Öz
İnsanın öz varlığını ortaya koyduğu ilk çağlardan günümüze kültür kavramı insan ve onun doğasıyla ilişkilendirilir.Eski çağlardan günümüze kadar kesintisiz bir süreçle devam eden kültür kavramı zaman içerisinde uğradığı anlam zenginliği ve değişimler sayesinde çeşitliliğini sürdürmektedir/sürdürecektir. İnsanın kültürel anlamda uygarlığa yapmış olduğu en eski ve en kalıcı katkılardan biri seramik üretimi olarak kabul edilmektedir. Seramiğin gelişimi, onu şekillendiren toplumların kültürel katmanlarıyla paralellik taşımaktadır. Seramik üretiminin var olduğu antik dönemlerde insanların günlük ihtiyaçlarının karşılanmasından, inanç ve ölüm geleneklerini yansıtan figüratif anlatımlar arkeolojik belge olarak bulunmuştur. İnsanın ve özellikle bolluk ve bereket kavramlarıyla kadının imgesel kullanımı seramiğin ilk keşfedildiği antik dönemlerden günümüze kadar gelmiştir.
Çağdaş sanatta alan ayırt edilmeksizin görsel, plastik ve işitsel sanatların her alanında kadın figürü imge olarak açık ve gizil anlamlarının yanı sıra form/biçim olarak çokça işlenmiştir. Doğadaki en güzel formlardan biri olan kadın bedeni yüzyıllar boyu çeşitli sanatçılar, ressamlar ve heykeltıraşlar tarafından yorumlanmıştır. Teknolojideki gelişimlerle birlikte gelişen/değişen sosyal-toplumsal yapı içerisinde kadın imgesi sanat da yerini almıştır. Dolayısıyla figüratif anlatımda da sıkça kullanılan kadın bedeni, çok yönlü düşünme ve görmeyi yapısında barındıran seramik sanatı içinde sonsuz bir kaynaktır.Ayrıntılar
| Bölüm | Derleme / Compilation |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 11 Mart 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 13 |
