The Revolutionary Tendency of Gibran Khalil Gibran: A Descriptive Analytical Study

Yıl 2022, , 197 - 214, 28.10.2022

Hüseyin Esved , Mahmoud Bakdash1

https://doi.org/10.26650/jos.1083751

Öz

This study deals with the revolutionary tendency of the Lebanese writer, poet, and artist Khalil Gibran according to the descriptive and analytical approaches, as it monitors the most important factors that contributed to the formation of Gibran’s methodology of revolutionary thought. These factors are represented in his upbringing, formation, environment in which he lived, the harsh conditions of diasporic exile, and the bitter reality of his country, as well as the influence from the ideas of the German philosopher Nietzsche. The study also focuses on the most important revolutionary issues that he discussed in his books, revealing their diversity through his revolt against religious tyranny and improper practices of the clergy as well as his revolt against feudal and influential people such as corrupt rulers and judges. His revolution also involved social grievances and certain corrupt traditions and customs. The article goes on to talk about Gibran’s revolution against himself and then concludes by presenting several of the following results. Gibran’s revolutionary tendency was not a mutation; instead, its signs had appeared since his childhood and the circumstances he experienced contributed to their development, with Gibran’s favorite tool for raising issues being the story. The study recommends that researchers study the literature on stories and method of story employment Gibran used. The study also recommends examining the principles and values that Gibran appealed to with regard to the issues he addressed and revolted against.

Anahtar Kelimeler

Khalil Gibran, Revolutionary tendency, Religious tyranny, Political tyranny, Nietzsche

Cibrân Halil Cibrân’da Devrimci Eğilim: Betimleyici ve Analitik Bir Çalışma

Öz

Bu çalışma, Lübnanlı, şair, sanatçı ve edebiyatçı Cibrân Halil Cibrân’ın analitik ve betimleyici metoda uygun olarak devrim eğilimini ele almıştır. Çalışma, Cibran’ın devrimci düşüncesinin ortaya çıkmasına neden olan en önemli faktörleri incelemektedir. Bu faktörler şunlardır: Devrimci düşüncesi ve Batı felsefelerine ve kutsallıklarına yönelik eleştirileriyle tanınan Alman filozof Friedrich Nietzsche’nin düşüncelerinin etkisi ve içerisinde yaşadığı çevre, oluşum ve gelişmeler, göç yerlerindeki zor gurbet şartları ve ülkesi Lübnan’ın kötü ekonomik ve siyasi durumu. Araştırma Cibrân Halil Cibrân’ın kitaplarında tartıştığı en önemli devrimci konuları da incelemektedir. Cibrân Halil Cibrân dini baskılara ve Hıristiyan din adamlarının yanlış uygulamalarına isyan etti. Aynı o, şekilde Feodallere, güçlü (Zorba) yöneticilere ve adil olmayan yargıçlara da itiraz etmiştir. Onun devrimciliği, toplumsal problemleri bazı yozlaşmış gelenek ve göreneklere karşı geliyordu. Bu araştırmada Cibrân’ın iç alemindeki devrimcilikten de bahsedilmekte ve bazı önemli sonuçlara ulaşılmaktadır. Cibrân Halil Cibrân’nın devrimci eğilimi ansızın ortaya çıkmamış, aksine küçüklüğünden beri devrimi geliştiren şartların peş peşe gelmesi devrimcilik belirtilerini tezahür ettirmiştir. Çalışmamız tartıştığı ve sunduğu konularda Cibran Halil Cibrân’ın benimsediği ilke ve değerlerin eleştirel bir incelemesini tavsiye etmektedir

Anahtar Kelimeler

Cibrân Halil Cibrân, Devrimci eğilimi, Hiristityan din bilginlerinin zorbacılığı, Siyasi tiranlık, Nietzsche

النزعة الثورية عند جبران خليل جبران: دراسة وصفية تحليلية

Öz

عالجت الدراسة النزعة الثورية عند الأديب والشاعر والفنان اللبناني جبران خليل جبران وفق المنهج الوصفي والمنهج التحليلي حيث قامت برصد أهم العوامل التي ساهمت في نشوء الفكر الثوري عند جبران، والتي تتمثل بالنشأة والتكوين والبيئة التي عاش فيها، وظروف الغربة القاسية في المهجر، وواقع بلاده المرير، إضافة إلى تأثره بفكر الفيلسوف الألماني فريدريش نيتشه المعروف بفكره الثوري ونقده للقيم والمقدسات والفلسفات الغربية. كما وقفت الدراسة على أهم القضايا الثورية التي ناقشها جبران خليل جبران في كتبه ومقالاته، وبينت أنها كانت متنوعة، حيث ثار جبران على الاستبداد الديني والممارسات الخاطئة لرجال الدين، وثار أيضًا على الإقطاعيين والمتنفذين من حكام وقضاة فاسدين، وأشار إلى التحالف المقيت بين رجال الدين والحكام الفاسدين والإقطاعيين الذي زاد من معاناة الناس. وشملت ثورة جبران كذلك المظالم الاجتماعية وبعض التقاليد والعادات الفاسدة، ثم تحدثت الدراسة عن ثورة جبران على نفسه. وقد خلصت الدارسة إلى عدة نتائج منها: أن النزعة الثورية عند جبران خليل جبران لم تكن طفرة، بل ظهرت بوادرها منذ طفولته وتتابعت الظروف على تطويرها، وأن القصة كانت الأداة المفضلة لجبران خليل جبران في القضايا التي عالجها، وقد أوصت الدراسة الباحثين بدراسة أدب القصة وتوظيفها عند جبران، كما أوصت بدراسة المبادئ والقيم التي احتكم إليها جبران في القضايا التي تناولها وثار عليها. 

