turizmine Etkisi Üzerine Bir Araştırma, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(3), 961-984 Prifti, A., Zenelaj, E. 2013. Challenges Towards Sustainable Tourism for Regional Development of Vlore Region”, Europen Journal of Sustainable Development,2 (4):285-292. Sakıcı Ç. 2005. Maçka Altındere Vadisi Milli Parkının kaynak değerlerinin ve kullanımının rekreasyonel açıdan değerlendirilmesi, Korunan Doğal Alanlar Sempozyumu, Isparta, 433-440. Sun D., Walsh D., 1998. Review of studies on environmental impacts of recreation and tourism in Australia. Journal of Environmental Management, 53, 323–338.
- Şahbaz, R.P., Altınay, M. 2015. Türkiye’deki Milli Parkların Rekreasyonel Faaliyetleri açısından değerlendirilmesi, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(3):125-135. Topay, M. 2004. Bartın Uluyayla Peyzaj Örneklerinin Rekreasyon-Turizm Kullanımları Açısından İrdelenmeleri,Tarım Bilimleri Dergisi ,10(4):359-365. Uygur, M., Baykan, S. 2007. Kültür Turizmi ve Turizmin Kültürel Varlıklar Üzerindeki Etkileri, Ticaret Ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2:30-49. Yücel, M., Babuş, D. 2005. Doğa Korumanın Tarihçesi ve Türkiye’deki Gelişmeler, DOA Dergisi, 11:151-175.
Ayrıntılar
| Konular | Mühendislik |
|---|---|
| Bölüm | Peyzaj Planlama ve Tasarım / Landscape Planning and Design |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 17 Eylül 2017 |
| Kabul Tarihi | 3 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 16 |
