Memory in Nathalie Sarraute’s Childhood

Yıl 2018, Cilt: 28 Sayı: 2, 201 - 214, 18.12.2018

Emel Özkaya

Öz

Childhood narrative by Nathalie Sarraute, one of the forerunners of the New Novel, is a two-voice autobiography. Published in 1983, the author has brought a new dimension to the autobiography genre. Sarraute born Nathalie Tcherniak describes her childhood in France and Russia between the ages of 6 and 12. The memories, which are not in chronological order, are voiced from a child’s point of view. She talks about her inner life, her primary school experiences, her parents’ separation, and her life in Paris. The second voice is the voice of the adult narrator’s conscience. It tries to compensate for the inconsistencies of memory flaws through the connections of memories and is the guarantor of the rightness of doubtful words. The female narrator and her inner voice continue to keep the perceptions hidden in the childhood alive with words. In this current work, the issues of memory, the perception of time, and people’s roles in and out of the family in the memories will be examined, and the spread of the memories within a specific time will be discussed. Despite the age difference between the child and the adult, the narrator expresses her impressions of her childhood. How close is the adult narrator to the child? Who is actually mentioned in the memories? Based on the role of memory, these issues will be answered by using Genette’s narratological method.

Anahtar Kelimeler

Nathalie Sarraute, Childhood, Memories, Polyphony, Memory

Nathalie Sarraute’un Çocukluk Anlatısında Bellek*

Öz

Yeni Roman’ın gerçek öncülerinden biri olan Nathalie Sarraute’un Çocukluk anlatısı iki sesli bir otobiyografidir. 1983 yılında yayımlanan Çocukluk anlatısıyla, yazar otobiyografi türüne yeni bir boyut kazandırır. Sonradan Nathalie Sarraute olan Natacha Tcherniak’ın hayatının Fransa ile Rusya arasında, altı-on iki yaş arasındaki çocukluğunun ilk yılları anlatılır. Kronolojik bir anlatımın olmadığı anılar, bir çocuğun bakış açısıyla dile getirilir. İlk sesin birinci tekil kişi ile verildiği çocuk, anlatıcı ses konumundadır. Dış nedene bağlı temel tepkimeyle, çocuk, bilinçaltındaki yaşamından, ilkokulundan, ebeveynlerinin ayrılığından, Paris’teki yaşamından bahseder. İkinci ses ise, yetişkin anlatıcının vicdanının sesidir. Yetişkin rolü oynayan ikinci ses, anıların bağlantılarıyla belleğin kusurlarını telafi etmeye çalışır. İkinci ses, şüphe uyandıran sözcüklerin doğruluğunun garantörüdür. Kadın anlatıcı ve onun iç sesi, çocukluk döneminde gömülü kalmış duyumları kelimelerle yaşatmaya devam eder. “Nathalie Sarraute’un Çocukluk Anlatısında Bellek” isimli bu çalışmada, hatırlama ve öykü zamanından, aile içindeki ve dışındaki kişilerin bellekteki rolünden bahsedilecek, anıların belirli bir zaman içine yayılması ele alınacaktır. Çocuk ve yetişkin arasında mesafeden hareketle anlatıcı-yazar, çocukluktan kalma izlenimleri şimdiki durumun görüngüsünden dile getirir. Anlatıcı bahsettiği çocuğa ne derece yakındır? Anılarda gerçek olarak kimden bahsedilmektedir? Bellek rolünden hareketle, bu sorunsallara Genette’in anlatıbilimsel yöntemiyle cevap verilmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Nathalie Sarraute, Çocukluk, Anılar, Çokseslilik, Bellek

Kaynakça

• Barthes, R. (1964). Essais critiques. Paris, FR: Seuil.
• Freud, S. (2004). Introduction à la psychanalyse. Paris, FR: Payot.
• Genette, G. (1972). Figures III. Paris, FR: Seuil.
• Lejeune, P. (1980). Je est un autre. Paris, FR: Seuil.
• Lejeune, P. (1988). Les Brouillons de soi. Paris, FR: Seuil.
• Poulet, G. (1958). Études sur le temps humain 2. La distance intérieure. Paris, FR: Plon.
• Ricoeur, P. (2000). La Mémoire, l’Histoire, l’Oubli. Paris, FR: Seuil.
• Sarraute, N. (1996). Çocukluk. (G. Devrim, Çev.), İstanbul, Turkey: Can Yayınları.
• Sarraute, N. (1983). Enfance. Paris, FR: Gallimard.
• Tadié, J. Y. (1990). Le roman au XXème siècle. Paris, FR: Pierre Belfond.
• Pierre Boncenne ile yapılan röportaj, Lire Dergisi, sayı 94, yıl 1983.