Anahtar Kelimeler

،يسايسلا دادبتسلاا, ةسينكلا لاجر دادبتسا, ةيروثلا ةعزنلا, ناربج ليلخ ناربج

Kaynakça

• Cibrân, Cibrân Halil. ‘Arâ’isu’l -murûc. Beyrut: Dâru’l-cil, 1997.
• Cibrân, Cibrân Halil. Dem‘a ve İbtisâme. Kahire: Muessesetu’l-Hindāvi, 2012. Cibrân, Cibrân Halil. el-‘Avâsif. Kahire: Dâru’l-Arab li’l-Büstāni, 1982.
• Cibrân, Cibrân Halil. el-Ecnihatu’l-mütekessira. Beyrut: el-Mektebetu’s-sekāfiyye, 1980. Cibrân, Cibrân Halil. el-Ervâhu’l-mütemerrida. Kahire: Dâru’l-Arab li’l-Büstāni, 1991.
• Cibrân, Cibrân Halil. el-Mecmu‘atu’l-kâmile li-muellefâti Cibrân Halîl Cibrân. Beyrut: Dâru’l-cîl, bs.1, 1994.
• Cibrân, Cibrân Halil. el-Mecnûn. Kahire: Dâru’l-Arab li’l-Büstāni, 1985.
• Cibrân, Cibrân Halil. el-Muellefâtu’l- İncilîziyye’l-kâmile el-mu‘arrabe. Beyrut: Muessesetu Nevfel, 2015. Cibrân, Cibrân Halil. en-Nebî. Kahire: Dâru’ş-şurûk, bs.1, 2000.
• Emîn, Ahmed. Zu‘amâu’l-islâhi fi‘l-‘asri‘l-hadîs. Kahire: Muessesetu‘l-Hindāvi, 2012.
• Fâhûrî, Hannâ. el-Câmi‘u fi’t-târîhi’l-edebi’l-Arabî (el-Edebu’l-hadîs). Beyrut: Dâru’l-cîl, bs.1, 1986. Hafâcî, Muhammed Abdu’l-Mun‘im. Kıssatu’l-edebi’l-Mehcerî. Beyrut: Dâru’l-kitâbi’l-Lübnânî, bs. 2, 1973. İhsân Abbâs ve Muhammed Yûsuf Necm. eş-Şi‘ru’l-Arabî fi’l-Mehcer (el-Emrîka’ş-şimâliyye). Beyrut: Dāru Sadir, bs. 3, 1982.
• el-Kevākibî, Abdurrahman. Tabā’i‘u’l-istibdād ve Masāri‘u’l-isti‘bâd, Kahire: Dāru’l-kitābi’l-Masrî, 2001. el-Ma‘lûf, İsa İskender. ”Resâilu Cibrân Halîl Cibrân ilâ Cemîl Ma‘lûf“. Mecelletu’l-Edîb el-Lubnâniyye. 1951. en-Nâ‘ûrî, İsa. Edebu‘l-Mehcer. Mısır: Dāru’l-Maarif, bs.3.
• Nietzsche, Friedrich. Hakezâ tekelleme Zerduşt, Bağdat: Menşûrâtu’l-cemel, bs.1, 2007. Nu‘ayme, Mihâil. Cibrân Halîl Cibrân. Beyrut: Lisânu’l-hâl, 1934.
• Nu‘ayme, Mihâil. Seb‘ûn. Beyrut: Muessesetu Nevfel, bs.12, 2001.
• Şelebî, Ahmed. Mukârenetu’l-edyân (Edyânu’l-Hindi’l-kubrâ). Mektebetu’n-nahdati’l-Mısriyye, bs.11, 2000. Zekeriyya, Fuâd. Nietzsche. Kahire: Dâru’l-Maarifi’l-Mısriyye, bs. 2, 1966.
• Zekkâr, Süheyl. Târîhu bilâdi’ş-Şâm fi’l-karni’t-tâsi‘i’l-‘aşar. Dımaşk: et-Tekvîn li’d-dirâsât, 2006. ez-Zirikli, Hayruddin. el-A‘lâm. Beyrut: Dāru’l-‘ilm li’l-melâyîn, bs. 15, 2002.