Departing from the United States in 1948, James Baldwin (1924-1987) lived intermittently in Istanbul between 1961 and 1971. Baldwin’s Turkish experience comes into being through his friendship with the Turkish actor Engin Cezzar, whom Baldwin met in the late 1950s in New York City. Commissioned to write about racial relationships on a larger scale, including the Middle East and Africa, Baldwin began to travel in 1961. As he explored the colonized geography, he faced, in his words, a “somber question” about African Americans’ role inside and outside the United States in relation to civil rights struggles. Unable to handle the question, he flew to Turkey. Acknowledging Turkey as a beneficiary of American financial aid against Soviet influence, Baldwin was furiously critical of American claims to freedom and democracy. His stay in Istanbul marks the period in which Baldwin evaluates racism as a historical and global component of colonialism that goes beyond the civil rights struggles in the US. Substantially written in Istanbul, No Name in the Street reflects this broadscale critique. Additionally, our theater history bears Baldwin’s traces as he directed Düşenin Dostu, produced by the Sururi-Cezzar Theater. As an important chapter in Turkish theater, the production manifests Baldwin’s interest in the theater and the imprisonment theme. This essay examines the Baldwin–Turkey link with reference to No Name in the Street and the production of Düşenin Dostu. In addition to the traces preserved in the theater archives, what Baldwin left in Turkey was a critique that counters American triumphalism.
James Baldwin İstanbul No Name in the Street Fortune and Men’s Eyes Gülriz Sururi-Engin Cezzar Theater
Afrikalı Amerikalı yazar James Baldwin (1924-1987), ırkçı baskıdan uzaklaşmak için 1948 yılından itibaren ülkesinden ayrılarak 1961-1971 yıllarını aralıklı olarak Türkiye’de geçirir. Baldwin’in Türkiye yaşantısı, 1950’li yılların sonunda New York City’de tiyatro çalışmaları sırasında tanıştığı oyuncu Engin Cezzar’la dostluğu sayesinde gerçekleşir. Baldwin, 1961 güzünde Orta Doğu ve Afrika’yı kapsayacak şekilde ırksal ilişkiler üzerine yazmak amacıyla seyahate çıkar. Sömürü coğrafyasını keşfettikçe, sivil haklar mücadelesi çerçevesinde Afrikalı Amerikalıların ABD içinde ve dünyada tarihsel rolünün ne olduğuna dair, kendi ifadesiyle, “kasvetli soru” ile karşılaşır. Bu soruyu o sırada cevaplayamaz ve İstanbul’a gelir. ABD’nin Soğuk Savaş siyaseti çerçevesinde ekonomik yardım yoluyla Sovyetler Birliği’nden uzak tutmak istediği coğrafyalardan biri olan ülkemizden baktığında Baldwin, demokratik bir ulus imajıyla pazarlanan Amerika ile siyahların deneyimlediği Amerika arasındaki çelişkiye işaret eder. Uzun süreli İstanbul ziyaretleri, Baldwin’in ırkçılık sorununu ABD’deki sivil haklar mücadelesinin ötesinde, sömürgeciliğin tarihsel ve küresel bir bileşeni olarak değerlendirmeye başladığı döneme rastlar. Büyük ölçüde Türkiye’deyken yazdığı No Name in the Street’te bu geniş ölçekli eleştiriyi ayrıntılı şekilde ortaya koyar. Ayrıca, Baldwin’in yurdumuzda bıraktığı izler tiyatro tarihimizde gizlidir. 1969-1970 sezonunda Baldwin’in yönettiği ve SururiCezzar Tiyatrosu tarafından sahnelenen Düşenin Dostu hem Türk tiyatro tarihi hem de Baldwin’in tiyatroyla ilişkisi ve tüm eserlerine sinmiş olan tutukluluk izleğini konu etmesi açısından önemli bir yere sahiptir. Bu makale, Baldwin ve Türkiye ilişkisini, No Name in the Street ve Düşenin Dostu eserleri çerçevesinde inceler. Tiyatro arşivlerinde korunan izin yanı sıra Baldwin, Türkiye’ye her koşulda kazanmaya güdümlü Amerikan politikasına karşı çıkan bir bakış açısını da miras olarak bırakmıştır.
James Baldwin İstanbul No Name in the Street Düşenin Dostu Gülriz Sururi-Engin Cezzar Tiyatrosu
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dünya Dilleri, Edebiyatı ve Kültürü (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 17 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 34 Sayı: 1 |