Uluslararası Sanat Müziğinde Beste ve Starvinsky’nin Besteleme Edimi Üzerine Düşünceleri

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 20, 101 - 110, 31.12.2019

Barış Erdal

https://doi.org/10.16950/iujad.644667

Öz

Müziğin oluşması için en temel
boyutlardan biri icra ise, diğer ve daha önemli bir boyutu yaratılmasıdır
denebilir. Bugün müziğin farklı kültürlerde, kültürel yapının niteliğine göre
çok çeşitli üretim biçimlerine sahip olduğu bilinmektedir. Dünya üzerinde var
olan diğer birçok kültürden (üstün değil) ayrı olarak, Avrupa medeniyetinin
Antik Yunan’a dayanan ses sistemi, yüzyıllar içinde evrimleşerek sistematik bir
bütünselliğe kavuşmuştur. Bu gelişmeler uzantısında batı sanat müziğinde beste
ve bestecilik kavramları ilk defa 15. ve 16. yüzyıllar arasında ortaya
çıkmıştır. Günümüze kadar Türkçeye çevrilen ya da Türkçe yayınlanan birçok
kaynakta, besteleme edimine birkaç sözlük maddesi dışında pek yer verilmemiştir.
Dolayısıyla ünlü besteci Starvinsky'nin besteleme edimi üzerine düşüncelerini
de içeren bu çalışma, belirli bir çerçevede bu ihtiyacı karşılamayı
amaçlamıştır. Ulaşılan sonuçta, batı sanat müziğinin besteleme edimiyle geleneksel
ve popüler müziğin üretilmesi arasındaki farkların belirginleştirilmesi üzerine
odaklanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Uluslar arası sanat müziği, beste, besteci

Kaynakça

• Apel, W., (1951). Harvard Dictionary of Music. England, Routledge & Kegan Paul ltd.
• Çalışlar, A., (1991). Milliyet Sanat Ansiklopedisi. Milliyet Basım Yayın.
• Erol, A., (2002). Popüler Müziği Anlamak-Kültürel Kimlik Bağlamında Popüler Müzikte Anlam. İstanbul, Bağlam Yayıncılık.
• Erol, A., (2009). Müzik Üzerine Düşünmek. İstanbul, Bağlam Yayıncılık.
• Erdal, B., (2003). “Barok Dönemdeki Türler ve Biçimlerin Biçim Bilgisi İçindeki Yeri ve Biçim Bilgisi Dersinin Gerekliliği”. İzmir, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Eisler, H., (2006). Müzik Üzerine Tartışmalar. İstanbul, Derleme, Çev. Yılmaz Onay, Evrensel Basım Yayın.
• Fırat, E.O., (1999). Çağdaş Küğ Tarihi İçin İmler I. İstanbul, Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık.
• Hodeir, A., (1971). Müzikte Türler ve Biçimler. İstanbul, Çev. Usmanbaş, İ. M. E. Basımevi.
• Kaemmer, J. E., (1993). Music in Human Life, Anthropological Perspectives on Music. Austin University of Texas, Çev. Yetkin Ozer ( yayınlanmadı).
• Stravinsky, I., (1942). Altı Derste Müziğin Poetikası. İstanbul, Harvard College, Çev. Ali Bucak, Pan Yayınları.
• Say, A., (1984). Müzik Ansiklopedisi Cilt 3. Ankara, Başkent Yayınevi.
• Say, A., (1995). Müzik Tarihi. Ankara, Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Say, A., (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara, Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Webern, A., (1998).Yeni Müziğe Doğru. İstanbul, Pan Yayıncılık.
• Yavaşça, A., (2002). Türk Musikisi’nde Kompozisyon ve Beste Biçimleri. İstanbul, Mart Matbaacılık.
• İnternet erişimi: Grove Music. (2005). www.grovemusic.com. Oxford University Press.