Gertrudis Gómez de Avellaneda’s short story, “La dama de Amboto” (The
Dame of Mt. Amboto), is classified under the genre of Romantic legends.
The authoress develops a fictive narrative in which the theme, characters and
motives inscribe themselves perfectly in the discourse of canonical
Romanticism. However, the reading of this text in the light of the theories of
feminist criticism exposes to us a discourse in which develop and take shape
a whole network of subject matter and narrative strategies that subvert the
norms of Romantic canon and center the text on the subjectivity of the
woman writer. The aim of this essay is to analyze these strategies and
demonstrate that Avellaneda plays a main role in the formation and diffusion,
into the Hispanic countries, of the feminine tradition that began to speak, in a
decisive way, in 19th Century.
Gertrudis Gómez de Avellaneda’nın “La dama de Amboto” (Amboto Dağının
Kadını) başlıklı kısa öyküsü Romantik efsane türüne girer. Yazarın konu,
karakter, ve kişilerin davranış nedenleri yönünden Romantik yazın geleneği
söylemine tümüyle uyan bir anlatı kurgusu geliştirdiği görülür. Ancak,
öyküyü feminist eleştiri kuramları ışığında okuduğumuzda, içinde
Romantizm geleneği normlarına aykırı düşen bir içerik ve anlatı yöntemleri
örgüsünün biçimlenip geliştiği, ve metni kadın yazarın öznelliğine odaklayan
bir söylem saptarız. Bu makalenin amacı sözü edilen yöntemlerin incelenmesi
ve 19.yy’da kararlı bir biçimde sesini yükseltmiş olan kadın yazını
geleneğinin oluşumunda ve özellikle Hispanik ülkelerdeki yayılış sürecinde
Avellaneda’nın ne denli önemli bir rolü bulunduğunu göstermektir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Ocak 2011 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ocak 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 22 Sayı: 1 |