Bu çalışmada P.B. Shelley’in Adonais: John Keats’in Ölümü Üzerine bir Ağıt şiirinde arkadaşı şair John Keats’in ölümünden üç ay sonra yazdığı ağıtın yanlız bir şaire ölümü üzerine duyulan duyguları değil de şiir sanatı üstüne düşüncelerini anlatan bir şiir olduğunu incelemeye çalıştım. Shelley’nin şiiri şiirin doğasını düşünsel olarak incelerken, klasik ve rönesans döneminde yazılmış ağıtlardan faydalanarak Keats’in çağdaşlarının vurduduymazlığı ve şiddetli eleştirileri ile nasıl “öldürüldüğünü” anlatır. Ama aynı zamanda kendisi Keats’i en yükseklere taşırken onu bir kez daha “öldürdüğünün” farkındadır. Şiir yazma sürecinde imge yaratan zihin nasıl imgenin nesnelerini yok edip onları dilsel alanda çarpıtıyorsa, Shelley de Keats’i çarpıtır, yok eder. Bu imgelem sürecinin acı sonu Keats’i bir kez daha “öldürürken” şiire de yeni bir parlaklık kazandırır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Mart 2012 |
Gönderilme Tarihi | 20 Mart 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 23 Sayı: 2 |